“Η επιστροφή των παραμυθιών” για δεύτερη χρονιά παραστάσεων από τη θεατρική ομάδα ΜΠΟΕΜ στο θέατρο Σταθμός.
Μία διαδραστική παράσταση για παιδιά, που φέρνει κοντά τον μαγικό κόσμο των Παραμυθιών με την πραγματικότητα των νέων τεχνολογιών.
Αγαπημένοι ήρωες των παιδιών μιλούν για την αξία του βιβλίου και παρουσιάζουν με τρόπο χιουμοριστικό, διασκεδαστικό και σύγχρονο την ανάγκη συμπόρευσης του βιβλίου με τη νέα τεχνολογία.
Οι ήρωες των Παραμυθιών ζουν ξέγνοιαστοι στη Χώρα τους. Είναι ευτυχισμένοι γιατί ξέρουν ότι τα παιδιά τους αγαπούν και διαβάζουν τις ιστορίες τους.
Όμως, καθώς περνούν τα χρόνια και η νέα τεχνολογία κάνει δυναμικά την εμφάνισή της, το ενδιαφέρον των παιδιών για τα βιβλία ολοένα και μειώνεται. Έτσι η ανέμελη ζωή των ηρώων αρχίζει να κλονίζεται.Τι θα γίνει αν τα παιδιά σταματήσουν να διαβάζουν παραμύθια; Η Χώρα των Παραμυθιών θα καταστραφεί.
Σε μια προσπάθεια να σωθεί η Χώρα, επιστρατεύονται πέντε ήρωες: ο Πίτερ Παν, η Ντάμα Κούπα, η Ωραία Κοιμωμένη, ο Κακός Λύκος και η Τίνκερμπελ. Θα καταφέρουν οι ήρωες αυτοί να παραμερίσουν τις μεταξύ τους διαφορές και να αγωνιστούν για ένα κοινό σκοπό; Την Επιστροφή των Παραμυθιών ! Στην ομαδική συνέντευξη των ηθοποιών της παράστασης από την ομάδα ΜΠΟΕΜ μαθαίνουμε τα μυστικά της φιλαναγνωσίας.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου
«Η Επιστροφή των Παραμυθιών». Μιλήστε μας για την παράσταση.
Γιάννης Μπόγρης: Η Επιστροφή Των Παραμυθιών” είναι μια κεφάτη, ευχάριστη παράσταση για μικρούς και μεγάλους,βασισμένη σε ένα κείμενο έξυπνο και με πολύ χιούμορ! Χωρίς φανταχτερά σκηνικά και κοστούμια, καταφέρνει να κερδίσει το θεατή και να τον κάνει συνοδοιπόρο στο ταξίδι στη χώρα των παραμυθιών…
Βίκυ Πεντεδέκα: Εσύ τι θα έκανες αν μια μέρα ξυπνούσες και μάθαινες ότι η χώρα σου θα εξαφανιστεί; Στη χώρα των παραμυθιών πάντως οι ήρωες μας στην είδηση ότι η χώρα τους κινδυνεύει κινητοποιούνται και παίρνουν την απόφαση να αγωνιστούν ενωμένοι προς ένα κοινό στόχο: να σώσουν τα παραμύθια και συνεπώς την χώρα τους Βέβαια μια ευχάριστη έκπληξη τους περιμένει όταν οι ήρωες πληροφορούνται ότι η αποστολή τους επετεύχθη και σ’ αυτό συντέλεσε η τεχνολογία. Μια παράσταση που προάγει την φιλαναγνωσία χωρίς να ακυρώνει την συμβολή της τεχνολογίας και την σημασία της ορθής χρήσης της.
Κορνέλια Κυριάκη: Η Επιστροφή των παραμυθιών φέρνει κοντά κάποιους από τους πιο διαχρονικά αγαπημένους ήρωες όλων μας με σκοπό να ενώσουν τις δυνάμεις τους παρα τις διαφορές τους για να σώσουν την παραμυθένια χώρα τους που κινδυνεύει να χαθεί στην λήθη, καθώς πια τα παιδιά έχουν ξεχάσει σχεδόν τα παραμύθια και μαζί τους παραμυθένιους πρωταγωνιστές τους. Είναι ακόμα μια ιστορία που μιλάει για την ομαδικότητα, την φιλιά και την μαγεία του παραμυθιού αλλά και το πάντρεμα του παλιού με το νέο.
