Το ζήτημα καλή ταινία είναι εντελώς υποκειμενικό. Όμως πάντα θα υπάρχει αυτή η ταινία που θα ισχυριζόμαστε πως δε μας άρεσε, αλλά θα ξαναβλέπουμε κρυφά τα βράδια. Πάντα θα υπάρχουν ταινίες που όσες φορές και αν τις συναντάμε δυσκολευόμαστε να αλλάξουμε σταθμό ενώ παρακολουθώντας τες αναρωτιόμαστε για τον εαυτό μας. Για να δούμε λοιπόν 10 ένοχες απολαύσεις, που μπορεί να υστερούν στα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, αλλά είναι εθιστικά διασκεδαστικές.
«Charlie’s Angels» (2000)
Αναφερόμαστε στην πρώτη ταινία αλλά και το σίκουελ δεν είναι καθόλου αμελητέο. Μια ταινία, οφθαλμόλουτρο! Όμορφα κορίτσια με σχεδόν υπεράνθρωπες δυνατότητες και πολλές εκρήξεις. Το «Charlie’s Angels» είναι μια ταινία που δεν παίρνει σοβαρά τον εαυτό της, χαρίζοντας γέλιο σε ένα ευχάριστο δύωράκι.
«Bridget Jones’s Diary» (2001)
Θα μπορούσε να λείπει ο Hugh Grant από αυτή τη λίστα; Η συγκεκριμένη ταινία δεν είναι τραγικά άθλια. Η Renée Zellweger με τον Colin Firth κάνουν αρκετά καλή δουλειά, στο κομμάτι που τους αναλογεί. Ο Grant από την άλλη βρίσκεται στο στοιχείο του. Μια κλασική ταινία, ορισμός των κλισέ, ρομαντικών κομεντί που παρακολουθείται άνετα σε επανάληψη.
«Batman & Robin» (1997)
Όλοι οι φανατικοί θαυμαστές του Batman απεχθάνονται τη συγκεκριμένη ταινία. Με ονόματα όπως των Clooney, Therman και Schwarzenegger, κανείς δεν περίμενε πως θα ήταν τόσο απογοητευτική, ήδη από το trailer. Όταν ο ίδιος ο σκηνοθέτης, Joel Schumacher απολογείται για τo έργο του, τα πράγματα μάλλον δεν πήγαν καθόλου καλά. Όμως, για όλους τους υπόλοιπους είναι απλά μία ακόμη κακιά ταινία. Δεν έχουμε κάποιο λόγο να τη μισούμε. Αντιθέτως είναι η τέλεια επιλογή για τις φορές που με την παρέα μας αισθανόμαστε ιδιαιτέρως κακούληδες και έχουμε όρεξη για θάψιμο. Στην τελική είναι κατόρθωμα να μένεις στη μνήμη ως η χειρότερη ταινία ενός franchise.
«Mars Attacks!» (1996)
Θεωρώ πως ο τίτλος τα λέει όλα. Παρ’ όλα αυτά, όταν ηθοποιοί σαν τους Jack Nicholson, Pierce Brosnan και Danny DeVito διάβασαν το σενάριο θεώρησαν καλή ιδέα να συμμετάσχουν. Από την άλλη μπορεί να σκέφτηκαν πως η σκηνοθεσία είναι Tim Burton και ίσως υπάρχει κάποια ελπίδα. Από τον μεταμφιεσμένο σε ανατριχιαστική γυναίκα, αριανό, μέχρι το κεφάλι της Sarah Jessica Parker σε σώμα τσιουάουα, η ταινία είναι ένα δράμα. Ένα ξεκαρδιστικά, άθλιο δράμα που τώρα που το θυμηθήκατε θα πάτε να φρεσκάρετε τη μνήμη σας. Μη ντρέπεστε κι εγώ το ίδιο έκανα.
«Godzilla» (1998)
Μία μεταλλαγμένη σαύρα αναδύεται από τη θάλασσα, σπέρνοντας τον τρόμο και απειλώντας να καταστρέψει την πόλη. Στην πραγματικότητα το «Godzilla» αποτελεί το μακροβιότερο franchise, έχοντας μάλιστα αναγνωριστεί και από το Guinness World Records. Όσο άθλια και αν είναι η συγκεκριμένη παραγωγή, κρυφά μέσα μας γνωρίζουμε πως την ξαναβλέπουμε επειδή μας αρέσει.
