Γύρω στο 2005 στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, οι “Δραμαμίνη” έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση εκπροσωπώντας την εναλλακτική ροκ σκηνή και δίνοντας ελπίδες σε όσους πίστευαν τότε πως το ροκ είχε πεθάνει στην Ελλάδα. Πρόκειται για πολυτάλαντα και ανήσυχα πλάσματα που καταπιάνονται με όλες τις μορφές τέχνης, πάντα με γνώμονα την αγάπη και την αφοσίωση σε αυτό που κάνουν. Σε κάθε τους δουλειά, όποια κι αν είναι η φύση της, καταφέρνουν να μας γοητεύουν, ενώ παράλληλα μας προκαλούν να ανακαλύψουμε τις ιστορίες που κρύβουν. Αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους λόγους που μας ώθησαν να μιλήσουμε μαζί τους! Τους υπόλοιπους θα τους ανακαλύψετε μόνοι σας διαβάζοντας την παρακάτω συνέντευξη…
Επιμέλεια Συνέντευξης: Γεωργία Καμίδου, Κική Παπαδαμιανού
- Ας κάνουμε την αρχή, μη διστάζοντας να μπούμε κατευθείαν στα βαθιά. Από τα πρώτα πράγματα που θα διαβάσει κανείς για εσάς είναι πως οι «Δραμαμίνη» είναι ένα ελληνόφωνο εναλλακτικό ροκ συγκρότημα που αγαπούν να γράφουν μουσική, στίχους, να ζωγραφίζουν, να ενορχηστρώνουν αλλά και να σκηνοθετούν. Άτομα πολυπράγμονα στον χώρο της τέχνης γενικότερα. Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που θα χαρακτήριζαν καθένα από αυτά τα εγχειρήματά σας; Υπάρχει μία κοινή αναγνωρίσιμη γραμμή στο καθετί;
Όντως ασχολούμαστε με πολλά και διαφορετικά πράγματα! Ο κοινός τους παρονομαστής, είναι η προσήλωση, το μεράκι και η αγάπη που βάζουμε στο κάθε τι. Ίσως αυτό που χαρακτηρίζει τις δημιουργίες μας να είναι μια δόση ιμπρεσιονισμού.
- Θα θέλαμε να μας μιλήσετε λίγο για την ελληνική εναλλακτική ροκ σκηνή. Τη δεκαετία του ꞌ90 το ελληνόφωνο ροκ βασίλευε. Οι δισκογραφικές το εμπορεύτηκαν, το σενιάρισαν, το έφεραν στα μέτρα τους, το πούλησαν και στη συνέχεια, κατά ομολογία πολλών εκπροσώπων του, το πέταξαν στο δρόμο. Ακολούθησε μια μουσική σιγή στις αρχές του 2000 και μετά από πολλές προσπάθειες ήρθαμε στο ροκ του τώρα. Θεωρείτε πως έπειτα από τα στάδια που πέρασε, πλέον το συναντάμε πιο ώριμο σαν είδος και με μία τάση άνθισης στην Ελλάδα του σήμερα;
Η εναλλακτική ροκ σκηνή του 90 άφησε δυνατό το αποτύπωμα της στα μουσικά πράγματα. Τόσο δυνατό, που αρκετοί εγκλωβίστηκαν μέσα σ’ αυτό το ρεύμα, μη μπορώντας πλέον να αναγνωρίσουν τίποτα νέο και ελπιδοφόρο. Τώρα πια νιώθουμε πως όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και πιστεύουμε πως η ροκ σκηνή έχει δώσει και θα συνεχίσει να δίνει σπουδαία δείγματα αρκεί να έχουμε τα ματιά και τα αυτιά μας ανοιχτά. Επίσης πιστεύουμε ότι πρέπει να δίνεται περισσότερο βήμα στους νέους εναλλακτικούς δημιουργούς.