Νίκος Σταματόπουλος: Είναι μια παράσταση που έχει σαν πυρήνα της το θέμα της φιλαναγνωσίας . Διαβάζω παραμύθια; Ξεφυλλίζω παραμύθια; Έχω επαφή με αυτό το μαγικό μέσο που λέγεται βιβλίο-παραμύθι.
Μαριάνθη Κολιάκη: Η παράστασή μας μιλάει για την αξία του βιβλίου και τη συμπόρευσή του με τη νέα τεχνολογία. Γνωστοί ήρωες των παραμυθιών που ζουν ανέμελοι στη χώρα των παραμυθιών μαθαίνουν πως η ζωή τους και η χώρα τους κινδυνεύουν να καταστραφούν καθώς η νέα τεχνολογία έχει εισβάλει στη ζωή των ανθρώπων και τα παιδιά δεν τους διαβάζουν πια.. Έτσι ξεκινάει ένα ταξίδι με σκοπό να προσπαθήσουν να αποτρέψουν αυτή την καταστροφή. Είναι μια παράσταση με χιουμοριστική και μοντέρνα προσέγγιση . Το τι θα καταφέρουν θα το δείτε από κοντά!
Τι είναι τα παραμύθια;
Γ.Μ.: Μια διήγηση ευχάριστη και ελκυστική, ιδιαίτερα στα παιδιά… τα παραμύθια αναφέρονται σε έναν κόσμο εξωπραγματικό
και το περιεχόμενό τους είναι φανταστικό… Τα άψυχα ζωντανεύουν, τα ζώα παίρνουν ανθρώπινη μορφή και άλλα έχουν μαγικές ιδιότητες!
Αυτό διάβασα κάπου και το ασπάζομαι…
Β.Π.: «Αν θέλετε το παιδί σας να γίνει έξυπνο διαβάστε του παραμύθια. Αν θέλετε να γίνει πιο έξυπνο διαβάστε του περισσότερα παραμύθια» Αν σκεφτείς ότι αυτό το είπε ο Einstein εύκολα συνειδητοποιείς την ανεκτίμητη αξία του παραμυθιού.
Κ.Κ.: Τα παραμύθια κέρδισαν την θέση τους στην καρδιά μου από πολύ νωρίς, για εμένα ήταν πάντα ένας τρόπος να μάθω για τον κόσμο αλλά και να ξεφύγω από αυτόν αφήνοντας την παιδική φαντασία μου να φτιάξει άλλους κόσμους. Μεγαλώνοντας απομακρυνόμαστε αναπόφευκτα από το παραμύθι, πιστεύω όμως πως είναι πολύ σημαντικό να διατηρούμε την μαγεία στην ζωή μας, και να πιστεύουμε σε αυτήν ανεξαρτήτως ηλικίας. Υπάρχει παντού γύρω μας για όποιον θέλει να την δει.
Ν.Σ.: Το κάθε παραμύθι είναι ένας μικρόκοσμος που υπάρχει σε κάποια άλλη διάσταση , σε κάποιο άλλο σύμπαν όπου ο κάθε συγγραφέας μπορεί και βρίσκεται εκεί και μας μεταφέρει τις εικόνες που βλέπει και ζει . Μ.Κ.: Είναι η ονειροπόληση που εξιδανικεύει την πραγματικότητα.
