Έφη Αργυροπούλου:”Η συγγραφή είναι καρμική για μένα”

Η Έφη Αργυροπούλου κατάγεται από την Κυπαρισσία και την Κεφαλονιά. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Λογιστική. Εργαζόταν για περίπου 16 χρόνια σε εταιρείες logistics. Τον Ιανουάριο του 2013 δημιούργησε την ψυχαγωγική ιστοσελίδα www.workingmoms.gr που απευθύνεται σε μαμάδες. Με τα βιωματικά της κείμενα έχουν ταυτιστεί και εμπνευστεί χιλιάδες μαμάδες που την ακολουθούν πλέον φανατικά για χρόνια!

Το «Θέλω να Κοιμόμαστε για Πάντα Αγκαλιά» είναι το δεύτερο παραμύθι της. Στο πρώτο, «Η Οδύσσεια του Μικρού Οδυσσέα», έμαθε στα παιδιά ότι ο αληθινός πλούτος είναι η αγάπη και η ευτυχία, όχι τα παιχνίδια και τα λεφτά.

Είναι single mom και έχει δυο παιδιά, τον Κωνσταντίνο και τον Δημήτρη, τα βραβεία της ζωής της.

Advertisements

Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου 

Το νέο βιβλίο της Έφης Αργυροπούλου “Θέλω να κοιμόμαστε για πάντα αγκαλιά” μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις «Ιβίσκος».

Είναι ένα βιωματικό παραμύθι που μιλά για  την συγκοίμηση. Το παραμύθι αυτό γεννήθηκε με αφετηρία το δικό της βίωμα, για να βοηθήσει και άλλες μαμάδες να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να κοιμούνται στο κρεβάτι τους αλλά και να κατανοήσουν γιατί το να κοιμούνται μόνα τους θα τους βοηθήσει ώστε να αποκτήσουν περισσότερη αυτοπεποίθηση, να είναι πιο ανεξάρτητα και να διατηρούνται οι ισορροπίες στην οικογένεια.

Το παραμύθι συνοδεύουν επίσης: ένα υπέροχο μελωδικό νανούρισμα, συμβουλές ψυχολόγου, χρήσιμες πληροφορίες από εξειδικευμένο σύμβουλο ύπνου και βιωματικά tips για τον παιδικό ύπνο.

Τι σας οδήγησε στη συγγραφή;

Η συγγραφή για μένα είναι τρόπος έκφρασης, λύτρωσης μια μορφή ψυχοθεραπείας. Από μικρό παιδί έπλαθα ιστορίες στο μυαλό μου με φανταστικούς ήρωες, ένιωθα ασφάλεια να μεταφέρομαι σε κόσμους μαγικούς, παραμυθένιους. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ονειρευόμουν μία μέρα να γράψω το δικό μου βιβλίο. Δεν οδηγήθηκα εγώ στη συγγραφή, αλλά αυτή ήρθε καρμικά σε μένα. Όταν γράφω απελευθερώνομαι, βγάζω ό,τι υπάρχει μέσα μου και νιώθω πιο ανάλαφρη. Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, που όταν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί μαγικά να γίνει. Έτσι, μια εμπειρία που βίωνα με τον μεγάλο μου γιο, τον Κωνσταντίνο μου, ένιωσα την ανάγκη να την αποτυπώσω. Από τότε συγγράφω βιωματικές ιστορίες που αφορούν στην μητρότητα και τις προκλήσεις μιας μαμάς να μεγαλώνει με αγάπη και δοτικότητα τα παιδιά της.

Είστε blogger. Μιλήστε μας για το blog.

Πριν δέκα χρόνια είχα την ιδέα να δημιουργήσω μια ιντερνετική παρέα μαμάδων, να αλληλεπιδρούμε και να μοιραζόμαστε τις καθημερινές προκλήσεις της μητρότητας. Έκτοτε το www.workingmoms.gr έχει μετουσιωθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα portal μαμάδων στο διαδίκτυο. Με τους συνεργάτες μου ενημερώνουμε το κοινό που μάς ακολουθεί για όλα τα θέματα που αφορούν τη μητρότητα. Η κατηγορία Efi’s Diary είναι η πιο αγαπημένη, με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, γιατί εκεί καταθέτω την ψυχή μου και μοιράζομαι τις βιωματικές μου ιστορίες, με τις οποίες ταυτίζονται πολύ οι μαμάδες που με ακολουθούν.