- Η τέχνη και η δημιουργία μπορούν να συμβάλουν στην έξοδό μας από την κρίση (οικονομική, πνευματική & ηθική);
Οι τέχνες έχουν φοβερή δύναμη και μπορούν αν όχι να οδηγήσουν στην έξοδο από οποιασδήποτε φύσεως κρίση, τουλάχιστον να αποτελέσουν το έναυσμα για κάτι τέτοιο, άλλωστε το έχουμε δει να συμβαίνει κατά καιρούς. Κάθε σπουδαίο έργο τέχνης κρύβει μέσα του μια επανάσταση.
- Η εποχή της εικόνας που ζούμε κατέχει αρκετό χώρο και στη μουσική. Πιστεύετε ότι η εικόνα βοηθά τη μουσική;
Σε πολλές περιπτώσεις, ναι. Πιστεύουμε πως η εικόνα παίζει καθοριστικό ρόλο στη μουσική και όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται κομμάτι αναπόσπαστο με τον ήχο. Ελπίζουμε παρ’ όλα αυτά, να μη χαθούν εκείνες οι στιγμές που κλείνεις απλά τα ματιά και ταξιδεύεις απλώς ακούγοντας έναν δίσκο φτιάχνοντας τις δικές σου εικόνες..
- Το διαδίκτυο είναι πλέον ένα δυνατό χαρτί για ένα συγκρότημα! Η μουσική βιομηχανία έχει πλέον προσαρμοστεί με την ψηφιακή εποχή και το χειροπιαστό CD έχει αντικατασταθεί από τα ψηφιακά μέσα αναπαραγωγής και μετάδοσης της μουσικής (iTunes, Spotify, Bandcamp, κλπ). Ακόμα και εσείς οι ίδιοι τολμάτε και προσφέρετε ελεύθερα στον κόσμο τις δουλειές σας μέσα από τον προσωπικό σας ιστότοπο. Πιστεύετε ότι το μέλλον ανήκει εκεί ή κάποια στιγμή θα κορεστεί κι αυτός ο τρόπος μετάδοσης;
Το διαδίκτυο είναι ένα δυνατό χαρτί για τους ακροατές και τους χρήστες της μουσικής. Για τους καλλιτέχνες ίσως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Το ότι ανεβάζεις ένα τραγούδι ελεύθερα στο ιντερνέτ δεν σημαίνει ότι αυτή η πληροφορία φτάνει σε όλο τον κόσμο. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να μπεις σε ένα άρμα προώθησης και μάρκετινγκ. Φυσικά να αρέσει κιόλας! Οι τρόποι μετάδοσης της μουσικής θα αλλάζουν όσο αλλάζει η τεχνολογία. Αυτό που μένει σταθερό και έχει τη μεγαλύτερη σημασία ίσως, είναι ότι αν κάτι αγαπηθεί και δουλευτεί σωστά, τότε θα ξεχωρίσει!
- Ποιο ήταν το τελευταίο κομμάτι που προσθέσατε εσείς στη λίστα του spotify/mp3 σας;
Radiohead – “Identikit”
- Στην τελευταία ολοκληρωμένη δουλειά σας το 2014, «Με το μηδέν και το άπειρο να συμφιλιωθούμε», μελοποιήσατε ποιήματα του Κ. Γ. Καρυωτάκη. Αυτό μας αφήνει να καταλάβουμε πως έχετε μία ξεχωριστή σχέση με την ποίηση. Θα λέγατε λοιπόν πως η ποίηση και κατ’ επέκταση ένας στίχος, μπορεί να γεννήσει νέες ιδέες ή να γίνει η σημαία μίας εποχής;
Η ποίηση πρέπει να γεννά νέες ιδέες και ενδεχομένως θα μπορούσε να γίνει και σημαία, αν και αυτό ακούγεται ρομαντικό και δύσκολο. Σίγουρα κάτι που μπορεί να κάνει ο στίχος, είναι να συνοψίσει μια εποχή. Το πρόβλημα είναι ότι πολύς κόσμος θεωρεί την ποίηση σαν ένα τοπίο άβατο, στρυφνό και ακατανόητο. Σίγουρα υπάρχουν και τέτοια ποιήματα αλλά αυτό που θαυμάζουμε στον Καρυωτάκη είναι ότι με τα πιο απλά υλικά δημιούργησε αριστουργήματα, σύγχρονα, που στέκονται ακόμη και σήμερα, αν και γράφτηκαν 100 χρόνια πριν.
