Η Γεωργία Πετούλη-Γλάρου, σπούδασε στο ΑΠΘ, ζει στην Αθήνα και εργάζεται στον ιδιωτικό τοµέα ως οικονοµολόγος. Το 2015 κατέκτησε την πρώτη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθληµα Bridge Γυναικών Ελλάδος και στη συνέχεια αφιερώθηκε µε πάθος στη συγγραφή. «Η Αφαιρετική Μέθοδος» είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψε η Γεωργία Πετούλη- Γλάρου και είναι ένα κοινωνικό ερωτικό µυθιστόρηµα συνωµοσίας. Βρίσκει γοητευτικό να περιγράφει χαρακτήρες και καταστάσεις εντός και εκτός πραγµατικότητας και πιστεύει ότι η συγγραφή πρέπει να είναι ανυπάκουη, τολµηρή και απρόβλεπτη.
Η Γεωργία Πετούλη-Γλάρου είναι μία συγγραφέας που με τη λογοτεχνική της πένα γίνεται κοινωνός της εποχής μας. Η δεινή γραφή της καθηλώνει και συναρπάζει τον αναγνώστη. Η ίδια είναι αφιερωμένη στην Τέχνη της γραφής, κινείται θαρετά και συγκροτημένα στους χώρους της, εκπληρώνοντας παράλληλα τον κρυφό πόθο κάθε δημιουργού να μεταγγίσει τους καρπούς της τέχνης του, χαράσσοντας τη δική της πορεία στην ελληνική λογοτεχνία.
Η Γεωργία Πετούλη-Γλάρου πιστεύει ότι ο άνθρωπος οφείλει να παλεύει με το «παράλογο» κάθε μέρα, κάθε λεπτό και να το απομακρύνει. Η Γεωργία Πετούλη-Γλάρου νομίζει ότι μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας,να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
«Όταν η φαντασία συναντάει την πραγµατικότητα, αποκτάς το δικαίωµα να ανατρέψεις τα πάντα, ακόµα και την ίδια τη φαντασία».
Επιμέλεια συνέντευξης Βασιλική Ευάγγελου-Παπαθανασίου
Τι είναι η αφαιρετική μέθοδος κυρία Γεωργία Πετούλη-Γλάρου;
Είναι η μέθοδος που εφαρμόζει η κάστα των ισχυρών του πλανήτη για να επέμβει στο ανθρώπινο είδος, αφορά μια ελεγχόμενη και επιλεκτική εξόντωση. Με νέες τεχνικές επεμβαίνουν σε βασικές λειτουργίες του μυαλού αφαιρώντας σημαντικές ιδιότητες προκαλώντας τη μετάλλαξη της ανθρώπινης ύπαρξης. Στόχος ο ανθρώπινος νους, πρωταγωνιστές οι αισθήσεις και τα συναισθήματα. Η αφαιρετική πράξη εμφανίζεται στο βιβλίο και με τη μορφή μιας μαθηματικής-φιλοσοφικής πράξης.
Κοινωνικό ερωτικό μυθιστόρημα συνωμοσίας ,Τι σας έκανε να γράψετε ένα τέτοιο βιβλίο κυρία Γεωργία Πετούλη-Γλάρου;
Το βιβλίο δημιουργήθηκε από μια δική μου εσωτερική ανάγκη να μοιραστώ τις ανησυχίες μου για το μέλλον. Ήθελα να μιλήσω για τη νέα τάξη πραγμάτων, την απουσία ενός κώδικα ηθικής, τα αδίστακτα κέντρα αποφάσεων, την αδικία που προσπερνάμε αδιάφορα, την ανισότητα που ενισχύεται συνεχώς, τις ανθρώπινες αξίες που φθίνουν, τον παραλογισμό της εξουσίας, τη συμφιλίωση μας με αυτόν τον παραλογισμό. Η συγγραφή ήταν μια διέξοδος και ένας τρόπος να επικοινωνήσω την αγωνία μου με δικά μου λόγια. Απ’ την άλλη, ο έρωτας είναι, ήταν, και θα παραμείνει κινητήριος δύναμη για τον άνθρωπο, συνειδητά και ασυνείδητα καθορίζει επιλογές και αποφάσεις. Η συνωμοσία είναι βασικό συστατικό της ιστορίας που ήθελα να καταγράψω, διαχρονικά ανήκει στις «τεχνικές και δεξιότητες» κάθε μορφής εξουσίας, δεν μπορούσε να απουσιάζει.
