O Leon of Athens είναι ένας χαρισματικός, νεαρός καλλιτέχνης που μοιράζεται μεταξύ Ελλάδας και Αγγλίας, ωστόσο η φήμη του πλέον είναι πέρα αυτών των συνόρων. Εκπρόσωπος της indie pop σκηνής με δύο ολοκληρωμένα album – «Future» και «Global» – στο βιογραφικό του και με το τρίτο, το album «Xenos», να καταφθάνει σύντομα, έχει καταφέρει να μαγέψει κοινό και κριτικούς. Άλλωστε, οι μουσικές του είναι τόσο ονειρικές που νιώθεις ότι ταξιδεύεις σε μία άλλη, πιο ρομαντική εποχή κάθε φορά που πατάς το play. Εν αναμονή της νέας του δισκογραφικής δουλειάς, μιλήσαμε μαζί του και σας παρουσιάζουμε όλα όσα μας είπε στη συνέντευξη που μας παραχώρησε. Απολαύστε τον λοιπόν!
- Θα κάνουμε την αρχή με ένα flashback στις πρώτες σου επαφές με τη μουσική. Έτσι, ίσως μπορέσουμε να δώσουμε πιο ξεκάθαρες συστάσεις. Ανατρέχοντας λοιπόν στο παρελθόν, πες μας πότε ήταν η πρώτη φορά που θυμάσαι να απόλαυσες πραγματικά τη μουσική;
Οι πρώτες στιγμές που ανακαλώ στην μνήμη μου είναι στο δωμάτιο του αδελφού μου να ακούω Beatles, Pavlov’s Dog, Bowie και Queen και μερικά πρωινά που μας πήγαινε ο πατέρας μας σχολείο και ακούγαμε μια κασέτα που είχε τραγούδια των Oasis, Rolling Stones,Manic Street Preachers και Neil Young.
- Η μουσική για εσένα θα έλεγες πως είναι ένα μέσο να πειραματιστείς, να διαφέρεις, να αστειευτείς ή να εκφραστείς;
Από την αρχή, είναι για μένα ένα μέσο για να εκφράζω αυτά που αισθάνομαι και ένας τρόπος να μοιράζομαι συναισθήματα που δεν μπορώ να εκφράσω. Πέρα από την προσωπική διάσταση της μουσικής, με ενδιαφέρει και ο κοινωνικός ρόλος που διαδραματίζει.
- Είσαι ένας δημιουργικός και ανήσυχος νέος, με καλλιτεχνικά ευρήματα που προκαλούν το ενδιαφέρον. Από πού όμως αντλείς έμπνευση για τα κομμάτια σου;
Η έμπνευση είναι παντού, γύρω μας, μέσα μας, στο έδαφος που πατάμε και στον ουρανό. Το φάσμα της έμπνευσης είναι τόσο ευρύ όσο αυτά που σας περιγράφω. Με ενδιαφέρει να εξερευνώ αυτό το τόσο μαγικό, απρόβλεπτο και πολυδιάστατο ών που λέγεται άνθρωπος.
- Ποιοι είναι οι ήρωές σου; Θα έλεγες πως υπάρχει κάποιος εφηβικός λογοτεχνικός ήρωας στο σύμπαν του Leon;
Οι ήρωές μου ήταν πάντα οι άνθρωποι οι οποίοι δεν βρίσκονται απαραίτητα στο προσκήνιο, αλλά κάνουν δουλειές που είναι πολύ σημαντικές για την ανθρωπότητα. Εν όψει του επερχόμενού μου δίσκου που θα λέγεται Xenos, θα διαλέξω τον Ξένο του Αλμπέρτ Καμύ.
- Σύμφωνα με τα δικά σου «πιστεύω», η μουσική είναι αυτή που υπηρετεί τους στίχους ή οι στίχοι τη μουσική;
Για μένα είναι εξίσου σημαντικά. Την πρώτη φορά που έγραψα τραγούδι το έκανα μελοποιόντας στίχους που είχα γράψει. Πλέον συμβαίνουν και τα δύο. Άλλες φορές γράφω πρώτα την μουσική και άλλες τους στίχους. Δύσκολα θα με κερδίσει μακροχρόνια ένα τραγούδι που ο στίχος του δεν έχει κάτι να πεί, αλλά ένα τραγούδι με σημαντικά λόγια και εμπνευσμένη μελωδία, ακόμα και αν ο ήχος του είναι ξεπερασμένος, μπορεί να μείνει στο χρόνο.