Πόσες ώρες αφιερώνετε στη δουλειά σας;

Η πολυτέλεια αυτής της δουλειάς είναι το ότι προσαρμόζω τη ζωή μου στη δουλειά μου. Δεν έχω σταθερό ωράριο και δουλεύω κατά κύριο λόγο από τον υπολογιστή μου, όπου και αν βρίσκομαι. Έχω την τύχη η δουλειά μου να είναι το χόμπι μου και να απασχολούμαι δημιουργικά όσες ώρες την ημέρα χρειάζεται. Κάποιες περίοδοι είναι πιο απαιτητικές και αγχωτικές, κάποιες πιο χαλαρές. Αυτό που λατρεύω σε σχέση με την εργασία μου είναι ότι μπορώ να συνδυάζω τη μητρότητα, να είμαι πολύ κοντά με τα παιδιά μου, τις καθημερινές τους ανάγκες και να απασχολούμαι από την άνεση του σπιτιού μου.

Το www.workingmoms.gr σε δυο μήνες κλείνει δέκα χρόνια επιτυχούς λειτουργίας και νιώθω πολύ περήφανη γι’ αυτό, γιατί είναι μια ιδέα που δημιούργησα από το μηδέν, χωρίς καμία βοήθεια, χωρίς καμία απολύτως γνωριμία, με πολλή δουλειά και κόπο που φαινομενικά δεν μπορεί κανείς να την αντιληφθεί.

Μητέρα και εργαζόμενη. Νιώσατε ποτέ ότι χάσατε την ισορροπία σας;

Στην αρχή ναι, σίγουρα. Όχι μόνο έχασα τις ισορροπίες μου, αλλά για τουλάχιστον τα δυο πρώτα χρόνια δεν ήξερα πού πατούσα και πού βρισκόμουν. Όταν μια γυναίκα γίνεται για πρώτη φορά μαμά, χάνει τις ισορροπίες της, αλλά με τον χρόνο, με την τριβή, με συνεχή εξέλιξη και προσπάθεια όλα βελτιώνονται και αποκτά ξανά τις ισορροπίες αυτές. Καθοριστικό ρόλο όμως παίζει και το οικείο περιβάλλον, το πόση βοήθεια και αποδοχή έχει από τους δικούς της ανθρώπους, το πόσο υποστηρικτικοί είναι και κατά πόσο την ενθαρρύνουν και δεν της δημιουργούν επιπλέον τύψεις απ’ ό,τι ήδη έχει. Εμείς οι μαμάδες από τη φύση μας είμαστε ενοχικές. Αν λοιπόν μας το ενισχύει και το περιβάλλον μας, δε μας βοηθάει καθόλου. Θέλει πολλή πειθαρχία, δουλειά με τον εαυτό μας και ψυχοθεραπεία για να ισορροπήσουμε στο μυαλό μας και να αντιληφθούμε ότι όταν γινόμαστε μανούλες, είναι θεμιτό να συνεχίζουμε τη ζωή που είχαμε και πριν, απλά συνδυάζοντάς την αρμονικά με την ευθύνη του ερχομού ενός παιδιού.

Αργήσατε να βρείτε εκδότη;

Η επαφή μου με τις Εκδόσεις Ιβίσκος και την εκδότριά μου Έφη Λάζου ήταν καρμική. Γενικά πιστεύω πολύ στο κάρμα και στην ενέργεια. Η ψυχοθεραπεύτριά μου μού πρότεινε ένα βιβλίο για τις σχέσεις, το οποίο κυκλοφορεί από τις συγκεκριμένες εκδόσεις και φυσικά το αναζήτησα. Από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε με την Έφη, ένιωσα μια απίστευτη χημεία, μια τρομερή επαφή, και επειδή είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργώ κατά κύριο λόγο με το συναίσθημα, ένιωσα ότι θα κάνουμε πολλά πράγματα μαζί. Ενώ είχα τη δυνατότητα να απευθυνθώ και σε άλλους εκδοτικούς, δεν το επέλεξα. Ένιωσα τόση ασφάλεια με την εκδότριά μου, γιατί είναι ένας άνθρωπος αξιόπιστος, που κρατάει τον λόγο της σε ό,τι υποσχεθεί, με δομημένη σκέψη και λόγο, που δεν υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια αν κάτι δεν μπορεί να υλοποιηθεί.