Η πανδημία έφερε στο προσκήνιο τη μείωση του πληθυσμού της γης. Σας πέρασε από το μυαλό ότι το βιβλίο ήταν προφητικό;
Το βιβλίο γράφτηκε πριν από περίπου τρία χρόνια, δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το τι θα ακολουθούσε, το ένστικτο μου ήταν αυτό που με οδήγησε. Σίγουρα δεν ήθελα να περιγράψω μια συνηθισμένη υπόθεση, από την άλλη δεν ήθελα ν΄ απέχω χιλιόμετρα μακριά από ένα γεγονός που θα μπορούσε να συμβεί στις μέρες μας. Συνειδητά περιέγραψα μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι και πραγματικότητα.
Λιζ. Ένα αξιαγάπητο κορίτσι , γιατί ένα δοτικό πλάσμα να καταδικαστεί έτσι;
Κάθε μάχη έχει θύματα. Η Λιζ είναι το πρώτο θύμα ενός αθέατου πολέμου ,συμβολίζει την αθωότητα, την καλοσύνη, την αγνότητα. Συμβολίζει αυτό που πασχίζει να εξοντώσει το κακό, είναι η θυσία, είναι το τέλος που μπορεί να γίνει αρχή. Η καταδίκη της Λιζ πυροδοτεί μια σειρά από γεγονότα, η αδικία σε βάρος της παράγει συναισθηματική φόρτιση, χάρη σ’ εκείνη θα ενεργοποιηθεί το φαινόμενο της αναστροφής.
Ο γαλανομάτης σκύλος Τομ, είναι ένας από τους πρωταγωνιστές. Αγαπάτε τα ζώα;
Φυσικά και αγαπάω τα ζώα, είναι η έκφραση της ανιδιοτέλειας και της αγάπης χωρίς ανταλλάγματα. Η αγάπη του σκύλου για τον άνθρωπο είναι απείρως μεγαλύτερη από αυτή του ανθρώπου για τον άνθρωπο, αυτό από μόνο του παράγει μια μοναδική και σπάνια σχέση που αξίζει να ειπωθεί. Είναι το αίσθημα της αφοσίωσης άνευ ορίων, αυτό το αίσθημα ήταν που ήθελα να αποτυπώσω στο μυθιστόρημα. Καλό θα ήταν εμείς οι άνθρωποι να παραδειγματιζόμαστε από αυτά τα πλάσματα.
Ποια είναι η σχέση σας με τους ήρωές σας;
Είναι πάντα σύμφωνοι με τις δικές σας αρχές; Οι τρεις πρωταγωνιστές είναι ιδιαίτερα πλάσματα. Προσωπικά τους έχω λατρέψει και τους τρείς, τον καθένα για διαφορετικούς λόγους. Η αλήθεια είναι ότι στο βιβλίο αποτυπώνονται οι αρχές μου, αν και κάποιες φορές αυτό γίνεται με ανορθόδοξο τρόπο. Ενδεχομένως ο Λεόν να είναι ο πιο αδικημένος ήρωας μου, τον ίδιο και το παρελθόν του τα έχω «χρησιμοποιήσει» προκειμένου να φτάσω σε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Κατά την προσωπική μου άποψη το «ειδικό βάρος» του ανθρώπου είναι ο πιο σημαντικός δείκτης της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτό το βάρος είναι υπολογίσιμο, χρειάζεται να προσθέσεις περιβάλλον, παρελθόν, γεγονότα, αξίες και αρχές και φυσικά να βρεις το μοντέλο του κώδικα ηθικής που χρησιμοποιήθηκε.