Η τεχνολογία έχει απομακρύνει τα παιδιά μας από το βιβλίο .Τι μπορούμε να κάνουμε για να επιστρέψουν στο παραμύθι;
Γ.Μ.: Η απάντηση που δίνει η παράσταση στο ερώτημα αυτό, είναι η καταλληλότερη… Ο συνδυασμός τεχνολογίας και βιβλίου,
με τη σωστή αναλογία και δίνοντας πάντα, τα σωστά κίνητρα…
Β.Π.: Η τεχνολογία καλώς η κακώς έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και έχεις μπει δυναμικά και στην καθημερινότητα των παιδιών. Τα παιδιά έχουν συνηθίσει σε ερεθίσματα μέσω γρήγορων εναλλαγών των εικόνων είτε από την τηλεόραση, είτε από το διαδίκτυο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να δυσκολεύεται με την ανάγνωση ενός παραμυθιού η βιβλίου και να το χαρακτηρίζει βαρετό. Ας κλείσουμε λοιπόν τα κινητά και την τηλεόραση και ας αφιερώσουμε ουσιαστικό χρόνο στο παιδί μας διαβάζοντας μαζί ένα παραμύθι ή ένα βιβλίο, παίζονται τις αγαπημένες του σκηνές του παραμυθιού, ζωγραφίζοντας τους αγαπημένους μας ήρωες, ξεφυλλίζοντας τις πολύχρωμες σελίδες. Πήγαινε βόλτα στο κοντινό βιβλιοπωλείο και άφησε το παιδί να διαλέξει το επόμενο παραμύθι που θα ήθελε να διαβάσει. Κλείνοντας θέλω να καταλήξω ότι όλα είναι θέμα ερεθισμάτων που δέχεται το παιδί .Εάν εμείς οι ενήλικες είμαστε όλη μέρα μπροστά στον οθόνη του υπολογιστή το πιο πιθανόν είναι να κάνει το ίδιο και το παιδί. Εάν αφιερώσουμε λίγα λεπτά στη μέρα να διαβάσουμε ένα βιβλίο ίσως τότε καταφέρουμε να χτίσουμε μια ουσιαστική σχέση του παιδιού με το βιβλίο.
Κ.Κ.: Η ίδια η παράσταση προτείνει την καλύτερη δυνατή λύση σε αυτή την ερώτηση, αλλά δεν θέλω να την προδώσω οπότε θα πω το εξής, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Το παιδί αν εκτεθεί στο παραμύθι και στην ανάγνωση εύκολα θα παρασυρθεί και θα μαγευτεί από αυτό. Πρέπει να δημιουργούνται συνθήκες άρα σε όλα τα πλαίσια της ζωής του, στο σπίτι στο σχολείο, στην κοινωνική συναναστροφή. Να υπάρχει η ώρα για παιχνίδι η ώρα για διάβασμα η ώρα για tablet και το ένα να αλληλοσυμπληρώνει το άλλο.
Ν.Σ.: Η τεχνολογία αν χρησιμοποιηθεί σωστά είναι μαγεία . Ίσως ένας τρόπος να επέστρεφαν τα παιδιά στα παραμύθια είναι να αγοράζουν οι γονείς στα παιδιά τους παραμύθια . Καταλαβαίνω ότι έχουν ανάγκη από λίγη ώρα προσωπικής ηρεμίας. Ας μην τα προτρέπουν να εγκλωβιστούν στην τεχνολογία. Ας μάθουν τα παιδιά να ταξιδεύουν ξεφυλλίζοντας διάφορα βιβλία .
Μ.Κ.: Το ιδανικό για μένα θα ήταν οι γονείς να φέρνουν σε επαφή τα παιδιά τους με το βιβλίο γενικότερα από πολύ μικρή ηλικία.πολυ πριν εμπλακούν με τα μέσα της νέας τεχνολογίας. Διαβάζοντάς τους παραμύθια και φέρνοντας τους σε επαφή με το χαρτί και το.. ξεφύλλισμα! Αυτή η αίσθηση σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντικατασταθεί από ένα ταμπλετ ή κάποια συσκευή…
Το παιδικό κοινό είναι δύσκολο να το κατακτήσεις;
Γ.Μ.: Τα παιδιά είναι όντως δύσκολοι ή μάλλον πιο σωστά, απαιτητικοί θεατές… Η αλήθεια και η ενέργεια του ηθοποιού, είναι τα “όπλα” του, για να κατακτήσει τους μικρούς φίλους…
Β.Π.: Τα παιδιά θέλουν αλήθεια! Τα μόνα παραμύθια που δέχονται είναι αυτά που διαβάζουν. Οπότε εάν είσαι αληθινός πιστεύω ότι θα τα κατακτήσεις.