- Ας σταθούμε λίγο ακόμα σε αυτή τη δουλειά… Θα θέλατε να μας σχολιάσετε την καινοτόμα και διαδραστική εφαρμογή που χρησιμοποιήσατε ώστε να παρουσιάσετε τον τότε δίσκο σας; Είχε την απήχηση που περιμένατε;
Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων, είχαμε την ιδέα να φτιάξουμε ένα adventure game που αναπαριστά την Πρέβεζα του 1928 και το δωμάτιο του Καρυωτάκη όπου ο χρήστης θα μπορεί να ακούσει το δίσκο μας, να διαβάσει χειρόγραφα του ποιητή και να λύσει διάφορους γρίφους! Για τα δεδομένα και την αναγνωσιμότητα της μπάντας αυτός ο δίσκος πήγε πολύ καλά και απέσπασε πολύ καλές κριτικές. Θέλουμε να πιστεύουμε όμως ότι αυτή η δουλειά έχει μια δύναμη που θα εκτιμηθεί και θα αναγνωριστεί ακόμη περισσότερο και στο μέλλον.
- Πείτε μας μία στιγμή ορόσημο στην πορεία της μπάντας…
Μια ιδιαίτερη στιγμή ήταν η συμμετοχή μας στο διαγωνισμό του jumping fish γιατί μας έδωσε την ώθηση και το έναυσμα που χρειαζόμασταν εκείνη την περίοδο ώστε να κάνουμε διάφορα όμορφα πράγματα με τη μπάντα.
- Τους τελευταίους μήνες μας δώσατε μία γεύση από κάτι καινούργιο που ετοιμάζετε και το τραγούδι «Όταν δίπλα μου δεν ήταν κανείς». Πείτε μας περισσότερα γιꞌ αυτό… Πότε να περιμένουμε ολοκληρωμένη τη νέα δουλειά;
Το «Όταν δίπλα μου δεν ήταν κανείς» είναι το καινούργιο μας τραγούδι και κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από τη Μinos – EMI. Είναι ένα από τα πιο ερμηνευτικά και μελωδικά τραγούδια μας. Οι ηχογραφήσεις του καινούργιου άλμπουμ είναι σε εξέλιξη και δεν έχουμε ορίσει ημερομηνία κυκλοφορίας. Θα θέλαμε να βγει τον χειμώνα του 2017.
- Ως αεικίνητοι καλλιτέχνες που είστε σκοπεύετε να μας εκπλήξετε με κάτι καινούργιο άμεσα και στα άλλα πεδία δραστηριοτήτων που εδρεύετε;
Αυτή την περίοδο ετοιμάζουμε διάφορα πράγματα! Μείνετε συντονισμένοι!
- Λίγο πριν το τέλος, σας ζητάμε να παίξουμε ένα παιχνίδι. Εμείς σας λέμε πως οι ήχοι πολλών κομματιών σας θα μπορούσαν να αποτελούν το καταλληλότερο «soundtrack» μιας αυθόρμητης εξόρμησης με το αυτοκίνητο. Εσείς ποια διαδρομή θα διαλέγατε ως την ιδανικότερη για τα τραγούδια σας και γιατί;
Τη διαδρομή Αθήνα – Δράμα, με ωραίο καιρό και καλή διάθεση. Είναι ιδανική διαδρομή γιατί επιστρέφουμε για να δούμε τους γονείς και τους φίλους μας, ενώ ταυτόχρονα ακούμε όμορφες μουσικές και συζητάμε!
[punica-divider]
