Ο εξαιρετικός Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης, ο γνωστός τσολιάς της “Ελληνοφρένειας”, λίγες μέρες πριν τις παραστάσεις του στο ΚΡΕΜΛΙΝΟ με τίτλο Τσολιάς εν δε τσολιά Μπαντ Καθαρή Εξόδιος, “κάθε βράδυ μ’ άλλη”, μίλησε στο maxmag.gr. Μία συνέντευξη δυναμίτης για την επικαιρότητα, τις εκπομπές του, τους ήρωές του, τα όρια της σάτιρας και ήταν πιο απολαυστικός από ποτέ.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Ο Μπαλούρδος ή ο Τσολιάς είναι αυτός που εκφράζει τον Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη;
Ο Τσολιάς κατά κύριο λόγο. Ο Μπαλούρδος όμως έχει κάτι που συμπληρώνει το παζλ, που ο Τσολιάς δεν το ‘χει πια. Έχει μια παραπανήσια αφέλεια, που στον Τσολιά την βλέπουμε τα πρώτα χρόνια της «ζωής» του με φθίνουσα πορεία έως σήμερα.
Υπάρχει πετυχημένη συνταγή για ένα αστείο;
Ναι. Όταν γελάει ο δέκτης. Τότε ξέρεις ότι χρησιμοποίησες μια πετυχημένη συνταγή. Σημασία βέβαια έχει ποιος είναι ο δέκτης και τι αστεία του δίνεις. Πετυχημένη συνταγή δεν υπάρχει, πετυχημένο timing υπάρχει. Και πετυχημένο «χτίσιμο».
Πόσο χρόνο σου παίρνει για να ετοιμάσεις ένα ρόλο, ένα νέο κομμάτι;
Μπορεί να πάρει και χρόνια. Μπορεί να έχεις κάτι στο μυαλό σου για χρόνια, να πάρει σάρκα και οστά πολύ αργότερα και να εξελιχθεί ακόμα πιο αργά. Ο Τσολιάς για παράδειγμα που υπάρχει σαν ρόλος 12 χρόνια, δεν έχει καμιά σχέση σήμερα με την εκκίνηση του.
Υπάρχει περίοδος χωρίς έμπνευση;
Ναι, όταν κλείνει η βουλή.
Αυτοσχεδιάζεις ή ακολουθείς πιστά ένα πρόγραμμα;
Στην παράσταση πάντα υπάρχει ένας μπούσουλας, δε γίνεται αλλιώς γιατί πρέπει να συγχρονιστούν και άλλοι άνθρωποι. Υπάρχει όμως και ένα μεγάλο κομμάτι αυτοσχεδιασμού.
Φέτος στις παραστάσεις κάθε φορά είσαι με μια άλλη γυναίκα…πόσο σε βάζει σε εγρήγορση αυτό; Γιατί κάθε μία είναι διαφορετική προσωπικότητα!
Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μια πρόκληση που μόνος μου έβαλα στον εαυτό μου. Είναι μια ιδέα που δουλεύω 1-2 χρόνια στο μυαλό και τώρα ήρθε η ώρα να υλοποιηθεί. Όντως δημιουργεί συνθήκες εγρήγορσης, είναι όμως μια δημιουργική εγρήγορση. Η κάθε μια είναι αρκετά διαφορετική από τις άλλες, έχει όμως μεγάλο ενδιαφέρον να δει κανείς τη συμβολή της καθεμιάς σε μια παράσταση πολιτικής σάτιρας. Θεωρώ εξαιρετικά γενναίο εκ μέρους τους και τιμητικό προς εμένα μένα, να δέχονται να συμμετάσχουν και να τσαλακώσουν την εικόνα που έχει για αυτές ο κόσμος, παίρνοντας μέρος σε μια τέτοια παράσταση.
Χιούμορ και γυναίκες. Πιστεύεις ότι οι γυναίκες εκτιμούν το χιούμορ;
Όσο το εκτιμούν ή δεν το εκτιμούν οι άντρες. Δεν έχει να κάνει με το φύλο αλλά με τον άνθρωπο. Κινδυνεύετε να κατηγορηθείτε για σεξισμό με τέτοιες ερωτήσεις. Ωστόσο οι γυναίκες είναι ίσως πιο δεκτικές στο χιούμορ.