Κ.Κ.: Το παιδικό κοινό είναι αυθόρμητο, δεν έχει φίλτρο και αυτό το κάνει δύσκολο και συναρπαστικό. Το θέατρο ήταν πάντα για μένα ένα μια ανταλλαγή ενέργειας αν σκεφτεί κάνεις λοιπόν ποσό έντονη ενέργεια έχει ένα παιδί και πόσο καθαρή ματιά έχει για τα πράγματα καταλαβαίνει πως το παιδικό θέατρο είναι μια έντονη και εξελικτική εμπειρία για τον ηθοποιό, κυρίως λόγο κοινού.
Ν.Σ.: . Είναι πολύ δύσκολο κοινό . Ίσως το δυσκολότερο, γιατί κυριαρχεί η αλήθεια και η ειλικρίνεια . Κάτι που μεγαλώνοντας οι περισσότεροι ενήλικες τα βάζουμε σε κουτάκια δώρου με ωραίες κορδελίτσες . Και πρέπει να τους απευθύνεσαι με αλήθεια και ειλικρίνεια. Είναι αυθεντικά τα παιδιά.
Μ.Κ.: Τα παιδιά είναι τόσο ειλικρινή και αυθόρμητα! Αν κάτι δεν τους κρατά το ενδιαφέρον θα το καταλάβεις γρήγορα και είναι εύκολο να χάσεις το παιχνίδι.. Αυτό είναι υπέροχο! Δεν νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αρκεί να μπεις στην ψυχολογία των παιδιών του σήμερα και να τα αντιμετωπίσεις σαν μικρά αλλά έξυπνα όντα και όχι με το σκεπτικό “παιδιά είναι ό,τι και να τους δώσεις θα τους αρέσει”.
Ποια είναι η πιο περίεργη ερώτηση που σας έχουν κάνει τα παιδιά;
Γ.Μ.: Δεν έτυχε μέχρι τώρα να δεχθώ κάποια περίεργη ερώτηση…
Οι αντιδράσεις όμως των παιδιών κατά τη διάρκεια της παράστασης, πολλές φορές με εντυπωσιάζουν!
Β.Π.: Οι πιο συχνές ερωτήσεις που δέχομαι μετά την παράσταση είναι του τύπου αν μου αρέσει που κάνω την κακιά ή αν θα συνεχίσω να είμαι φίλη με τους άλλους ήρωες Μια περίεργη ερώτηση που έχω δεχτεί εκτός παράστασης είναι αν μου μιλάνε οι αριθμοί. Μου έκανε τόσο εντύπωση η ερώτηση που δε σας περιγράφω την συζήτηση που ακολούθησε με το παιδί.
Κ.Κ.: Τα παιδιά έχουν απορίες για τα πάντα, είναι στην φύση τους θα σε ρωτήσουν ότι σκεφτούν χωρίς να το σκεφτούν και αυτό το βρισκω υπέροχο. Η πιο ιδιαίτερη ερώτηση μέχρι στιγμής ήταν από ένα κοριτσάκι που δεν μπορούσε να καταλάβει πως γίνεται να είμαι ως Τινκερμπελ εκεί μπροστά της και ταυτόχρονα στην τηλεόραση στο σπίτι που με είχε δει νωρίτερα, και γιατί φυσικά έβγαλα εντωμεταξύ τα κουδουνάκια από το φόρεμα μου.
Ν.Σ.: . Μια απο τις διάφορες που έχω δεχτεί είναι η εξής: είσαι το ίδιο ευτυχισμένος στην κανονική χώρα όπως είσαι στου παραμυθιού ;Σε αγαπάνε το ίδιο ;
Είναι εύκολο για τους ηθοποιούς να παίζουν σε παιδικές παραστάσεις;
Γ.Μ.: Είναι δύσκολο… Οι παραστάσεις για παιδιά, είναι πολύ απαιτητικές…
Β.Π.: Υπάρχει μία αντίληψη ότι το θέατρο για παιδιά είναι εύκολο. Αντιθέτως θεωρώ ότι το παιδικό κοινό είναι απαιτητικό και θα εκδηλώσουν ολοφάνερα τόσο την ευαρέσκειά τους όσο και την δυσαρέσκειά τους. Ασχέτως εάν είναι μια παράσταση για παιδιά ή παράσταση για ενήλικες το θέατρο δεν είναι εύκολο. Απαιτεί αφοσίωση πειθαρχία και σεβασμό.
