Η Στέλλα Κονιτοπούλου δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Όποιος έχει διασκεδάσει μέχρι το επόμενο πρωί σίγουρα ξέρει τι πάει να πει νησιώτικο τραγούδι και η αγαπημένη μας Στέλλα είναι η πιο χαρακτηριστική φωνή του, που έχουμε τη χαρά να απολαμβάνουμε ακόμα σε κάθε ευκαιρία. Αεικίνητη, με χαμόγελο και κυκλαδίτικο μπρίο, στρατιώτης του παραδοσιακού τραγουδιού αλλά και μια υπέροχη γυναίκα και μητέρα, αποδεικνύει πως όταν μια γυναίκα θέλει, όλα γίνονται. Αν ζητούσα τώρα να σηκώσει το χέρι του όποιος έχει βρεθεί σε νησιώτικο γλέντι και το συζητάει ακόμα, θα μετρούσαμε πολλά χέρια στην ανάταση κι ακόμα περισσότερα νοσταλγικά χαμόγελα. Όποιο είδος μουσικής κι αν ακούς, το βιολί και τα λόγια που παραπέμπουν σε καλοκαίρι, νησί και χορό μέχρι τελικής πτώσεως κερδίζουν κατά κράτος. Μήπως τελικά το νησιώτικο τραγούδι είναι η πιο ροκ έκφανση ελληνικής μουσικής;
Επιμέλεια συνέντευξης: Ντέμη Ρούσσα
Αγαπημένη μας Στέλλα είναι μεγάλη μας χαρά να σε έχουμε στο maxmag. Είσαι η φωνή των γιορτών μας, των γλεντιών μας και απόλυτα συνυφασμένη με τις χαρές μας. Πως ξεκίνησες να τραγουδάς; Ήταν η οικογένεια που άσκησε την μεγαλύτερη επιρροή ή στο φώναζε η καρδιά σου;
Αρχικά, σας ευχαριστώ για τα όμορφά σας λόγια.
Ξεκίνησα επαγγελματικά από 13 ετών, αλλά άτυπα τραγουδούσα από 8 ετών. Σίγουρα, η οικογένειά μου ήταν η αφορμή για να καταλάβω ότι ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική. Γιατί όταν ένα παιδί έχει κάθε μέρα αυτά τα ακούσματα, που είχα εγώ από τη μητέρα μου, την Αγγελική Κονιτοπούλου, που τραγουδούσε ας πούμε συνεχώς στο σπίτι ή τον παππού μου που έπαιζε βιολί, δεν μπορεί να ξεφύγει!
Ήταν αυτό που λέμε, προδιαγεγραμμένη η θέση που το τραγούδι θα έπαιρνε στην καρδιά μου.
Είσαι απόλυτα ενεργή και θα είσαι, καθώς το νησιώτικο τραγούδι και η ελληνική παράδοση θα πεθάνει τελευταία. Νιώθεις πως κατά καιρούς έχει απειληθεί το συγκεκριμένο είδος από φαινόμενα της εποχής;
Βεβαίως και είμαι ενεργή και ποτέ δεν επαναπαύομαι! Θεωρώ πως μπορώ να δώσω πολλά ακόμη. Η παράδοση πάντα φαίνεται να είναι υπό απειλή από ό,τι θεωρείται μόδα ανά εποχή, βρίσκει όμως τρόπο να επικρατήσει γιατί είναι διαχρονική. Βλέπετε, η παραδοσιακή μας μουσική λέει την ιστορία μας, εξηγεί την κουλτούρα και τις αξίες μας. Αυτά είναι στα κύτταρά μας, δεν είναι απλό να τα ξεχάσει κανείς και να γίνει κάτι εντελώς ξένο.
Πως νιώθεις όταν τραγουδάς και ο κόσμος σέρνει το χορό; Τι διακρίνεις στον κόσμο και στα πρόσωπα που σου δίνει δύναμη;
Νιώθω υπέροχα. Πρόσφατα, παρατήρησα ότι όλο και πιο πολλά νέα παιδιά έρχονται στις ζωντανές μου εμφανίσεις και μάλιστα σε πολλές που αφορούν σε ειδικά αφιερώματα που θα ’λεγε κανείς πως είναι λίγο πιο «δύσκολα». Έρχονται λοιπόν, χορεύουν, συμμετέχουν, ακούν. Πολύ σπουδαία διαδικασία!
