Πλοηγηθειτε στην κατηγορια

Αψυχολόγητα - Page 62

Άνθρωποι με... φως

Άνθρωποι με… φως

Τι σημαίνει να είναι κάποιος άνθρωπος με φως; Με μια πρώτη σκέψη θα μπορούσε να σημαίνει πως μπορεί να είναι ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει τον κόσμο να λάμπει με…
11 Ιουνίου 2025
γυμνάσου

Αν θέλεις να ξεδώσεις, γυμνάσου

Έχεις νεύρα; Μήπως νιώθεις κουρασμένος ή απογοητευμένος από όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου; Δεν αντέχεις να δεις ή να μιλήσεις σε κανένα; Θέλεις απεγνωσμένα να ξεσπάσεις; Τότε γυμνάσου! Άλλοι σπάνε…
αόρατο νήμα

Το αόρατο νήμα που μας δένει

Οι μεγάλοι έρωτες λένε πως δε φοράνε νυφικό, οι “καψούρες” δεν εξελίσσονται πάντα σε αγάπη κι ο γάμος δε συνεπάγεται απαραίτητα έρωτα ή συναίσθημα. Για τους ρομαντικούς αυτού του κόσμου…
θυμάμαι

Ενθυμούμενος τις στιγμές που έφυγαν

Βαριέμαι πολύ εύκολα. Δεν αντέχω καταστάσεις και πιέσεις ευκολότερα. Με εκνευρίζει η δουλειά, οι σχέσεις και η βαβούρα. Ανάβω τσιγάρο. Ξέρεις, δεν ήμουν πάντα έτσι, κάποτε δεν είχα υποχρεώσεις, πρωινό…
εύχομαι

Η καρδιά για να επιβιώσεις αρκεί να πάλλεται, μα για να ζεις πρέπει κάτι να αγαπά

Λένε πως περνάει όλη η ζωή από μπροστά σου. Λένε πως όλα είναι ευκρινή και πεντακάθαρα. Λένε. Είναι δευτερόλεπτα που συνειδητοποιείς δεν μπορείς να αποφύγεις ότι πρόκειται να συμβεί. Σε…
όλα καλά

Στο τέλος όλα καλά θα πάνε

Συνεχώς θα το ακούς. Ειδικά όταν δεν είσαι καλά, εκφράσεις του τύπου «μην αγχώνεσαι, όλα καλά θα πάνε» είναι κάτι παραπάνω από συνηθισμένες. Και δεν τις αντέχεις, γιατί οι εμπειρίες σου…
σερβιτόρα

Η σερβιτόρα που ερωτεύτηκα

«Γυρίζω σπίτι. Πτώμα. Ένα κατ’ ανάγκην ανθρώπινο κουβάρι που κυλιέται από τη δουλειά μέχρι το σπίτι. Πτώμα. Καθημερινά αλλάζω 2 λεωφορεία, παίρνω και μετρό, περπατάω και κάνα τέταρτο. Πτώμα. Με…
ευτυχισμένος θάνατος

Ο ευτυχισμένος θάνατος βρίσκει αυτόν που ζει ελεύθερος

Τι είναι άραγε ελευθερία; Γίνεται άραγε να οριοθετήσουμε τις ποικίλες μορφές της όπως αποτυπώνονται στις σύγχρονες κοινωνίες; Η ελευθερία δεν μπορεί να είναι παρά σχέση. Καθημερινά σχεδόν διαφαίνεται πως κανένας…
Σε θυμάμαι

Τελικά, θέλω να σε θυμάμαι;

Σε θυμόμουν κάτι βράδια σαν κι ετούτο. Δε ξέρω γιατί σαν αυτό, φαντάζομαι αυτά τα πράγματα δεν εξηγούνται, αλλά καταλαβαίνω όταν αποφασίζεις να έρθεις να με βρεις. Και ήθελα να ξαπλώσω…