Ποια ήταν τα δικά σας συναισθήματα παρακολουθώντας τη συγκλονιστική ιστορία της Λιζ;
Το διάστημα που έγραψα το βιβλίο είχα τεράστια συναισθηματική φόρτιση, έπρεπε να εισχωρήσω σε διαφορετικούς ρόλους και να μετουσιωθώ σε αντίθετες προσωπικότητες. Η διαδρομή δεν ήταν καθόλου εύκολη, και σκόνταψα, και έπεσα. Ήταν μια μοναχική πορεία που στο τέλος με εξάντλησε. Ελπίζω μόνο, να άξιζε τον κόπο.
Θα υπάρξει και τρίτο βιβλίο;
Τώρα γράφω το δεύτερο βιβλίο, είναι πολύ νωρίς να μιλήσω για ένα τρίτο. Αν αισθανθώ ότι αναμασάω, αναπαράγω ή αναγκάζω τον εαυτό μου να γράψει από υποχρέωση, θα σταματήσω την ίδια στιγμή. Προσωπικά η συγγραφή με εξουθενώνει, για να γράψω την Αφαιρετική Μέθοδο χρειάστηκε να βουτήξω στο αφιλόξενο βαθύ σκούρο μπλε της απόγνωσης έχοντας μαζί μου μόνο ένα κομμάτι χαρτί και ένα μολύβι. Πάντα έχω την αίσθηση ότι χρειάστηκε να «κρατήσω» την αναπνοή μου μέχρι να γραφτεί ο επίλογος.
Ποια ήταν τα πρότυπα που είχατε από παιδί στη συγγραφή;
Δεν έχω πρότυπα, είναι πολλοί οι συγγραφείς που μου αρέσουν, υπάρχουν συγκλονιστικοί Έλληνες και ξένοι δημιουργοί. Όταν ήμουν στην εφηβεία είχα εντυπωσιαστεί από τα βιβλία που ονομάζουμε κλασσική λογοτεχνία. «Οι άθλιοι», «Τα ανεμοδαρμένα ύψη» και εκείνο το περίφημο ‘Εξάλλου, αύριο, είναι μια άλλη μέρα’ στο «Όσα παίρνει ο άνεμος» σίγουρα σφυρηλάτησαν τον ψυχισμό μου καθώς περνούσα από την εφηβεία στην ενηλικίωση.
Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σας από το μέχρι τώρα «ταξίδι» του βιβλίου σας;
Οι κριτικές που έχω πάρει είναι εξαιρετικά καλές, φυσικά υπήρξαν κάποιες που με προβλημάτισαν και ενδεχομένως να με « καθυστέρησαν» αλλά όλες με βοήθησαν να μαζέψω δυνάμεις, να ανασυνταχτώ και να συνεχίσω.
Τα social media, πιστεύετε ότι έχουν βλάψει ή ωφελήσει τον χώρο του βιβλίου;
Και τα δύο, από τη μία βοηθάνε τον συγγραφέα να αποκτήσει αναγνωσιμότητα και να προωθήσει πιο γρήγορα το βιβλίο του, από την άλλη ο δημιουργός είναι εκτεθειμένος σε ένα περιβάλλον που πιθανόν να μην είναι εξοικειωμένος και ενδεχομένως να μην του ταιριάζει. Εννοείται ότι αυτός που έχει στη διάθεση του περισσότερο διαδικτυακό χώρο, έχει και μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης.
Τελειώνοντας την συνέντευξη, ήθελα να αναφερθώ στην ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω για το βιβλίο μου. Όταν είσαι νέος συγγραφέας έχεις λίγες προτάσεις να επικοινωνήσεις το έργο σου, το MAXMAG μου έδωσε απλόχερα αυτή την ευκαιρία και πρέπει να σας ευχαριστήσω θερμά γι΄ αυτό, ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα.
Εκδόσεις πηγή εδώ
