Ο Νίκος Χρηστίδης είναι ο συνεργάτης που θα ήθελαν όλοι, ο φίλος που αναζητούν πολλοί και ο ήρωας που λατρεύουν τα παιδιά. Εκπληκτικά επαγγελματίας, υπέροχος άνθρωπος και μοναδικό ταλέντο όχι μόνο στην ηθοποιία αλλά και στην οργάνωση παραγωγής, δεν γίνεται παρά να σου κλέψει την καρδιά. Είναι πάντα εκεί, στις επάλξεις με φοβερή υπευθυνότητα και μια ευγένεια που ξέρεις πως είναι αυθεντική. Ο Νίκος ξέρει να “γράφει” στις καρδιές των παιδιών. Μικρών και μεγάλων, και όποιος έχει παρακολουθήσει παράστασή του γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει καλλιτεχνικό αποτύπωμα. Με τη νέα του παράσταση, τον “Τριγωνοψαρούλη” κατακτά το παιδικό θέατρο με μια παραγωγή που ανταποκρίνεται υπέρ το δέον στις απαιτήσεις του πιο δύσκολου κοινού, αυτού των παιδιών. Αν υπάρχει κάποιος ηθοποιός στον οποίο θα στοιχηματίζαμε πως θα αφήσει ιστορία στο παιδικό θέατρο αυτός δεν είναι άλλος από το Νίκο Χρηστίδη. Η ιστορία λοιπόν γράφεται κι εμείς θα είμαστε εκεί να παρακολουθήσουμε κάθε ένα από τα βήματα του προς τον ουρανό. Για τον Νίκο sky is the limit…
Νίκο καλώς ήρθες στο Maxmag. Είναι πάντα μεγάλη μου χαρά να συζητάμε για τις νέες σου δουλειές. Σε τι φάση σε πετυχαίνουμε;
Αυτή την περίοδο είμαι ίσως στην πιο ήρεμη φάση της ζωής μου. Τον τελευταίο καιρό έχω αλλάξει πράγματα στην καθημερινότητα μου και στον τρόπο διαχείρισης των πραγμάτων που συμβαίνουν γύρω μου και αυτό πραγματικά με βοηθάει πολύ! Στο θέατρο πάμε πολύ καλά, έχω εξαιρετικούς συνεργάτες και μπορώ να πω πως όλη η χρονιά έχει τσουλήσει πολύ ωραία. Αυτές τις ημέρες γυρίσαμε από την Θεσσαλονίκη που παρουσιάσαμε τον “Τριγωνοψαρούλη” στο θέατρο Κολοσσαίον και κάνουμε μια μικρή παύση κάποιων ημερών λόγω των εορτών της αποκριάς. Το Μάρτιο πάλι θα συνεχίσουμε της παραστάσεις μας για το κοινό κάθε Κυριακή, αλλά και τις καθημερινές θα υποδεχόμαστε τα σχολεία που έρχονται να παρακολουθήσουν την παράσταση μας.
Η επιτυχία του “Τριγωνοψαρούλη” ήταν αυτή ακριβώς που περιμέναμε, εμείς που σε απολαμβάνουμε κάθε φορά στις παραστάσεις σου. Η αλήθεια είναι πως ό,τι επιλέγεις έχει έναν μεγάλο βαθμό δυσκολίας και είναι ίσως από τις πιο ποιοτικές δουλειές στο παιδικό θέατρο. Ποια είναι τα κριτήριά σου για να πεις το μεγάλο ναι;
Το βασικότερο κριτήριο για μένα είναι η ομάδα. Μια εταιρεία παραγωγής με όραμα, ένας σκηνοθέτης που εμπιστεύομαι και συνάδελφοι που με εμπνέουν. Αυτό πιστεύω γενικά μετράει στην δουλειά μας. Μία καλή ομάδα μπορεί να πάρει κάτι πολύ μικρό και να το απογειώσει. Βέβαια πάντα λειτουργεί σημαντικά όταν έχεις και μια καλή βάση… Ένα καλό έργο δηλαδή. Με το που διαβάσεις ένα έργο μπορείς να καταλάβεις αν αυτό έχει προοπτικές να γίνει μια καλή παράσταση. Όχι πάντα, αλλά τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει.
Νίκο δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω για τα νέα δεδομένα που έχει φέρει η κυβέρνηση στον καλλιτεχνικό χώρο. Πιστεύεις πως υπάρχει λύση ή λύσεις στο θέμα των καλλιτεχνών ή οι αποφάσεις που έχουν παρθεί είναι παγιωμένες πλέον;
Φυσικά και υπάρχουν λύσεις. Αρκεί η κυβέρνηση να θελήσει σοβαρά να ακούσει τα αιτήματα του καλλιτεχνικού κλάδου και να εργαστεί πάνω σε αυτά. Οι καλλιτέχνες δεν ζητάμε τίποτα παραπάνω, πέρα από αντάξια αναγνώριση με τις σπουδές μας. Φυσικά ο,τι αλλαγή γίνεται πρέπει να πραγματοποιείται κατόπιν μελέτης και να αξιολογείται από κατάλληλους ανθρώπους. Ως ηθοποιός είμαι υπέρ όλων των διεκδικήσεων και είμαι αισιόδοξος ως προς το αποτέλεσμα.