Κ.Κ.: Νομίζω όπως είπα και παραπάνω πως είναι μια πολύ εξελικτική εμπειρία για τον ηθοποιό, σίγουρα δεν είναι πιο εύκολο αλλά στην ουσία πιστεύω σε ένα παιδικό θέατρο που δεν είναι συγκεκριμένο, τα παιδιά δεν χρειάζονται ειδική μεταχείριση σαν κοινό καταλαβαίνουν τα πάντα αρκεί να λες με όρεξη την ιστορία σου και να μπορείς να διαχειριστείς την αλήθεια τους.
Ν.Σ.: Καθόλου ! Το θέατρο για παιδιά είναι ένα μιούζικαλ . Απαιτεί τεχνική πρόζας-χορού-τραγουδιού , ενέργεια στο 1000% , αλήθεια , ειλικρίνεια, καθόλου “τερτιπισμούς” και όλα αυτά πρωί πρωί , λίγε ώρες αφού ξυπνήσεις … Είναι σα να σε βάζουν στην πρίζα !!!
Μ.Κ.: Αν μιλάς για συνθήκες εργασίας είναι απάνθρωπο! Το να ξυπνάς τόσο πρωί όταν έχεις σχολεία και να πρέπει να παίξεις σε θέατρο γεμάτο παιδιά πριν ανοίξει το μάτι σου είναι βάναυσο! Χάχαχα
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας των παραμυθιών;
Γ.Μ.: Αγαπημένος ήρωας; Χμμμ… Ο Πινόκιο…
Β.Π.: Θα ήθελα να μπορώ να πετάω. Θα ήθελα να είχα μια δική μου χώρα-καταφύγιο για να δραπετεύω από την πραγματικότητα και δυστυχώς δεν μ αρέσει που μεγαλώνω. Ε ναι αγαπώ Πήτερ παν.
Κ.Κ.: Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις έναν, πόλοι υπήρξαν οι φανταστικοί μου φίλοι μεγαλώνοντας, θα έλεγα ότι αγαπώ πολύ την Αλίκη και ολόκληρη την χωρά των θαυμάτων της, ίσως γιατί κάθε ανάγνωση σε κάθε διαφορετική ηλικία μου αποκάλυπτε και άλλα πράγματα, είναι μια ιστορία χωρίς καθόλου διδακτισμούς αλλά με άπειρους συμβολισμούς.
Ν.Σ.: Ο Νιλς Χολγκερσον .Ακόμη και τώρα γοητεύομαι και ταξιδεύω τι ίδιο όπως όταν ήμουν παιδί .
Μ.Κ.: Ο μικρός Πρίγκιπας! Λατρεμένος!
Τα παιδιά όταν μεγαλώσουν ξεχνούν τους ήρωες που αγαπούσαν ;
Γ.Μ.: Δεν ξέρω… θέλω να πιστεύω, πως όχι…
Αν κρίνω από μένα, ακόμα και τώρα συγκινούμαι και παρασύρομαι διαβάζοντας μια ωραία ιστορία, ένα παραμύθι… Οι ήρωες των παραμυθιών, ζουν μέσα μας…
Β.Π.: Ίσως τους ξεχνούν για λίγο αλλά πιστεύω βαθιά ότι κάποια στιγμή στην ενήλικη ζωή μας όλοι τους αναζητάμε επίμονα και όταν τους συναντάμε πάλι ησυχάζει το μέσα μας.
