Ο Κωνσταντίνος Κυριάκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985 και μεγάλωσε σ’ αυτή την πόλη, γεμάτος αστικές και πολύβουες αναμνήσεις από το κέντρο της. Έζησε για τέσσερα σχεδόν χρόνια στο Μόναχο, όσο δηλαδή χρειάστηκε μέχρι να τελειώσει το διδακτορικό του στη Φυσική. Ο Κωνσταντίνος Κυριάκος εργάζεται σε μια εταιρεία παραγωγής χάρτινης συσκευασίας, ως υπεύθυνος του τμήματος σχεδιασμού, και στον ελεύθερό του χρόνο προσπαθεί να διαβάζει και να γράφει αρκετά, ώστε να προλάβει να γνωρίσει και να εξιστορήσει όσα πιστεύει ότι αξίζουν. Ο Κωνσταντίνος Κυριάκος είναι παντρεμένος και πατέρας ενός μικρού αγοριού, που ελπίζει όταν μεγαλώσει να αγαπάει τα βιβλία όσο κι αυτός. «Η Οδοντόβουρτσα» είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
Ο Κωνσταντίνος Κυριάκος είναι ο σημερινός καλεσμένος μας στη στήλη των συνεντεύξεων του maxmag.
Ο Κωνσταντίνος Κυριάκος μας πρόσφερε το πρώτο του συγγραφικό πόνημα που σίγουρα δεν θα περάσει στα ψιλά της συγγραφικής επικαιρότητας.
Ο Κωνσταντίνος Κυριάκος ανταποκρίνεται στις ερωτήσεις μας με ευθύτητα, κατασταλαγμένες απαντήσεις και υπέροχες εκμυστηρεύσεις και τον ευχαριστούμε πολύ.
Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Η οδοντόβουρτσα. Τι κρύβεται πίσω από αυτόν τον όμορφο και ευφάνταστο τίτλο;
Η οδοντόβουρτσα είναι ένα σύμβολο, ένα όριο οικειότητας που όταν το περνάει μία σχέση σημαίνει ότι βρίσκεται πλέον σε ένα νέο επίπεδο. Δεν είναι πάντα αποτέλεσμα της διάρκειας μίας σχέσης, μερικές φορές είναι απλά μία αυθόρμητη απόφαση που αποτυπώνει το πώς νιώθει ο καθένας για τον άνθρωπο που βρίσκεται στη ζωή του, είτε 2 χρόνια είτε 2 εβδομάδες. Η στιγμή που εμφανίζεται μία δεύτερη οδοντόβουρτσα στο μπάνιο μας είναι το σημείο καμπής, εκείνο που νιώθουμε τον άλλο πιο κοντά από ποτέ και τον εαυτό μας έτοιμο να ανοιχτεί και να δείξει πόσο ευάλωτος είναι.
Οι ήρωες έζησαν έναν μεγάλο έρωτα. Ο έρωτας κρύβεται στα μικρά ή στα μεγάλα πράγματα της ζωής;
Ο έρωτας κρύβεται παντού νομίζω, στα μικρά και στα μεγάλα, σε κάθε στροφή της ζωής. Οι αφορμές είναι πάντα εκεί και παντού, σημασία εμείς να είμαστε δεκτικοί σε αυτές, έτοιμοι να ερωτευτούμε. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο έρωτας συμβαίνει τυχαία, εγώ νομίζω ότι έρχεται όταν τον αναζητάμε ή όταν τον έχουμε ανάγκη. Όταν λέω αναζητάμε, δεν εννοώ συνειδητά, εννοώ την ασυνείδητη ενεργοποίηση των συναισθηματικών απολήξεων που συμβαίνει ότι νιώθουμε ότι είμαστε έτοιμοι για τον έρωτα ακόμα και όταν δεν το πιστεύουμε συνειδητά. Πιστεύω ότι τα μεγάλα πράγματα δίνουν στον έρωτα σώμα και τα μικρά, οι λεπτομέρειες, χρώμα και γεύση, ένας συνδυασμός που δημιουργεί συναισθήματα όλων των μεγεθών.
Τι σας φοβίζει και τι σας δίνει δύναμη στη ζωή;
Με φοβίζει ο χαμένος χρόνος της καθημερινότητας και της ζωής γενικότερα, ο χρόνος που χάνεται μέσα στη ρουτίνα. Δύναμη μου δίνει η οικογένειά μου, χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσα να χαρώ τα όσα πετυχαίνω στη ζωή μου.
Ποιος διάβασε πρώτος το βιβλίο σας;
Ο καλύτερος μου φίλος, στο πλοίο της γραμμής από Πειραιά για Ικαρία, πίσω στο 2017.
Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη ενός οδηγεί την πένα ενός συγγραφέα στην καταγραφή μιας ιστορίας;
Ένας συγγραφέας νομίζω πάντα ψάχνει αφορμές και ευκαιρίες να γράψει ιστορίες, κάποιες ξεκινάνε και μένουν ανολοκλήρωτες, άλλες φτάνουν μέχρι το τέλος. Για τον καθένα είναι διαφορετικός ο τρόπος συγγραφής και ο τρόπος προσέγγισης της διαδικασίας, και διαφορετικοί οι λόγοι που τον οδηγούν μέχρι την τελευταία σελίδα. Ο καθένας μας καταγράφει ιστορίες για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικές αφορμές, πιστεύω πάντως ότι ο κοινός παρονομαστής είναι η αίσθηση ότι η ιστορία αυτή «αξίζει» να ειπωθεί, πίσω από το «αξίζει» κρύβονται για τον καθένα διαφορετικές έννοιες.
Αν και πρόκειται για μυθιστόρημα, μπορείτε να μας αποκαλύψετε εάν υπάρχουν αλήθειες στις σελίδες του;
Υπάρχουν αρκετές κρυμμένες αλήθειες μέσα στο βιβλίο, νομίζω είναι κοινό χαρακτηριστικό για πολλούς νέους συγγραφείς. Τις είδα σαν απαραίτητη πρώτη ύλη για να χτιστεί η ιστορία γύρω από αυτές. Ίσως στο μέλλον καταφέρω να γράψω μία ιστορία τελείως φανταστική, αν και δεν ξέρω εάν είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Αισθάνομαι ότι όλοι οι συγγραφείς φυτεύουν σπόρους πραγματικότητας ανάμεσα στις γραμμές των ιστοριών τους, κυρίως στους χαρακτήρες που δημιουργούν, και αφήνουν την φαντασία να γεμίσει τα υπόλοιπα.
Για ένα βιβλίο αρκεί το έμφυτο συγγραφικό ταλέντο, η φαντασία και οι εμπειρίες του συγγραφέα;
Έχω την άποψη ότι για όλα τα πράγματα στη ζωή δεν αρκεί μόνο το έμφυτο ταλέντο. Σίγουρα όχι η φαντασία και οι εμπειρίες μόνο. Η συγγραφή ενός βιβλίου θέλει επιμονή, θέλει προσπάθεια, θέλει χρόνο και πρόγραμμα. Δεν γίνεται εύκολα, ειδικά στην αρχή. Απαιτεί μια προσέγγιση επαγγελματική και ερασιτεχνική ταυτόχρονα, δηλαδή να το βλέπεις σοβαρά και απολαυστικά ταυτόχρονα. Σε κάθε περίπτωση, απαιτεί επένδυση χρόνου και ενέργειας, που αντίστοιχα σημαίνει και θυσίες.
Ποια συναισθήματα σας «γεννά» η διαδικασία της συγγραφής;
Θα έλεγα πρώτα το πολύ όμορφο συναίσθημα της δημιουργίας, της αποτύπωσης ιδεών, εικόνων, συζητήσεων σε ένα χαρτί για πρώτη φορά στον κόσμο. Και μετά είναι αυτό που εγώ ονομάζω «ψάρεμα στο ασυνείδητο», όταν μέσα στη ροή της γραφής βουτάς στο ασυνείδητό σου και ανασύρεις πράγματα που εκείνη τη στιγμή δεν τα αντιλαμβάνεσαι απόλυτα. Κρύβονται όμως μέσα στο κείμενο, πίσω από τις γραμμές, και δημιουργούν ένα πλέγμα προσωπικό και μοναδικό, που στη δεύτερη και την τρίτη γραφή εκπλήσσει ακόμα και τον ίδιο τον συγγραφέα. Είναι, με άλλα λόγια, ένα συναίσθημα ανακάλυψης του ίδιου μου του εαυτού κάθε φορά που γράφω.
Ποιες είναι οι λογοτεχνικές σας επιρροές ;
Το δικό μου Άγιο Δισκοπότηρο της συγγραφής, και νομίζω για πολλούς άλλους νέους συγγραφείς, είναι ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Οι τρομακτικές βουτιές που κάνει στον ψυχισμό των χαρακτήρων του και η μοναδική του ικανότητα να συνδέει μία ιστορία και την εξέλιξή της όχι μόνο με τα εξωτερικά συμβάντα αλλά και με την ψυχολογική κατάσταση των ηρώων του είναι κάτι που θαυμάζω και θεωρώ μοναδικό στην παγκόσμια λογοτεχνία. Επίσης νιώθω τεράστιο σεβασμό για το έργο του Νίκου Καζαντζάκη, κυρίως για την γλώσσα που χρησιμοποιεί και την γλαφυρή περιγραφή των ηρώων του.
Έχετε νέα βιβλία έτοιμα για το κοινό;
Δουλεύω αυτό τον καιρό ένα νέο μυθιστόρημα, με ιστορικό κυρίως χαρακτήρα, που θα περιγράφει γεγονότα και ιστορίες από την νεότερη ελληνική ιστορία. Κι εκεί θα κρυφτούν κάποιες αλήθειες, που έρχονται από παλαιότερες όμως γενιές. Εγώ θα προσπαθήσω να είμαι απλά ο αγγελιοφόρος των ιστοριών που έχουν οι άνθρωποι αυτοί να διηγηθούν.