Αν σε ρωτούσε ένα μικρό παιδί τι σημαίνει ηθοποιός τι θα του απαντούσες;
Ο ηθοποιός είναι ένας άνθρωπος που του αρέσει να εκφράζεται ελεύθερα και να επικοινωνεί το συναίσθημά του με τους άλλους ανθρώπους.
Και τώρα θέλω να μου πεις ποια ήταν η πιο δύσκολη ερώτηση που έχεις κληθεί να απαντήσεις από ένα μικρό παιδί. Να σου σημειώσω πως τα δικά μου παιδιά σε έχουν θεοποιήσει ως Βίλυ από την περσινή παράσταση Μάγια η μέλισσα στην οποία ήσουν εξαιρετικός.
Γενικά μια δύσκολη ερώτηση που μου κάνουν συχνά είναι “πως σε λένε;”. Εκείνη τη στιγμή σαστίζω και δεν ξέρω ποτέ τι να απαντήσω. Συνήθως παίρνω λίγο χρόνο για να καταλάβω αν το παιδί θα προτιμούσε να του πω το όνομά μου και εκφράζει την ανάγκη του να συνδεθεί μαζί μου μέσα από την γνωριμία μας, ή ελπίζει να του πω το όνομα του ρόλου, για να σιγουρευτεί ότι είμαι ο αληθινός “Τριγωνοψαρούλης” ή ο αληθινός “Βίλλυ” κλπ. Δεν απαντάω πάντα το ίδιο. Απαντάω ανάλογα με το τι εισπράττω από το παιδί και πως το ερμηνεύω μέσα μου, του λέω το όνομά μου ή το όνομα του ρόλου.
Νίκο θα ήθελα να μας μιλήσεις για την ιδιοσυγκρασία ενός ηθοποιού. Πρόκειται για ένα επάγγελμα που δεν μπορεί να συγκριθεί με το προβλέψιμο μιας δουλειάς γραφείου. Τα ωράρια, η ανασφάλεια, το ψυχικό σθένος, το χειροκρότημα.
Είναι έτσι όπως το περιγράφεις. Δεν νομίζω ότι ένας ηθοποιός έχει πολλά κοινά με άλλα επαγγέλματα. Προσωπικά ζω γι’ αυτό. Ότι συμβαίνει γύρω μου το μετατρέπω σε ωφέλιμη σκέψη για το θέατρο. Για παράδειγμα μια διένεξη που είχα κάποτε με τον πατέρα μου, που με απομάκρυνε αρκετά από αυτόν, με βοήθησε στις σκέψεις που έκανα για έναν ρόλο που είχε έλλειψη του πατέρα. Ένα ταξίδι που είχα κάνει στην Αμερική με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα το ρόλο ενός ναυαγού που βρισκόταν μακριά από το σπίτι του και την οικογένειά του. Ακούγεται κάπως τρελό αλλά για έναν ηθοποιό – ή τουλάχιστον για μένα – αυτό είναι μια καθημερινότητα. Εμπνεόμαστε από την αληθινή ζωή κι από τα βιώματα μας. Παίρνουμε τα υλικά για να φτιάξουμε μια παράσταση που θα είναι κοντά στην αλήθεια. Βέβαια όλο αυτό πρέπει να λειτουργεί με ισορροπία και όχι να γίνεται σχιζοφρένεια, ώστε να μπορείς να έχεις ήρεμες και υγιείς στιγμές στην καθημερινότητα. Όπως και να ‘χει τέτοιες διαδικασίες διαφοροποιούν εντελώς την ιδιοσυγκρασία ενός ηθοποιού.
Ποιοι είναι οι άνθρωποι που ξέρεις πως θα είναι δίπλα σου πάντα; Που μπορείς να βασιστείς χωρίς φίλτρα; Πιστεύεις πως ο περίγυρός μας μπορεί να γίνει μέρος του προσωπικού μας θαύματος;
Σημαντικοί άνθρωποι στη ζωή μου είναι η μητέρα μου, η αδερφή μου και ο ανιψιός μου. Βασίζομαι σ΄ αυτούς χωρίς δεύτερη σκέψη και το ίδιο ακριβώς κάνουν κι αυτοί μ΄εμένα. Είναι δύσκολο να δημιουργήσεις δυνατές σχέσεις με τους ανθρώπους. Θέλει χρόνο και επένδυση και από τις δυο πλευρές. Έχω κι άλλους ανθρώπους πέρα από την οικογένεια που πιστεύω ότι θα με στήριζαν χωρίς δεύτερη σκέψη και το ίδιο θα έκανα κι εγώ για εκείνους αλλά είναι σίγουρα μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Ο ηθοποιός είναι ένας άνθρωπος που του αρέσει να
εκφράζεται ελεύθερα και να επικοινωνεί το συναίσθημά του με τους άλλους ανθρώπους.
