Αποκλειστική Συνέντευξη στη Μαργαρίτα Κυανίδου για το maxmag.gr
Θανάσης Τσαλταμπάσης
Οι περισσότεροι τον γνωρίσαμε μέσω της ταινίας «Λούφα και Απαλλαγή, Ι4» του Βασίλη Κατσίκη και τηλεοπτικά μέσω της πετυχημένης τηλεοπτικής σειράς του ΜEGA, «Ευτυχισμένοι Μαζί», στο ρόλο του Φώτη.
Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης θεωρείται ένας από του πιο πετυχημένους ηθοποιούς της γενιάς του, μετρώντας πολλές επιτυχίες όχι μόνο ως ηθοποιό στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το θέατρο, αλλά και ως σκηνοθέτης, με λαμπρό παράδειγμα την πολυσυζητημένη φετινή παράσταση «Ring», στην οποία πρωταγωνιστεί και υπογράφει τη σκηνοθεσία.
Τον συναντήσαμε λοιπόν στο Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης, όπου βρίσκεται φέτος και στο «τιμόνι» της καλλιτεχνικής διεύθυνσης. Ευθύς και άμεσος, ευγενικός και φιλόξενος, έδωσε στη συνέντευξή μας περισσότερο το χαρακτήρα μιας συζήτησης με στοιχεία εξιστόρησης, εκφράζοντας ξεκάθαρες απόψεις γύρω από το επάγγελμά του, με το οποίο παθιάζεται.
Θανάσης Τσαλταμπάσης
- Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;
Δεν το αποφάσισα ακριβώς. Νομίζω κατά κάποιον τρόπο ήταν «η μοίρα μου», που λένε. Συμμετείχαν πολύ τα ερεθίσματα που είχα, σε αυτό. Από πολύ μικρός πήγαινα στο θέατρο με τους γονείς μου και μαγευόμουν σε κάθε παράσταση. Ανυπομονούσα να ξαναπάω. Κάπως έτσι μπήκε το μικρόβιο. Αργότερα ξεκίνησα να συμμετέχω σε θεατρικές παραστάσεις της γειτονιάς, έγραφα θεατρικά για το σχολείο. Μου έβγαιναν όλα πολύ φυσικά. Αυτή ήταν η αγάπη μου και νιώθω ευλογημένος που αυτό που με γεμίζει , είναι και η δουλειά μου.
- Είναι αυτό που έχει ειπωθεί «Διάλεξε μια δουλειά που σ’ αρέσει και δε θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου»;
Συμφωνώ και δε συμφωνώ με αυτό. Η δουλειά του ηθοποιού είναι πολύ σκληρή, επίπονη, θέλει στέρηση προσωπικής ζωής. Όποιος θέλει πραγματικά να πετύχει, να είναι «στην πρώτη γραμμή» , οφείλει να δουλέψει πραγματικά σκληρά.Υπάρχει κούραση ψυχολογική και σωματική, αλλά το αποτέλεσμα σου φέρνει ένα αίσθημα ευχαρίστησης και χαράς που δύσκολα ζεις έπειτα χωρίς αυτό. Δεν το συγκρίνω με τίποτα άλλο.
- Πότε ήταν η πρώτη σου φορά στη σκηνή και τι θυμάσαι εντονότερα από αυτήν την πρώτη επαφή;
Ήμουν 9 χρονών, το έργο ήταν το «Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο.» του Γιάννη Ξανθούλη. Ανέβηκε στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης και στο Θέατρο Κήπου. Ενώ λοιπόν, ήμουν και είμαι ντροπαλός και γενικά εσωστρεφής , στη σκηνή για κάποιον περίεργο λόγο ένιωθα πολύ οικεία , πολύ μαγικά και άνετα. Το θυμάμαι σαν τώρα, που μετά από αυτό περίμενα με απίστευτη ανυπομονησία τη στιγμή που θα ξανά ανέβω στη σκηνή.