«The Tuxedo»(2002)
Οι παλιές, καλές εποχές που το Hollywood γυρνούσε τέτοια διαμάντια έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Ένα εξωπραγματικά, εξοπλισμένο σμόκιν, μία γοητευτική συνοδός (Jennifer Love Hewitt), χιούμορ και αρκετή υπερβολή συνιστούν μία κατασκοπευτική ταινία. Ο Jackie Chan ό,τι και αν κάνει, το κάνει καλά και οι ταινίες του μπορεί να μην αποτελούν δείγματα ποιότητας, αλλά είναι ευχάριστες, ενδιαφέρουσες και χαλαρές. Δε νομίζω πως υπάρχει κάποιος που τη μισεί ή τη βλέπει με αυστηρά κριτικό μάτι.
«The Day The Earth Stood Still» (2008)
Κοινό και κριτικοί έσπευσαν να κατακρίνουν τη συγκεκριμένη ταινία, με το που άρχισε να προβάλλεται. Με το δίκιο τους! Κλασική, πομπώδης αμερικανιά καταστροφής. Παρόλα αυτά πόσες βραδιές δε λαχταρίσατε μια τέτοια ταινία; Σίγουρα, πολλοί από εσάς μετανιώνετε που πληρώσατε ολόκληρο εισιτήριο, τις καλές εποχές που δεν υπήρχε μειωμένο, αλλά δε νομίζω κανείς να ενοχλείται όταν την πετυχαίνει στην τηλεόραση. Στην πραγματικότητα, η ταινία αποτελεί remake της ομώνυμης ταινίας του 1951, που είχε κάνει πολύ καλύτερη δουλειά.
«Wild Wild West»(1999)
Από ότι θα παρατηρείτε οι κατασκοπευτικές ταινίες έχουν την τιμητική τους σε αυτή τη λίστα. Δεν είναι τυχαίο που το κοινό εκπλήσσεστε από τα υποθετικά σενάρια και τα πρωτότυπα gadgets, που τόσο πολύ θα θέλαμε. Αυτή τη φορά έχουμε μία ακόμη κατασκοπευτική ταινία, αλλά με καουμπόηδες. Για πολλούς η συγκεκριμένη αποτελεί τη χειρότερη ταινία του Will Smith, για άλλους θα υπάρχει πάντα το «Men In Black». Στην τελική είναι ο Will, πώς να τη μισήσεις;
«Legally Blonde » (2001)
Η Reese Witherspooon ως ξανθιά El Woods, δίνει εξετάσεις και περνάει στη Νομική, του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Αρχικός, σκοπός της είναι να ξανακερδίσει το αγόρι της. Στην πορεία αλλάζει στόχους, καθώς γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό και τις ικανότητές της. Μια πολύ ευχάριστη ταινιούλα, που παρακολουθείται άνετα κατ’ επανάληψη, αλλά δύσκολα θα παραδεχόμασταν πως είναι και αυτή άλλη μία ένοχη απόλαυση.
«The Room» (2003)
Τέλος, δε θα μπορούσαμε να κλείσουμε χωρίς, τη χειρότερη ταινία όλων των εποχών. Το όνομά της έγινε ανέκδοτο και πλέον αποτελεί μέρος της ποπ κουλτούρας του κινηματογράφου. Είναι τόσο κακή που τελικά είναι ωραία. Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και πρωταγωνιστής συναντιούνται στο πρόσωπο του ενός και μοναδικού Tommy Wiseau. Ενός ανθρώπου που είχε ως όραμα να γίνει διάσημος στο Hollywood. Τελικά, τα κατάφερε! Ό,τι και αν έχετε ακούσει γι’ αυτή την ταινία είναι πέρα για πέρα αληθινό. Σίγουρα, μία φορά δεν είναι αρκετή γι αυτό το «μαργαριτάρι».