- Πώς φαντάζεσαι τον τυπικό ακροατή του Leon of Athens;
Δεν έχω έναν συγκεκριμένο τύπου ανθρώπου που φαντάζομαι και να σας πώ την αλήθεια, δεν θα μου άρεσε καθόλου να υπήρχε ένας μόνο συγκεκριμένος τύπος. Όπως στη ζωή, έτσι και στη μουσική μου αρέσει η ποικιλία.
- Πέρα από τη σύνθεση των προσωπικών σου δίσκων, με τι άλλα μουσικά δρώμενα ασχολείσαι στο Λονδίνο;
Πηγαίνω σε συναυλίες, γράφω μουσική για εικόνα, ασχολούμαι με την παραγωγή και μαζί με μια ομάδα φίλων διοργανώνουμε συναυλίες.
- Πρόσφατα σε είδαμε σε μια περιοδεία στην Αγγλία. Τι συναισθήματα σου άφησε αυτή η εμπειρία;
Ήταν για ακόμη μια φορά μια πολύ ενδιαφέρουσα και διδακτική εμπειρία. Παίξαμε σε αρκετές πόλεις και πολλές φορές κάτω από δύσκολες συνθήκες, αλλά εν τέλει άξιζε σίγουρα τον κόπο.Ανυπομονώ για την περιοδεία που ετοιμάζουμε τον Σεπτέμβριο σε πολλές πόλεις.
- Ακολούθησε μία εμφάνιση στο Σταυρό του Νότου που δεν έμεινε απαρατήρητη. Το live αυτό κάλυψε τις δικές σου προσδοκίες;
Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά. Δεν υπάρχει κάτι πιο ωραίο από το να επιστρέφεις μετά από καιρό “σπίτι” σου και να συναντάς αγαπημένους ανθρώπους.
- Σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να μοιραστείς μαζί μας σκέψεις και αναμνήσεις από την περίοδο δημιουργίας του πρόσφατα αφιχθέντος single σου, «Αeroplane»…
To Aeroplane έχει δύο όψεις. Έχει την απογείωση που προκαλεί ο έρωτας και την προσγείωση, που πολλές φορές είναι κατολίσθηση. Στο τέλος θεωρώ πως το κομμάτι καταλήγει στην φωτεινή και αισιόδοξη πλευρά του δρόμου.
- Λίγο πριν κλείσουμε θα ήθελες να μας δώσεις μερικά στοιχεία ώστε να μας προϊδεάσεις για όσα θα ακούσουμε στη νέα σου δουλειά;
Ο νέος δίσκος είναι αρκετά διαφορετικός απ ότι έχω κάνει μέχρι σήμερα. Τόσο σε επίπεδο παραγωγής, ήχου όσο και στον τρόπο γραφής των κομματιών. Τα τραγούδια διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους, ήταν κάτι το οποίο επεδίωξα.
- Έχουμε κάτι άλλο να περιμένουμε από εσένα στο προσεχές μέλλον;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένος με το project το οποίο παρουσιάσαμε στα Church Sessions του Radio Pepper στην Αγγλικανική εκκλησία. Είναι μια συνεργασία με την ομάδα Fonεs + την οποία διευθύνει η Μαρίνα Σάττι. Τις ενορχηστρώσεις των φωνών έχει κάνει ο Αλέξανδρος Λιβιτσάνος. Ήταν μια πολύ συγκινητική βραδιά και ανυπομονώ να το επαναλάβουμε σε μια ανοιχτή συναυλία. Επίσης σε λίγες μέρες κυκλοφορεί το video clip του Aeroplane το οποίο το έχει σκηνοθετήσει ο Robert Francis Muller και ανυπομονώ!
[punica-divider]