Το να είσαι γυναίκα στο συγκεκριμένο επάγγελμα, με τη δυσκολία των ωραρίων και όχι μόνο είναι από μόνο του αποτρεπτικό για τη δημιουργία οικογένειας. Εσύ τα κατάφερες. Τι θυσίασες, τι μετάνιωσες και τι θα ήθελες να κάνεις από την αρχή σε σχέση με την οικογένειά σου;
Νόμιζω πως όλα τα καφέρνουμε, αν θέλουμε. Για εμένα η οικογένεια είχε πάντα προτεραιότητα. Μετά βεβαίως, είχε η δουλειά από την οποία ζω. Αν θυσίασα κάτι, ήταν ότι αναγκαστικά έδωσα πολλή ενέργεια και χρόνο στη συναναστροφή με ανθρώπους που στην πορεία με απογοήτευσαν, χάνοντας ώρες πολύτιμες από το σπίτι και τη ζωή μου. Ευτυχώς όμως, το κατάλαβα εγκαίρως και βρήκα νέους τρόπους για να έρθει η ισορροπία.
Μίλησε μας για τα χρόνια σου στο νησί. Η Νάξος είναι πάντα σημείο αναφοράς σου και δεν υπάρχει Κυκλαδίτης που να μην έχει μεγαλώσει με την οικογένεια των Κονιτοπουλαίων. Τι προσλαμβάνουσες είχες;
Έζησα στο νησί μου, τη Νάξο, μέχρι τα 6 μου. Όπως καταλαβαίνετε, είναι το πιο όμορφο μέρος στη γη για εμένα! Από εκεί έχω μόνο ωραίες εικόνες, όμορφα βιώματα με ανεμελιά, που τα κρατάω μέχρι σήμερα και με διαμορφώνουν σαν άνθρωπο.
Υπάρχει νέο αίμα στο νησιώτικο τραγούδι; Πως βλέπεις τα παιδιά που δειλά δειλά αποφασίζουν να ασχοληθούν με την παραδοσιακή μουσική;
Υπάρχουν αρκετά νέα παιδιά που ασχολούνται πια με την παραδοσιακή μουσική και είναι πολύ σημαντικό. Αρκετοί προτείνουν μάλιστα και εντελώς νέες προσεγγίσεις και αυτό είναι πραγματικά συγκινητικό. Πιστεύω αν επιμείνουν σε αυτό το είδος, θα ακούσουμε πολύ ωραία τραγούδια τα επόμενα χρόνια.
Όντας Ανδριώτισσα, γνωρίζω από πρώτο χέρι τι πάει να πει νησιώτικο γλέντι. Θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας εκείνη τη φορά που ξημέρωσε και ακόμα τραγουδούσατε, όπως συχνά κάνουμε στα νησιά. Πότε έζησες το μεγαλύτερο σε διάρκεια γλέντι και που;
Έχω πολλές τέτοιες στιγμές να θυμηθώ εννοείται. Μία που μου έρχεται καθώς μιλάμε, είναι από το χωριό μου τον Κινίδαρο της Νάξου, μαζί με όλη μου την οικογένεια, όπου παίζαμε δύο γενιές Κονιτοπουλέων για τρεις μέρες συνεχόμενα σε κάποιον γάμο, με μικρά διαλείμματα για φαγητό! Ο κόσμος συμμετείχε σε αδιανόητο βαθμό σε αυτό το γλέντι.
Τελικά μπορεί ένας τραγουδιστής να βιοποριστεί από τη μουσική. Η δεκαετία του 80 και του 90 κατάφεραν να φτιάξουν κομπόδεμα που συντηρεί;
Στη σημερινή εποχή είναι εντελώς άλλη η συνθήκη από αυτές τις δεκαετίες. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που ασχολούνται με το επάγγελμα σήμερα κάνουν και δεύτερη δουλειά. Επιπλέον, πια ακόμη κι αν φτάσεις σε ένα καλό επίπεδο πάντα υπάρχουν βασικοί συνεργάτες που δουλεύουν για σένα και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τους εντάσσεις στον προϋπολογισμό σου. Στις δεκαετίες που αναφέραμε, οι πιο πολλοί τραγουδιστές τα έκαναν σχεδόν όλα μόνοι τους, το οποίο βεβαίως είχε ως τίμημα μία τεράστια κούραση.
Άρα ναι, εκείνες τις δεκαετίες μπορούσε κανείς αν επένδυε σωστά τα χρήματα που έβγαζε, να συντηρηθεί, απλώς με άλλες «απώλειες»!
Εσύ πέραν από νησιώτικα τι άλλο αγαπάς να ακούς;
Τα παλιά λαϊκά, όλα τα κλασικά παραδοσιακά και την country μουσική.
Πως είναι μια τυπική σου μέρα; Είσαι πρωινός τύπος, έχεις χόμπυ και αγαπημένες ασχολίες;
Είμαι πρωινός τύπος, μου αρέσει το πρωινό φως! Το χόμπυ μου είναι το τέννις. Παίζω τα πρωινά και παίρνω ενέργεια για όλη την ημέρα. Καμιά φορά περπατάω επίσης με τις φίλες μου και βέβαια, είμαι δεινή μαγείρισσα!
