Ο Αύγουστος Κορτώ ή κατά κόσμον Πέτρος Χατζόπουλος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο τμήμα Ιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις σπουδές του. Το «Βιβλίο των Βίτσιων» ήταν η πρώτη συλλογή διηγημάτων που δημοσίευσε το 1999. Έκτοτε ασχολείται θερμά με τη συγγραφή. Είναι ένας άνθρωπος με μεγάλη παραγωγικότητα και ποικιλία γραφής (μυθιστορήματα, διηγήματα, ευθυμογραφήματα, θεατρικά έργα), ενώ εκτός από συγγραφέας, ο Αύγουστος Κορτώ είναι επίσης και μεταφραστής. Μιλήσαμε λοιπόν μαζί του και μας απάντησε για τα μελλοντικά του σχέδια, την πηγή των εμπνεύσεών του, τις αδυναμίες του και πολλά ακόμη…
Επιμέλεια συνέντευξης: Nίκη Δούκα, Ελευθερία Μαλλιοπούλου
Πριν ξεκινήσουμε θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε θερμά που δεχτήκατε να μας παραχωρήσετε αυτή την συνέντευξη για το MAXMAG.
- Καταρχάς, θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τον εαυτό σας… Για να σας γνωρίσει το κοινό όπως εσείς επιθυμείτε και όχι μέσα από ένα απλό βιογραφικό.
Εδώ κολλάει το ΛΟΛ των σόσιαλ. Αυτοβιογραφούμαι τόσο σχολαστικά στα βιβλιαράκια μου – χώρια τα βιωματικά ποστ στο φουμπού – που δεν νομίζω ότι χρειάζονται πολλά. Γεννήθηκα το ’79 στη Σαλονίκη, ζω στα Εξάρχεια με τον καλό μου εδώ και κοντά δεκατρία χρόνια, και γράφω όσο μπορώ καλύτερα βιβλία, χωρίς πάντα να τα καταφέρνω.
- Πότε ξεκινήσατε να γράφετε τα πρώτα σας έργα; Αλήθεια, τι σας είχε παρακινήσει τότε να το κάνετε;
Ξεκίνησα τελείως απρόβλεπτα, ως από υπερχείλιση ιστοριών – είχα διαβάσει τόσο πολύ, που απλώς ένιωσα ότι ήθελα κι εγώ να πω το δικό μου παραμύθι. Κι έτσι προέκυψαν τα πρώτα μου διηγήματα, που δόξα σοι ο Πανάγαθος είναι εξαφανισμένα εδώ και χρόνια.
- Πέρα από την λογοτεχνία, υπάρχει κάποια άλλη τέχνη με την οποία ασχολείστε;
Με τη μουσική, την ιερότερη τέχνη απ’ όλες. Γαργαλάω το πιάνο (αυτοδίδακτος γαρ) και ζω μέσα απ’ τη μουσική. Αυτή τη στιγμή που σας γράφω έχω κλείσει 11 ώρες σερί ακρόασης, παράλληλα με μετάφραση, γράψιμο, χαζολόγημα και καθημερινές δουλειές και συγκεκριμένα ακούω κάτι πανέμορφα παραδοσιακά τραγούδια της Σικελίας.
- Τρία πράγματα στα οποία έχετε αδυναμία;
Τσιγάρο, γλυκά, και ποτό – αν και το τελευταίο το ’χω μετριάσει σοβαρά, πριν μετριάσει αυτό το προσδόκιμο επιβίωσης του ήπατός μου.
- Η αλήθεια είναι πως δεν εμφανίζεστε στην τηλεόραση. Υπάρχει κάποιος λόγος που την αποφεύγετε;
Είμαι παντελώς ασυνάρτητος στον προφορικό μου λόγο, οπότε καλύτερα να τα γράφω τα ρημάδια. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια αν είχα κάτι σημαντικό να πω, το έγραψα – ελπίζω. Τώρα με το «Μικρό Xρονικό Tρέλας» ίσως παραβώ τη δεκαετή και πλέον αποχή, μόνο και μόνο γιατί το βιβλίο έχει να κάνει με την ψυχική νόσο, στην οποία είμαστε όλοι αδέλφια, και για την οποία πρέπει να μιλάμε με κάθε ευκαιρία, ώσπου να τη βγάλουμε τελείως απ’ το σκοτάδι και να εκριζώσουμε το στίγμα της.
- Το «Βιβλίο της Κατερίνας» ολοκληρώθηκε μέσα σε 2 εβδομάδες. Έχετε πει «Έγραφα γύρω στις δέκα με δώδεκα ώρες κάθε μέρα. Είχα φτάσει σε ένα σημείο σχεδόν ψευδαισθητικό, σαν να άκουγα την φωνή της». Γιατί πιστεύετε συνέβη αυτό;
Όταν γράφω κάτι που με καταπίνει, γράφω ώρες ατέλειωτες. Το Κατερινάκι ήταν ένα πυρετώδες δεκαπενθήμερο, το ‘Χρονικό’ μια βδομάδα που χάθηκα απ’ τον κόσμο. Είναι η επιταγή της ιστορίας: πρέπει να την πω.