Κ.Κ.: Νομίζω ότι τους απομυθοποιούν και όχι τόσο ότι τους ξεχνούν, απλά ως παιδί πιστεύεις πιο βαθιά σε κάθε τι μαγικό η ενηλικίωση σου στερεί από αυτό, και εσύ παλεύεις να το διατηρήσεις .
Ν.Σ.: Όχι . Απλά τους αφήνουν κοιμισμένους και τους ξυπνάνε όταν τους χρειάζονται.
Μ.Κ.: Αν ο αγαπημένος τους ήρωας ήταν η κακιά μάγισσα ελπίζω πως ναι! Χαχαχα! Παρ’ όλα αυτά θεωρώ πως μέσα τους κρατάνε όλες τις εικόνες που έχουν δημιουργήσει από τα παραμύθια και τους ήρωες που έχουν αγαπήσει..
Πού σας βρίσκουμε αυτόν τον καιρό;
Γ.Μ.: Στην παράσταση ” Η Επιστροφή των Παραμυθιών” που παίζεται για δεύτερη χρονιά, στο θέατρο Σταθμός.
Β.Π.: Κάθε Κυριακή με βρίσκεται στο θέατρο Σταθμός στην παράσταση «Η επιστροφή των παραμυθιών» και τις άλλες μέρες τριγυρνώ ανάμεσα σε φωνές και γέλια παιδιών αφού δραστηριοποιούμαι στον τομέα εκπαιδευτικών και ψυχαγωγικών δράσεων για παιδιά.
Κ.Κ.: Για λίγο καιρό ακόμα τις Κυριακές στο θέατρο σταθμός φυσικά και τα υπόλοιπά από την επόμενη σεζόν!
Ν.Σ.: Στο Θέατρο “Σταθμός” στην παράσταση “Η επιστροφή των παραμυθιών” της Γεωργίας Παρασκευα σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου και σε πρόβες για τον “Οιδίποδα Τύραννο” του Σοφοκλή με αγγλικούς-γαλλικούς υπέρτιτλους που θα κάνει πρεμιέρα τον Απρίλη στην θεατρική σκηνή Αθηναίς σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπιμπή .
Μ.Κ.: Στην παράστασή μας φυσικά “Η Επιστροφή των παραμυθιών” στο θέατρο Σταθμός ως Ωραία Κοιμωμένη. Κι επίσης στο θέατρο Vault στην παράσταση “Φελίτσε και Λίλυ” όπου έχω συντελέσει ως βοηθός σκηνοθέτη, της αγαπημένης μας δηλαδή Κατερίνας Πολυχρονοπούλου.
Μια ευχή για τη νέα χρονιά;
Γ.Μ.:Έναν καλύτερο κόσμο…
Β.Π.: Να βρεθούμε όλοι πιο κοντά στα όνειρά μας.
Κ.Κ.: Μια καλή ευχή είναι φέτος να προσπαθήσουμε λίγο παραπάνω να επαναφέρουμε την μαγεία στην ζωή μας και να γράψουμε το δικό μας παραμύθι, ίσως να θυμηθούμε το παιδί μέσα μας και να το αφήσουμε να παίξει ξανά. Γιατί όπως λέει και η αγαπημένη μου ατάκα από την παράσταση, όλοι έχουμε ανάγκη από λίγο παραμύθι!
Ν.Σ.: Ό,τι και να συμβαίνει γύρω μας να θυμόμαστε να βλέπουμε τη ζωή με τα μάτια μας τα παιδικά . Υπήρξαμε παιδιά . Να μην το ξεχνάμε.
Υ.Γ.: Και να αγαπάμε όπως τα ζώα … χωρίς αντάλλαγμα και χωρίς περιορισμούς !
Μ.Κ.: Όσοι ζουν σε παραμύθι να προσγειωθουν λίγο στην πραγματικότητα και όσοι ζουν πολλή πραγματικότητα να ζήσουν λίγο παραμύθι…
Ευχαριστούμε πολύ τη θεατρική ομάδα ΜΠΟΕΜ για το φωτογραφικό υλικό.
Περισσότερες πληροφορίες για τη θεατρική ομάδα ΜΠΟΕΜ εδώ
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση “Η επιστροφή των παραμυθιών” εδώ
