Αναλύοντας τον διάσημο ακαδημαϊκό αφορισμό «publish or perish» μέσω ενός σύγχρονου ψηφιακού φακού, μια ομάδα αναδυόμενων οικολόγων και επιστημόνων διατήρησης (πολιτιστικής κληρονομιάς) θέλησαν να δουν εάν η επικοινωνία των νέων ερευνητικών τους ανακαλύψεων μέσω των κοινωνικών μέσων – κυρίως του Twitter – τελικά οδηγεί σε υψηλότερες αναφορές.
Αποδεικνύεται ότι τα tweets αξίζουν την επένδυση χρόνου.
«Υπάρχει ένα συναρπαστικό μήνυμα ότι τα ποσοστά παραπομπής συνδέονται θετικά με την επιστημονική επικοινωνία μέσω των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης. Ασφαλώς, το Twitter παρέχει μια προσιτή και αποτελεσματική πλατφόρμα για επιστήμονες να κάνουν αυτή την επικοινωνία», δήλωσε ο Clayton Lamb, ερευνητής σε αυτή τη νέα μελέτη που έγινε.
Οι καλές μελέτες που ωθούνται στα κοινωνικά μέσα είναι αυτές που εγγράφονται στο μυαλό των ανθρώπων και τελικά ως PDF στο διαχειριστή αναφοράς τους.
Όπως συνηθίζεται μεταξύ των επιστημόνων, αυτό που ξεκίνησε ως προσωπική περιέργεια μετατράπηκε σε μελέτη πλήρους κλίμακας. Μαζί με την Sophie Gilbert, πρώην μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα και τώρα εργάζεται στο Department of Fish and Wildlife Sciences στο Πανεπιστήμιο του Αϊντάχο, και ο Adam Ford, βοηθός καθηγητής στο UBC (Okanagan), ο Lamb διερεύνησε το φαινόμενο της επιστημονικής επικοινωνίας μέσω των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης, τη μέτρηση της συσχέτισης της αλμεμετρίας – εναλλακτικών παραγόντων επιπτώσεων, οι οποίοι εξετάζουν, μεταξύ άλλων, την προσοχή των κοινωνικών μέσων γύρω από τις ανακαλύψεις της επιστήμης – με τελική αναφορά 8.300 οικολογίας και προστατευμένων μελετών δημοσιευμένων μεταξύ 2005 και 2015.
Οι τρεις επιστήμονες, που χρησιμοποιούν το Twitter για να επικοινωνούν καθημερινά σχετικά με την επιστήμη τους (βλ. @ClaytonTLamb, @SophieLGilbert και @adamthomasford), βρήκαν μια θετική συσχέτιση μεταξύ της δέσμευσης των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και των παραδοσιακών μέτρων ακαδημαϊκής δραστηριότητας.
Υπάρχει μια μεγάλη εκστρατεία προώθησης όταν βγαίνει μια νέα μελέτη, αλλά τότε υπάρχει αυτή η συντριπτική ηρεμία για ένα ή δύο χρόνια, καθώς περιμένουμε να συσσωρευτούν αναφορές, οπότε δεν ξέρετε αν η επιστήμη μας φτάνει στους ανθρώπους. Μελέτησαν όμως σε αυτή την περίπτωση εάν η επιστημονική επικοινωνία μπορεί να συσχετιστεί με περισσότερες αναφορές. Στην περίπτωση της οικολογίας και των επιστημών διατήρησης.
Η επικοινωνία της επιστήμης θεωρείται κρίσιμη για την οικολογία και την επιστήμη διατήρησης, όπου τα ευρήματα της έρευνας χρησιμοποιούνται συχνά για τη διαμόρφωση του δημόσιου λόγου και της mainstream προσοχής των μέσων ενημέρωσης. Ο Lamb δήλωσε ότι αν και η επικοινωνία των επιστημόνων σχετικά με τα social media απευθύνεται σε άλλους επιστήμονες, με τη βοήθεια του μέσου, οι πληροφορίες κατευθύνονται προς την ευρύτερη κοινότητα, σημειώνοντας όμως σημαντικά στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι σχεδόν οι μισοί ακόλουθοι των οικολόγων στο Twitter είναι μη επιστήμονες, περιβαλλοντικές ομάδες και μέσα ενημέρωσης.
Οι οικολόγοι και οι επιστήμονες διατήρησης (πολιτιστικής κληρονομιάς) ασχολούνται με εφαρμοσμένα προβλήματα που το κοινό ενδιαφέρεται πολύ. Έτσι, όταν η επιστήμη παγιδεύεται στους κύκλους της ακαδημαϊκής κοινότητας και δεν έχει την εξωστρέφεια που χρειάζεται, μένοντας σε ένα κλειστό σύστημα (είτε εργαστήριο, αμφιθέατρα κλπ.), κάνει αυτή τη δημόσια χρηματοδοτούμενη έρευνα και τις πιθανές εφαρμογές της, μια κακή υπηρεσία.
Σε αυτή την εποχή εναλλακτικών γεγονότων και μερικών μικτών μηνυμάτων γύρω από την επιστήμη, οι επιστημονικές πληροφορίες που βασίζονται σε δεδομένα προσφέρουν μια αλήθεια που βγαίνει στο φως. Το Twitter είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βοηθήσουμε να μοιραστούμε την επιστήμη με τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, με άλλους επιστήμονες και με το κοινό. Μια απαραίτητη συνδιαμόρφωση που χρειάζεται για τον εκδημοκρατισμό της επιστήμης, πιο παρεμβατική και ανοιχτή.
Επιστημονικό Άρθρο:
Clayton T. Lamb, Sophie L. Gilbert, Adam T. Ford. Tweet success? Scientific communication correlates with increased citations in Ecology and Conservation. PeerJ, 2018