- Πώς σας ήρθε η έμπνευση να μπλέξετε το μυθολογικό και το πραγματικό στο βιβλίο «Νεοελληνική Μυθολογία»;
Είναι ακαταμάχητος ο πειρασμός των αναγωγών και των αναχρονισμών όταν η πρωτογενής σου ύλη είναι οι ησιοδικοί μύθοι – όπως μας έδειξε πρώτος ο θεός Τσιφόρος.
- Τι θα θέλετε ο αναγνώστης να θυμάται για σας και για τα βιβλία σας, αφού τα διαβάσει;
Τους ανθρώπους που ζούνε μέσα τους, σαν να υπήρξαν δικοί τους άνθρωποι.
- Για εσάς ποια είναι τα οφέλη ενός καλού βιβλίου; Τι αισθάνεσθε, δηλαδή, ότι προσκομίζετε από αυτό;
Εγώ διαβάζω επειδή είμαι εθισμένος στη μυθοπλασία: δεν χορταίνω τις ιστορίες, τις γραμμένες ζωές, την απόδραση του να αφήνω παράμερα τον εαυτό μου και να ακολουθώ τα πάθη κάποιου άλλου.
- Εκτός από τα βιβλία «για μεγάλους», όπως θα έλεγε κανείς, έχετε γράψει και παιδικά, με το τελευταίο σας «Κορνήλιος Κρικ, σκίουρος ντετέκτιβ». Πώς σας ήρθε η ιδέα για κάτι παιδικό; Πώς γεννήθηκε ο Κορνήλιος Κρικ;
Λάτρευα και λατρεύω τα παιδικά βιβλία, όσο και τα αστυνομικά. Απ’ αυτά τα δύο προέκυψαν τα βιβλία του Κορνήλιου.
- Ποια είναι η γνώμη σας για την ένα γενιά και την εξάρτησή της από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Ό,τι θέλει θα κάνει η νέα γενιά, και δεν θα μας δώσει τον λόγο. Κι εμείς μια χαρά εξαρτημένοι απ’ τα σόσιαλ είμαστε, και κοντεύουμε και τα σαράντα κάποια άτομα.
- Πολλοί άνθρωποι εκεί έξω βιώνουν τον ψυχικό πόνο. Αποσύρονται, φοβούνται, στιγματίζονται. Τι έχετε να προτείνετε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους;
Να απαλλαγούν με κάθε τίμημα απ’ τον φόβο, και να αποζητήσουν θεραπεία, διότι είναι απολύτως εφικτή. Η ευτυχία δεν είναι φαντασιακή κατάσταση – είναι στόχος που μπορείς να πετύχεις με τον αγώνα σου.
- Έχετε καμία συμβουλή για τους νέους, που επιθυμούν να γίνουν συγγραφείς;
Να διαβάζουν και να γράφουν σαν παλαβοί – τίποτα άλλο.
- Και τώρα που φτάσαμε στο τέλος μήπως θα θέλατε να μοιραστείτε λίγα πράγματα για τα συγγραφικά σας σχέδια στο μέλλον;
Πάντα με κάποια ιστορία παίζω, αν και προς ώρας έχω το νεογέννητο το«Xρονικό» και μου τρώει το μυαλό.
[punica-divider]
Έργα του συγγραφέα:
- Το βιβλίο των βίτσιων, 1999
- Ραμπαστέν, 1999
- Το τετράγωνο, 2000
- Στοιχειωμένος, 2001
- Ο γλύπτης του δρόμου, 2002
- Ανιμάλ, 2002
- Οι νεράιδες του Μαν, 2003
- Ο γιος της Τζοκόντα, 2003
- Η λύσσα, 2004
- Αυτοκτονώντας ασύστολα, 2005
- Ο δαιμονιστής, 2007
- Ο αφανισμός του Νίκου, 2008
- Δεκαέξι, 2010
- Τα ορφανά, 2012
- Ο ταξιτζής των ουρανών, 2012
- Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά, 2012
- Το βιβλίο της Κατερίνας, 2013
- Η βιογραφία μιας σκύλας, 2013
- Επειδή είναι η καρδιά μου, 2014
- Αυτογονία, 2014
- Η λύσσα, 2014
- Έρως ανίκατε μάσαν, 2015
- Νεοελληνική Μυθολογία, 2016
- Κορνήλιος Κρικ, Σκίουρος ντεντέκτιβ, 2016
Χρήσιμοι σύνδεσμοι:
Facebook: Auguste Corteau
Πέρα από τα λογοτεχνικά κείμενα, ο Αύγουστος Κορτώ έχει συμβάλει και σε πολλές μεταφράσεις έργων. Για μια αναλυτική περιγραφή αυτών επισκεφτείτε τον ιστότοπο:
