Ο Φώτης Κουτρουβίδης είναι ένας νέος,ταλαντούχος ηθοποιός απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης που ζεί και εργάζεται με ζήλο στην Αθήνα. Ο Φώτης Κουτρουβίδης πρωταγωνιστεί και επιμελείται την δραματουργική επεξεργασία της θεατρικής παράστασης “Σχόλιο για την Ηλέκτρα” από την θεατρική ομάδα μήνυμαL στο θέατρο Θησείον. Με αφορμή την Ηλέκτρα του Σοφοκλή, τρεις άντρες ηθοποιοί αναλαμβάνουν να γίνουν φορείς του πιο αιματοβαμμένου μύθου, ανακαλύπτοντας τον εκ νέου και χτίζοντας γέφυρες μεταξύ παρελθόντος και παρόντος.
Ο Φώτης Κουτρουβίδης μιλάει στο maxmag για την υποκριτική, το ρόλο του στην παράσταση “Σχόλιο για την Ηλέκτρα” αλλά και την ιδιότητά του στην δραματουργική επεξεργασία του έργου.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Άννυ Σκεντέρη
Φώτη, ξεκινώντας πες μας λίγα πράγματα για εσένα ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Πήγα σχολείο στα Βριλήσσια και τα τελευταία χρόνια μένω στο Χαλάνδρι. Τόπος καταγωγής η Λακωνική Μάνη και η Κεφαλλονιά, όπου και έζησα τις πιο ξέγνοιαστες καλοκαιρινές μου διακοπές. Στο σχολείο υπήρξα καλός μαθητής. Ήμουν τόσο μελετηρός κι αυτή μου η συνέπεια μάλλον ήταν που με έκανε να αντιπαθήσω γρήγορα το σχολείο. Πάντα με ενδιέφερε το θέατρο. Η πρώτη μου θεατρική απόπειρα στην Α’ Δημοτικού υπήρξε παταγώδης αποτυχία. Δεν είπα λέξη στη γιορτή. Ακόμα θυμάμαι το τρέμουλο και τα κλάματα. Μεγαλώνοντας, όμως, ήμουν πιο αποφασισμένος. Συμμετείχα σε διάφορες θεατρικές ομάδες, μέχρι που αποφάσισα να δώσω εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού, απ’ όπου και αποφοίτησα το 2016. Τα τελευταία τρία χρόνια δουλεύω στο θέατρο, έχοντας συνεργαστεί με αξιόλογους ανθρώπους του χώρου.
Η πρώτη θεατρική παράσταση που είδες ποια ήταν και ποιες οι αναμνήσεις σου από αυτήν;
Σίγουρα κάποια παιδική παράσταση που τώρα μου διαφεύγει. Όσο ήμουν μικρός, δε νομίζω πως με ενδιέφερε και πολύ το θέατρο. Αργότερα άρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάτι με ελκύει σε αυτό. Θυμάμαι, ωστόσο, μια παράσταση που είχα δει από μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα κι είχα μείνει με το στόμαανοιχτό. Ήταν «Η όπερα της πεντάρας» του Μπρέχτ. Ενθουσιάστηκα με το έργο αλλά περισσότερο με τη μαγεία που κρύβει η αφήγηση μιας ιστορίας. Είπα πως αυτό θα ήθελα να κάνω κι εγώ. Να μοιράζομαι ιστορίες.
Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Αθήνα , ποιο είναι το αγαπημένο σου στέκι, το αγαπημένο μέρος στην πόλη που χαλαρώνεις;
Τα τελευταία χρόνια συχνάζω στο Παγκράτι. Την έχω αγαπήσει αυτή τη γειτονιά. Μπορείς να χαλαρώσεις, να διασκεδάσεις, να πιείς καφέ διαβάζοντας ήσυχα το βιβλίο σου, να φας, να δεις όμορφες ταινίες, να κάνεις ατελείωτες βόλτες. Τα έχει όλα και συμφέρει. Αγαπημένα στέκια το Τρίγωνο και το Αερόστατο.
Είσαι ένας νέος ηθοποιός με όνειρα, εν έτη 2019 στην Ελλάδα τι θα άλλαζες εσύ ως Φώτης;
Αν ήταν στο χέρι μου, θα άλλαζα συθέμελα το σύστημα εκπαίδευσης. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν εκεί για μένα. Έχουμε υποτιμήσει πολύ την παιδεία σε αυτή τη χώρα κι αυτό αποτυπώνεται στην καθημερινότητά μας. Δε μιλώ μόνο για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Κυρίως αναφέρομαι στο κομμάτι της ουσιαστικής μόρφωσης, που μας επιτρέπει να είμαστε όντα ελεύθερα και με κυρίαρχη βούληση. Αν επενδύσουμε στην εκπαίδευση, όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους.