- Τι πιστεύεις ότι ωθεί κάποιον να γίνει ηθοποιός;
Μπορώ να σου πω, τι πιστεύω ότι δεν πρέπει να τον ωθεί. Η δόξα και τα λεφτά. Ή τουλάχιστον αυτό θα πρέπει να είναι σε πολύ δεύτερο επίπεδο. Νομίζω αποδεικνύεται έμπρακτα, πως αυτοί που τελικά πετυχαίνουν στο χώρο δεν είναι αυτοί που ως κύριο μέλημά τους ήταν η προσωπική προβολή και το κέρδος. Θα πρέπει να υπάρχει μία εσωτερική ανάγκη , ίσως και λίγο ανεξήγητη που να σε ωθεί να εκφραστείς μέσω του θεάτρου. Να θέλεις να ευχαριστείς και να ψυχαγωγείς τον κόσμο. Ακόμη και αν δεν τον γνωρίζεις. Μια φυσική ανάγκη να κάνεις τον κόσμο χαρούμενο. Δεν αναφέρομαι μόνο στην κωμωδία. Χαρούμενος μπορεί να είναι κάποιος και μετά από μία δραματική παράσταση που τον συγκίνησε και του πρόσφερε ανάταση ψυχής. Δε μπορώ να το γενικεύσω όμως. Αυτό νιώθω εγώ προσωπικά. Θανάσης Τσαλταμπάσης
Χαρούμενος μπορεί να είναι κάποιος και μετά από μία δραματική παράσταση που τον συγκίνησε και του πρόσφερε ανάταση ψυχής.
Advertising
- Από τον περασμένο Απρίλιο στο θέατρο «Ιλίσια-Βολανάκης», μπορούμε να παρακολουθήσουμε την κωμωδία της Λεονόρ Κονφινό “Ring” στην οποία πρωταγωνιστείς αλλά υπογράφεις και τη σκηνοθεσία. Τί σου κέντρισε το ενδιαφέρον και αποφάσισες να φέρεις στη σκηνή το συγκεκριμένο έργο;
Η αλήθεια είναι ότι έγινε κάπως τυχαία. Η παράσταση ετοιμαζόταν με έναν άλλον ηθοποιό και έναν άλλον σκηνοθέτη. Όμως καθότι στο θέατρο υπάρχει πάθος, στις πρόβες υπήρξε μία έκρηξη ανάμεσα στην ομάδα που κατέστησε δύσκολη τη συνέχεια. Από τη μεριά μου, ως καλλιτεχνικός διευθυντής όφειλα να βρω μία λύση, καθώς σε δύο εβδομάδες ήταν η πρεμιέρα και ήδη είχαν πουληθεί κάποια εισιτήρια. Αποφάσισα έτσι, να το κάνω εγώ. Διάβασα το κείμενο, μου άρεσε η απλότητα και η διαχρονικότητα στο θέμα του, σε αυτό ήρθε να προστεθεί η συνεργασία με την Μαρίνα Καλογήρου , που την εκτιμώ πολύ σαν ηθοποιό και το είδα ως πρόκληση. Σαν ρίσκο. Κάτι που με ενθουσιάζει στη δουλειά μου. Ενώ λοιπόν η μέρα μου ήταν γεμάτη και δεν είχα χρόνο ούτε για να κοιμηθώ πρόσθεσα και τις πρόβες για το Ring. Το είδα λοιπόν ως πρόκληση. Προσπάθησα να δω πίσω από το προφανές, ώστε να προκύψει μία παράσταση λίγο διαφορετική από αυτό που θα περίμενε να δει κάποιος πρωτοδιαβάζοντας το. Σε συνδυασμό λοιπόν με την όμορφη συνεργασία μας με την Μαρίνα, αυτό φαίνεται να βγαίνει προς τον κόσμο. Θανάσης Τσαλταμπάσης
- Οι κριτικές είναι εξαιρετικές…
Ναι, το αποτέλεσμα μας αντάμειψε. Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό και εγώ και η Μαρίνα. Εισπράττουμε πολύ θετικά μηνύματα από τον κόσμο. Δίνουμε όλον μας τον εαυτό πάνω στη σκηνή , αλλά το χειροκρότημα μας δικαιώνει. Παρά τη δυσκολία της εποχής απολαμβάνουμε ένα γεμάτο θέατρο και ζεστό χειροκρότημα. Για μένα το τελευταίο είναι η πιο σημαντική επιβράβευση. Είναι πολύ δύσκολο κάθε μέρα να χορεύουν όλα σου τα κύτταρα , αλλά για μένα μόνο έτσι έχει νόημα.