Πως αξιολογείς την μετά covid εποχή; Επέστρεψε ο κόσμος στα θέατρα; Επέστρεψε με μεγαλύτερη ζέση;
Ποιος covid; Πάει τον ξεχάσαμε αυτόν. Δεν ξέρω πραγματικά τι κακό μπορεί να μας έχει προκαλέσει αυτή η κατάσταση. Ίσως ακόμα δεν έχουν φανεί οι συνέπειές του. Το σίγουρο είναι ότι έφερε μεγάλες αλλαγές και μας ταρακούνησε αρκετά σε σημείο που νιώσαμε ότι πνιγόμαστε. Ο κόσμος φέτος βλέπει πολύ θέατρο. Πολύ περισσότερο από άλλες χρονιές. Το είχε ανάγκη, το χρειαζόταν. Καταλάβαμε όλοι πόσο είχαμε ανάγκη ο ένας την παρουσία του άλλου ζωντανά. Και το θέατρο είναι ακριβώς αυτό! Ζωντανό! Το ταρακούνημα του covid έφερε και καλά και κακά πιστεύω. Δεν είμαι κοινωνιολόγος για να κάνω ανάλυση οπότε θα μείνω στο να παρατηρώ τους γύρω μου και τον εαυτό μου. Πιστεύω λοιπόν ότι αναζητήσαμε περισσότερο το μέσα μας, ακούσαμε την ησυχία μας όσο δύσκολο κι αν ήταν και πήραμε μια ανάσα για να αναθεωρήσουμε τα πράγματα. Προσωπικά έκανα πολλές αλλαγές στην ζωή μου μετά τον covid. Θέλω να ελπίζω προς το καλύτερο. Και το ίδιο παρατηρώ και σε αρκετούς άλλους ανθρώπους στον περίγυρό μου.
Πες μου πως ξεκινάς τη μέρα σου; Ποιες είναι οι συνήθειές σου μέσα στη μέρα; Τι δεν αποχωρίζεσαι ποτέ;
Την μέρα μου την ξεκινάω με έναν καφέ. Με το που ξυπνήσω πάω κατευθείαν να τον πάρω. Δεν είμαι απ΄ αυτούς που πίνουν πολλούς καφέδες αλλά το πρωί πίνω αμέσως μόλις σηκωθώ. Μέσα στη μέρα κάνω πολλά διαφορετικά πράγματα. Ξυπνάω σχεδόν πάντα νωρίς το πρωί και σε περιόδους που έχω μόνο το θέατρο και όχι κάποιες πρόβες ή κάτι άλλο, κάνω δουλειά πάνω στην παραγωγή της παράστασης. Είναι μια παράλληλη επαγγελματική δραστηριότητα που έχω η οργάνωση παραγωγής και το στήσιμο μιας περιοδείας. Διαφόρων ειδών οργανωτικά πράγματα που αφορούν τις παραγωγές που έχω αναλάβει και συνήθως αυτές οι δουλειές γίνονται μέσω τηλεφώνου και e-mail. Στον ελεύθερο μου χρόνο κάνω yoga, πάω θέατρο και ενίοτε κάνω κάποιες βόλτες στο βουνό με το αυτοκίνητο, τον σκύλο μου και την παρέα μου. Το αυτοκίνητό μου ας πούμε είναι κάτι που δεν αποχωρίζομαι. Αγαπώ το αυτοκίνητό μου, το φροντίζω, το προσέχω και μου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας, ότι μπορώ ας πούμε να πάω όπου θέλω, όποτε θέλω, κι αυτό μου αρέσει.
Τι σχέση έχεις με το χρόνο; Σου φτάνει; Τον κυνηγάς; Σε κυνηγάει; Έχεις βρει τη χρυσή τομή;
Πέρασα αρκετά χρόνια να μην μου φτάνει ο χρόνος. Γύρω στα δέκα χρόνια, από τότε που τελείωσα το σχολείο δηλαδή και μέχρι πριν από λίγο καιρό. Έχω περάσει δύσκολες στιγμές δουλεύοντας 18-19 ώρες την ημέρα 7 στα 7 για πολλούς συνεχόμενους μήνες. Αυτό είναι πραγματικά ότι χειρότερο. Με έκανε σε στιγμές να μισό τη δουλειά που αγαπώ τόσο. Δεν το ξανακάνω. Δουλεύω και τώρα αρκετά, αλλά απαιτώ από μένα να μου προσφέρω λίγο ελεύθερο χρόνο κάθε μέρα. Μπορώ να πω ότι τον τελευταίο χρόνο έχω βρει αυτή τη χρυσή τομή. Και με κάνει χαρούμενο, ισορροπημένο και πιο αποδοτικό.
Βρείτε το Νίκο Χρηστίδη εδώ στο Facebook και εδώ στο instagram