Αν σου δινόταν η ευκαιρία να συνεργαστείς με κάποιον καλλιτέχνη , ποιος θα ήταν και τι πιστεύεις ότι θα εισέπραττες από αυτή τη συνεργασία;
Είναι πολλοί οι καλλιτέχνες-Έλληνες & ξένοι- με τους οποίους θα ήθελα κάποια στιγμή να μου δοθεί η ευκαιρία να δουλέψω μαζί τους. Αν αναφερθώ σε κάποιον συγκεκριμένα, νομίζω πως θα αδικήσω τους υπόλοιπους. Κι αν μιλήσω για όλους, μάλλον θα πρέπει να απαντάω για ώρες. Πιστεύω στις συνεργασίες και στην αδιάκοπη σπουδή πλάι σε εμπνευσμένους καλλιτέχνες.
Ας περάσουμε στην παράσταση, ‘ Σχόλιο για την Ηλέκτρα’. Μίλησέ μας για τον ρόλο σου.
Στην παράσταση κρατώ τους ρόλους της Χρυσόθεμης, του Παιδαγωγού και του Χορού. Η Χρυσόθεμις είναι η αδελφή της Ηλέκτρας. Έχει αποδεχτεί την κατάσταση στο παλάτι και προσπαθεί να συμβουλεύσει την Ηλέκτρα να κάνει το ίδιο, χωρίς αποτέλεσμα. Είναι η φωνή της σύνεσης και της λογικής. Κάποιοι θεωρούν πως είναι ο ορισμός της δειλίας, όμως νομίζω πως αυτός ο χαρακτηρισμός την αδικεί. Αντιστέκεται κι αυτή με τον τρόπο της, κρατώντας ίσως μια πιο διπλωματική στάση. Ο Παιδαγωγός, από την άλλη, είναι ένας από τους ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος. Είναι αυτός που έχει προετοιμάσει τον Ορέστη για την αποστολή του. Μια μείξη δασκάλου και προπονητή, θα τολμούσα να πω, κι αυτό, σε συνδυασμό με το «θέατρο» που στήνει για τον υποτιθέμενο χαμό του Ορέστη, τον κάνει αρκετά συναρπαστικό και πολυεπίπεδο σαν ρόλο. Σε ό, τι αφορά τον Χορό, εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά και ταυτοχρόνως πιο δύσκολα. Ο Χορός πότε συμπάσχει με την Ηλέκτρα, πότε την ψέγει, πότε τη νουθετεί και την παρηγορεί. Προσπαθήσαμε να μιλήσουμε άμεσα σαν να είμαστε οι πολίτες του σήμερα, σαν να είμαστε η φωνή εκείνη που εκφράζει κοινά και διαχρονικά παθήματα.
Η ‘Ηλέκτρα’ ως μια μυθική μορφή πλέον είναι γυναίκα και όμως στην παράσταση είστε 3 άνδρες. Πώς προέκυψε η ιδέα;
Η ιδέα των τριών ανδρών προέκυψε από τους τρεις υποκριτές της αρχαιότητας. Είπαμε να δοκιμάσουμε να αφηγηθούμε με έναν τρόπο όλους τους ρόλους, κρατώντας την ανδρική μας υπόσταση. Ορμώμενοι από αυτή τη σύλληψη, μελετήσαμε το έργο και γενικότερα τον μύθο των Ατρειδών, προσπαθώντας να διερευνήσουμε την ανδρική φύση που κυριαρχεί, ακόμα και στις γυναικείες μορφές. Η Ηλέκτρα δεν είναι ούτε άντρας, ούτε γυναίκα. Είναι ένα σύμπαν, ένα ον που δε σταματά να αιμορραγεί. Όλα φιλτράρονται μέσα από το πρίσμα της αφήγησης. Δε νομίζω πως μπορεί κανείς να «ενσαρκώσει» τέτοιους ρόλους.
Έχεις διπλό ρόλο , εκτός από πρωταγωνιστής έχεις κάνει και τη δραματουργική επεξεργασία. Ποιο ήταν πιο δύσκολο; Τι απαιτήσεις έχει ο κάθε ρόλος;
Και τα δύο είναι εξίσου δύσκολα και απαιτητικά. Έχω σπουδάσει θέατρο και ίσως έχω μια παραπάνω ευκολία να δουλεύω σαν ηθοποιός. Είναι η δουλειά μου και συνεχώς προσπαθώ να εξελίσσομαι. Ωστόσο, η δραματουργική επεξεργασία ενός έργου έχει τρομερό ενδιαφέρον. Ήταν η πρώτη φορά που το έκανα σε συνεργασία με τον Γιώργο Ματζιάρη και μπορώ να πω πως μέσω αυτής ανακαλύψαμε πολλά για την φύση του έργου και των ρόλων. Ήταν μια πολύ χρήσιμη διαδικασία που διήρκεσε σχεδόν δύο χρόνια. Δεν είμαι επαγγελματίας δραματολόγος, ούτε και φιλοδοξώ να γίνω. Δεν έχω τέτοιες βλέψεις.
Η Ηλέκτρα δεν είναι ούτε άντρας, ούτε γυναίκα. Είναι ένα ον που δε σταματά να αιμορραγεί.
Θα δανειστώ ένα ερώτημα που θέτεται στην παράσταση: ‘ Τι είναι ήθος και τι είναι δίκαιο ‘ για εσένα;
Μακάρι να μπορούσα να σας απαντήσω. Ο κώδικας ηθικής στις μέρες μας έχει υποστεί αλλοιώσεις. Ο καθένας πια φτιάχνει μια δική του, προσωπική ηθική ταυτότητα κι έτσι είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τί είναι δίκαιο και τί όχι. Βιώνουμε μια βαθιά κοινωνική κρίση σαν πολιτεία κι αυτό προσπαθούμε να αποτυπώσουμε και στην παράσταση. Θέτουμε ερωτήματα, χωρίς να ξέρουμε τις απαντήσεις, γιατί κι εμείς ψάχνουμε να ανακαλύψουμε κάτι για την ανθρώπινη φύση, για τους νόμους, για το ηθικό δίκαιο μέσα από τον ανοιχτό διάλογο με το έργο στην πράξη.
Οι αρχαίες τραγωδίες θα είναι πάντα επίκαιρες. Εσύ προσωπικά ποιο είναι το μήνυμα που ήθελες να μας μείνει στο τέλος της παράστασης;
Θα προτιμούσα να γεννηθούν περισσότερα ερωτήματα στους θεατές. Να φύγουν με την αίσθηση ότι κάτι δεν έχει απαντηθεί. Να προβληματιστούν για την εποχή στην οποία ζούμε μέσα από θέματα που τέθηκαν πριν από 2.500 χρόνια. Γενικά, είμαι υπέρ της δημιουργικής αμφιβολίας, όχι του ηθικού διδάγματος.
Ο Φώτης Κουτρουβίδης και η υπεύθυνη επικοινωνίας, Χρύσα Ματσαγκάνη, παρείχαν το φωτογραφικό υλικό του άρθρου. Ευχαριστούμε πολύ
Η Ομάδα μήνυμαL. Παρουσιάζει την παράσταση:
Σχόλιο για την Ηλέκτρα
MONO ΓΙΑ 10 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Τί είναι ήθος και τί δίκαιο; Τί γίνεται όταν οι θεσμοί παραλύουν και η βαρβαρότητα κατακλύζει την πόλη; Η Ηλέκτρα ως σύμβολο του ασυνείδητου ή ως μορφή πολιτικών διαστάσεων; Ποια εξουσία δεν φτάνει στην κορυφή χωρίς το αίμα του αντιπάλου της και ποιος επόμενος εξουσιαστής δεν θα την αρπάξει με τον ίδιο τρόπο; Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε; Η νέα γενιά σε μια περίοδο μεγάλων ανακατατάξεων και ερωτημάτων συνομιλεί με το ίδιο το παρελθόν της για να βρει καθαρό βλέμμα να αντιμετωπίσει το παρόν.
Ό,τι μεγαλώνει στη μοναξιά, γίνεται άγριο… και επιβιώνει.
Συντελεστές
Απόδοση – Δραματουργική Επεξεργασία: Γιώργος Ματζιάρης, Φώτης Κουτρουβίδης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Ματζιάρης
Σκηνικά: ΛΙΚΝΟ Architecture and Design Studio
Κοστούμια: Χριστίνα Τσουτσουλίγα
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Κίνηση: Φαίδρα Σούτου
Φωτισμοί: Βασίλης Κολοβός, Χάρης Βασιλόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άντα Πουράνη
Φωτογραφίες : Ελένη Αϊβαλή
Video: Σταύρος Σβήγκος
Επικοινωνία – Δημόσιες σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη
Διεύθυνση Παραγωγής: Λαμπρίνα Καραγιαννίδου
Παραγωγή: Ομάδα μήνυμαL.
Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Φώτης Κουτρουβίδης, Γιώργος Ματζιάρης
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις: Από 8 Μαΐου (για 10 παραστάσεις)
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Τετάρτη – Πέμπτη – Παρασκευή στις 19:00 & Σάββατο – Κυριακή στις 21:15
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 12€
Μειωμένο: 10€
Ατέλειες: 5€
ΈΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ
Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, Αθήνα
Τηλ. | 210 3255444