- Η συγγραφέας του έργου Leonore Confino έχει δηλώσει: «Το «Ring» φανερώνει ότι η αγάπη δεν είναι μια κατάσταση πληρότητας, αλλά θέλει αγώνα για να πετύχει. Είναι η θετική πλευρά της απογοήτευσης!» Πώς σου ακούγεται η άποψή της; Συμφωνείς;
Μου αρέσει. Θεωρώ όλες τις απόψεις πάνω στο θέμα του έρωτα, δεκτές. Γι’ αυτό και είναι ένα άλυτο θέμα ο έρωτας. Γι’ αυτό μας αρέσει. Είναι ένα μυστήριο που αν είχε προφανή λύση δε θα υπήρχε ενδιαφέρον. Συμφωνώ λοιπόν. Αλληγορικά ο έρωτας είναι ένα ρινγκ αλλά όχι ως πάλη μόνο με τον άλλον, αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι πάρε-δώσε. Καμιά φορά αγαπάμε λίγο εγωιστικά. Βάζουμε πιο πάνω το εγώ μας. Αγαπάμε γιατί φοβόμαστε, γιατί δε θέλουμε να μείνουμε μόνοι. Συχνά παίζουμε ατομικά, αλλά είναι ένα παιχνίδι για δύο.
Θανάσης Τσαλταμπάσης
- Από πλευρά υποκριτικής, ποιες προκλήσεις και ποιες δυσκολίες, ενδεχομένως, συνάντησες στο ρόλο σου στο «Ring»;
Για μένα κάθε παράσταση είναι μία πρόκληση. Συνήθως στην αρχή αφήνω το έργο να με οδηγήσει. Βλέπω τις ιδιαιτερότητές του σταδιακά. Ανακαλύπτω τα κομμάτια του που θέλω να προβάλλω, συχνά με βάση τα δικά μου βιώματα και σιγά σιγά ο χτίζω. Αυτό είναι τεράστια πρόκληση, δύσκολη. Καθώς κάθε μέρα προσπαθώ να ανακαλύψω νέα πράγματα. Όχι νέα για τα νέα. Αλλά να έχουν κάτι να πουν. Να δώσουν στον κόσμο. Χωρίς εκπτώσεις. Δηλαδή όχι με την έννοια του «τι πουλάει». Ο κόσμος θέλει ειλικρίνεια και γνησιότητα. Έτσι παλεύω μέσα από κάθε έργο, κάθε ρόλο, αυτό το μοναδικό , την ιδιαιτερότητά του , το «διαμαντάκι» αν θέλεις , την αλήθεια του.
- Το «Ring» αποτελείται από 18 διαφορετικές ιστορίες. Υπάρχει κάποια από αυτές, με την οποία νιώθεις να ταυτίζεσαι περισσότερο;
Να ταυτίζομαι απόλυτα, όχι. Σκόπιμα όχι. Καθώς δε θέλω να είμαι «εγώ» στη σκηνή. Είναι ένας ρόλος. Μπορώ να βρω πολλά στοιχεία μου σε πολλές από τις ιστορίες , όμως υπάρχει μία σκηνή, όπου ο πρωταγωνιστής, βρίσκει τυχαία το ημερολόγιο της γυναίκας του, το διαβάζει, και γίνεται άλλος άνθρωπος. Γίνεται αγρίμι. Δεν έχω γίνει έτσι. Όμως τον συναισθάνομαι ή είναι αυτή η αντίδραση που θα ήθελα να δω από αυτόν στη σκηνή, ως θεατής.
- Υπήρξαν ρόλοι που σε έκαναν να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι ή που αντιμετωπίζεις τη δική σου ζωή; Ένας ρόλος σταθμός;
Ναι, βέβαια. Για την ακρίβεια δύο. Και οι δύο ήταν παραδόξως δραματικοί. Ο πρώτος ήταν όταν σπούδαζα στην Κοζάνη, Μηχανολόγος Μηχανικός. Συμμετείχα σε μία θεατρική ομάδα όπου ανέβαζε «Tον Γλάρο» του Τσέχωφ. Έπαιζα τον Τρέμπλιεφ, έναν συγγραφέα που ζει υπό τη σκιά της πετυχημένης, διάσημης μητέρας του , και στο τέλος, απογοητευμένος αυτοκτονεί. Η διαδικασία που έζησα τότε με τις πρόβες του έργου και τη μελέτη του ρόλου, με οδήγησε στην απόφαση να γίνω ηθοποιός. Μέχρι τότε ήξερα ότι το ήθελα, ότι παθιαζόμουν, αλλά μετά από αυτόν τον ρόλο κατάλαβα ότι δε θέλω να κάνω τίποτα άλλο, παρά να γίνω ηθοποιός. Ο δεύτερος ήταν ο «Ιώβ», πέρυσι. Επίσης, πολύ κόντρα ρόλος. Με οδήγησε, στην ανακάλυψη, στο «σκάψιμο» κομματιών του εαυτού μου, που ποτέ ούτε και εγώ ήθελα να αγγίξω. Με άλλαξε σαν άνθρωπο. Ήταν πραγματικά συγκλονιστικό, αυτό που έζησα πέρυσι.