Υπήρχε ποτέ κάποια περίεργη ή μη-αναμενόμενη αντίδραση από το κοινό σε κάποιο αστείο σου;
Ναι. Μια φορά κάποιος γέλασε. Τον κοιτούσαμε όλοι οι υπόλοιποι για δέκα λεπτά αποσβολωμένοι. Τελικά ήταν εγκεφαλικό, μόλις το διευκρινίσαμε συνεχίσαμε την παράσταση κανονικά.
Έχει όρια η σάτιρα;
Όρια έχει η μαλακία, όχι η σάτιρα. Στη σάτιρα τα όρια τα βάζει ο κόσμος, δεν τα βάζει κανένας καναλάρχης, κανένας υπουργός, κανένας διευθυντής καναλιού και κανένα όργανο λογοκρισίας.
«Ελληνοφρένεια», έμαθες ποτέ γιατί κόπηκε η εκπομπή;
Γιατί όπως είπαμε και παραπάνω, η μαλακία έχει όρια. Όταν τα ξεπερνά κανείς, παίρνει μαλακισμένες αποφάσεις ή παθαίνει τύφλωση.
Η φουστανέλα του τσολιά σε απελευθερώνει; Με την έννοια ότι αφού δε φαίνεται το πρόσωπό σου, μιλάς πιο ελεύθερα;
Με βοηθάει να είμαι πιο πιστός και συνεπής σε αυτά που λέω. Και κρατάει τον θεατή συγκεντρωμένο στο έργο και όχι σε αυτόν που κάνει το έργο. Είναι σπατάλη χρόνου να αποπροσανατολίζεται ο κόσμος από ένα όμορφο ή άσχημο πρόσωπο. Θεωρώ σημαντικότερο να επικεντρώνεται ο θεατής σε αυτά που λες παρά να πέφτει στην παγίδα μιας εικόνας και να ασχολείται με κουτσομπολιά γύρω από αυτή την εικόνα.
Πώς σε αντιμετωπίζει ο κόσμος στο δρόμο;
Σαν ροκ σταρ της δεκαετίας του 70. Ζητούν αυτόγραφα στα στήθια τους, σκίζουν τα ρούχα μου, «λαδώνουν» τους άντρες της προσωπικής μου ασφάλειας για μια φωτογραφία, μου χώνουν κιλοτάκια στο πουκάμισο και εύχονται να χα πεθάνει από ντρόγκες στα 27 για να λένε πως άγγιξαν έναν μύθο. Ρουτίνα.
Είσαι πολιτικοποιημένος; Σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό να κατέβει ο τσολιάς στις εκλογές;
Το πρόβλημα του τόπου είναι ότι σε περίπτωση υποψηφιότητας του Τσολιά, θα ήταν πολύ πιθανό να εκλεγεί. Αν λάβει κανείς υπόψη του το πολιτικό προσωπικό της χώρας, θα καταλάβει.
Αγαπημένος φίλος ο Τζίμης Πανούσης. Τι δε θα ξεχάσεις ποτέ από αυτόν;
Με τον Τζίμη γνωριστήκαμε πριν από 15 χρόνια στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ όταν εγώ πρωτοέπιασα δουλειά εκεί και αυτός έκανε τα «Ακραία επικοινωνιακά φαινόμενα» κάθε σαββατοκύριακο. Προφανώς εγώ τον ήξερα πολύ πιο πριν, από τους δίσκους και τις παραστάσεις του. Για μένα ήταν μεγάλη επιρροή και το έργο του και όσα με συμβούλευε κατά καιρούς. Λόγω της σχέσης που είχαμε, αλλά και αυτής που είχα εγώ μαζί του πριν καν γνωριστούμε, νιώθω χρέος μου να τιμώ τη μνήμη του σε κάθε παράσταση με ένα του τραγούδι.
Και κάτι τελευταίο… για να μου λυθεί η απορία… στο ραντεβού στα γουναράδικα… ήρθε κανείς;
Ήταν όλοι εκεί και η σαμπάνια έρεε άφθονη. Ανανεώνουμε λοιπόν το ραντεβού και από τις 3 Νοέμβρη δίνουμε ραντεβού στα Κρεμλινάδικα.
(κρυάδα, αλλά πρέπει να γίνει και η ρεκλάμα).