Δεν είχα δεύτερες σκέψεις για το πού θα παραδώσω το δεύτερο πνευματικό μου παιδί, και η διαίσθησή μου δε με πρόδωσε. Έχουμε μια άψογη συνεργασία, οι άνθρωποι των Εκδόσεων Ιβίσκος με υποστηρίζουν σε κάθε μου βήμα και πραγματοποιούν κάθε επιθυμία μου, ό,τι ακριβώς ονειρεύεται κάθε συγγραφέας. Όπως χαρακτηριστικά λέω, δε νιώθω ότι ανήκω απλά σε έναν εκδοτικό, αλλά σε μια οικογένεια!

Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι πολύ καλή και σου θυμίζει εικόνες του παρελθόντος. Ηρεμείς. Τι σας έκανε να επιλέξετε αυτή την εικονογράφηση;

Την Ευτυχία Στυλιανέα που έχει εικονογραφήσει και τα δύο μου παραμύθια, την επέλεξα γιατί οι ζωγραφιές της θυμίζουν εικόνες από παλιά αναγνωστικά, από τα παραμύθια που μεγάλωσα κι εγώ σαν παιδί και που νοερά με ταξιδεύουν στην παιδική μου ηλικία. Λατρεύω το γεγονός ότι ζωγραφίζει ακόμα στο χέρι και όχι μέσω υπολογιστή. Σε ένα παραμύθι που απευθύνεται σε τόσο μικρές ηλικίες, από 2 έως 6 ετών, οι ζωγραφιές είναι το κυρίαρχο συστατικό του, είναι αυτό που τραβά τη μεγαλύτερη προσοχή των μικρών αναγνωστών. Αν κάποιος ξεφυλλίσει και τα δύο μου παραμύθια, θα νιώσει μία ανάταση από τη ζωντάνια που ξεχειλίζουν από τις σελίδες τους, αφού οι ζωγραφιές έχουν έντονα χρώματα, που κρατούν το ενδιαφέρον του παιδιού από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Ρουτίνα ύπνου. Τι προτείνετε;

Με τα παιδιά μου, από τότε που ήταν πολύ μικρά, είχαμε σαν ρουτίνα ύπνου να τα απομακρύνω από τις οθόνες τουλάχιστον ένα μισάωρο νωρίτερα, ώστε να αποφορτίζονται. Η ρουτίνα περιλάμβανε ένα χαλαρωτικό μπάνιο, εν συνεχεία την ανάγνωση παραμυθιών, την αλληλεπίδραση και τη συζήτηση για το πώς πέρασαν τη μέρα τους. Η ιδανική ώρα της ημέρας για την πιο ουσιαστική και ποιοτική επικοινωνία με τα παιδιά, είναι σαφέστατα η βραδινή που χαλαρώνουν. Είναι αυτή η μαγική στιγμή της ημέρας για αγκαλίτσες, φιλιά, για να έρθουμε πιο κοντά στα παιδιά μας, να τους εκφράσουμε την αγάπη μας, το ενδιαφέρον μας και να τους εκμαιεύσουμε την κοινωνική τους αλληλεπίδραση, το πώς περνάνε στο σχολείο με τους φίλους τους και με τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή. Καλό θα είναι να μην αλλάζει η ρουτίνα ύπνου, να είναι σταθερή, ώστε να μη προκαλείται υπερένταση και άρνηση ύπνου.

«Εγώ θα φροντίσω να κοιμηθείς με ασφάλεια και εσύ θα ξέρεις ότι αν με χρειαστείς θα έρθω αμέσως». Πόσες φορές μια μάνα πρέπει να το πει;

Ατελείωτες, κάθε μέρα, όσες φορές το νιώθει! Η αγάπη και το νοιάξιμο για τα παιδιά μας δεν μετριούνται σε φορές, αλλά σε στιγμές, σε συναισθήματα. Ειδικά τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού που έχει μια σχετική ανασφάλεια με τον ύπνο αλλά και έντονη την ανάγκη για την αγκαλιά και την ασφάλεια του γονιού του, η μητέρα καλό είναι να καθησυχάζει το παιδί της κάθε βράδυ ιδανικά, ίσως και πολλές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είναι αυτά τα φαινομενικά ατελείωτα βράδια κούρασης και ξενυχτιού, που πιστέψτε με περνάνε τόσο γρήγορα, που πολύ σύντομα το παιδί μας δε θα μας έχει καμία ανάγκη και δε θα μας ζητάει το βράδυ. Και αυτά τα βράδια θα τα αναπολούμε στο μέλλον….