- Aπό τότε που ξεκίνησες να ασχολείσαι επαγγελματικά με την υποκριτική, έχεις κάνει και τηλεόραση και θέατρο και κινηματογράφο. Ποιο από τα τρία σε έλκει περισσότερο;
Θεωρώ πως η βάση του ηθοποιού είναι το θέατρο. Καθώς, πρωταρχικό κίνητρό του είναι να παίζει μπροστά σε κοινό. Επίσης , είναι γεγονός, ότι τα τελευταία 150 χρόνια η τεχνολογία είναι αυτή που έχει φέρει τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Η βάση, είναι το θέατρο. Το βάζω λοιπόν πρώτο. Ευτυχώς έχω τύχει σε πολύ ωραίες δουλειές και στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Είναι άλλος τρόπος δουλειάς, άλλος τρόπος υποκριτικής και επικοινωνίας, διαφορετικός. Επίσης, είναι πως θα το δεις το κάθε μέσο. Προσωπικά δεν απαξιώνω κανένα. Το θέμα, είναι η ποιότητα που βγάζει ο καθένας μας στη δουλειά του. Αν ευτελίσεις ένα μέσο θα σε ευτελίσει και αυτό.
- Τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι κάνει έναν καλό ηθοποιό και τί έναν καλό σκηνοθέτη;
Αρχικά, πιστεύω στο φυσικό ταλέντο. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό. Χρειάζεται και πείσμα και όρεξη και πολύ σκληρή δουλειά. Το ίδιο και στους σκηνοθέτες. Ο συνδυασμός, είναι αυτό που μπορεί να σε απογειώσει.
- Πώς βλέπεις το θέατρο στην Ελλάδα σήμερα;
Όσον αφορά, την πώληση των εισιτηρίων, έχει πέσει αισθητά. Είναι λογικό. Έχει ανέβει η ποιότητα όμως. Πολλοί που δρούσαν περισσότερο ατομικά, έχουν αναθεωρήσει, έχουν υπάρξει εξαιρετικές συνεργασίες. Πιστεύω πως έχουμε φύγει από την εποχή των ονομάτων και μέσα από αυτές τις συνεργασίες έχουν προκύψει εξαιρετικά πράγματα. Θανάσης Τσαλταμπάσης
- Τι θα έλεγες στα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του ηθοποιού, αλλά όσο και αν παθιάζονται με αυτό , φοβούνται και διστάζουν λόγω της κρίσης;
Κοίτα, ο χώρος ήταν πάντοτε δύσκολος. Ακόμη και στις πιο καλές εποχές. Η λύση κρύβεται στην ερώτηση «Μπορώ να ζήσω, χωρίς να είμαι ηθοποιός;» Αν η απάντηση είναι όχι, τότε το πείσμα, η θέληση και η σκληρή δουλειά υπερνικούν κάθε εμπόδιο.
- Έχεις κάποια άλλα καλλιτεχνικά σχέδια, θεατρικά/κινηματογραφικά/τηλεοπτικά, τα οποία θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Βέβαια. «Χτίζω» πράγματα, ετοιμάζω πράγματα. Θεατρικά όχι ακόμη ανακοινώσιμα, αλλά τηλεοπτικά, το «Daddy cool» στον Antenna, που πάει πολύ καλά, πήρε άλλα είκοσι επεισόδια, οπότε μπαίνω και πάλι για γύρισμα. Κινηματογραφικά ετοιμάζομαι να παίξω σε μία ταινία που μου αρέσει πάρα πολύ και ετοιμάζω αργά και σταθερά, με μεράκι μία δική μου .
Εύχομαι ό,τι καλύτερο! Σε ευχαριστώ πολύ!
Εγώ ευχαριστώ!
[punica-divider]