Εν έτη 2018 και με όλα τα μέσα στη διάθεσή σου για επικοινωνία, αναρωτιέσαι που πήγε η επικοινωνία. Τι εννοείς μπερδεύτηκες; Ναι η επικοινωνία, η ουσιαστική, που γεννά συναισθήματα που έχει ένταση, που είναι μια ολοκληρωμένη εμπειρία που συμμετέχει μυαλό και όλες οι αισθήσεις σου μαζί. Δεν σε αδικώ που μπερδεύτηκες! Που να καταλάβεις από τέτοια στην εποχή που η επικοινωνία σου είναι χαμένη ανάμεσα σε κρύα κρεβάτια, δανεικές στιγμές, ψεύτικα χαμόγελα, ψευτοδημόσιες σχέσεις και κόκκινες ειδοποιήσεις, που είναι τόσο εύκολο κι ανώδυνο να δημιουργηθούν ακόμα και στην παντελή απουσία συναισθημάτων. Γιατί; Μα γιατί είναι εύκολο!! Φωνάζεις “αγάπα με” ζητιανεύοντας like, ταΐζοντας το εγώ σου μέχρι να σκάσει.
Εύκολα προσβάσιμοι άνθρωποι, κρυμμένοι πίσω από προφίλ με ψαγμένες φωτογραφίες και εντυπωσιακά πλασαρισμένες ζωές. Κρυμμένοι πίσω απ’ το δάχτυλό τους να παριστάνουν τους δυνατούς, τους επιτυχημένους, τους βαθυστόχαστους. Κι όταν κληθούν να δώσουν ό,τι πιο αγνό, ό,τι πιο μη επιτηδευμένο, ό,τι πιο ανθρώπινο και χειροπιαστό…το συναίσθημα, πνίγονται σε μια κουταλιά νερό και κρύβονται μέσα στο καβούκι τους. Μη και νιώσουν, μη και δεθούν και χάσουν την εικόνα που τους θέλει συναισθηματικά άτρωτους.
Μια συνεχής ανασφάλεια και ανάγκη για επιβεβαίωση, αλλά μέχρι εκεί… παίζοντας safe με διχτάκια ασφαλείας. Και φτου απ’ την αρχή: τραβάς την προσοχή, κυνηγάς αυτό που θέλεις -σαν τον κυνηγό το θήραμα του, χωρίς συναίσθημα παρά μόνο την ικανοποίηση ότι τα κατάφερε- και αφού πάρεις την πολυπόθητη επιβεβαίωση, το αντικείμενο του πόθου χάνει την μαγεία του και αναζητάς άλλο. Τελικός στόχος άρα η επιβεβαίωση κι η ωμή ευχαρίστηση της στιγμής. Τίμιο αν γίνεται συνειδητά για μια σεβαστή περίοδο (ή και για πάντα αν αυτό θες) αλλά σου διαφεύγει κάτι….το πόση ένταση προσφέρει το συναίσθημα αν υπήρχε σ’όλο αυτό!
Γιατί σ’ όλη αυτή τη μάχη ποτέ δεν καταλήγεις νικητής. Ποτέ δεν έχεις τη μέγιστη ευχαρίστηση! Πάντα αναζητάς κι άλλο…δεν είναι ολοκληρωμένη εμπειρία…δεν έχει πάτο ούτε ταβάνι..δεν είναι συνειδητοποιημένη επιλογή, απλώς μπορείς, το κάνεις, παπαλα.
Πολλές οι επιλογές, εύκολα θηράματα, λίγη η δυσκολία άρα μικρότερη κι η ευχαρίστηση.
Το ερώτημα είναι το εξής: αντέχεις να το ζήσεις στα άκρα…να ρισκάρεις να τα παίξεις όλα για όλα κι ας χάσεις; Χωρίς δίχτυ προστασίας, χωρίς να τσιγκουνευτείς συναισθήματα…
Ναι μπορεί να χάσεις, αλλά μικρό το κακό μάτια μου, γιατί αν κερδίσεις θα έχεις μια ευχαρίστηση με διάρκεια.
Εκτός αν προτιμάς να παίρνεις δόσεις ικανοποίησης με ημερομηνία λήξης και να χαρίζεσαι δεξιά κι αριστερά για μια μασκαρεμένη επιβεβαίωση.
Ξέρεις όσο πουλάς τον εαυτό σου, όσο τον αναλώνεις, τόσο πέφτει η τιμή σου. Βλέπεις όσο αυξάνεται η προσφορά μειώνεται η ζήτηση. Απλές αρχές οικονομικής θεωρίας.
Αγάπα αν τολμάς!!Όχι έτσι μίζερα….αφήσου και ζήσε το!
Πούλα τον εαυτό σου ακριβά, μην το ξοδεύεις σε στιγμές που όσο σε γεμίζουν τη μια στιγμή σ’ αδειάζουν την επόμενη.
Απόλαυσε στο έπακρο κάθε συναίσθημα που θα προκληθεί απ’ αυτή τη βουτιά στο άγνωστο. Όπως τότε που έπεφτες απ’ τα βράχια για να κάνεις βουτιά και φοβόσουν τόσο πολύ λίγο πριν πέσεις, αλλά η ικανοποίηση που έπαιρνες όταν ένιωθες ελεύθερος πέφτοντας, νιώθοντας μ’ όλες σου τις αισθήσεις, ήταν κάτι το απερίγραπτο.
Αφήσου σου λέω…όπως εκείνα τα καλοκαίρια, τότε που είμασταν παιδιά, που εκτιμούσες τις στιγμές… τα μικρά και τα απλά. Μετρούσες μπάνια και παγωτά κι ένιωθες ευτυχισμένος και πλήρης.
Νιώσε τον ενθουσιασμό, την ένταση, την ανυπομονησία…. κι όσο κρατήσει…κι ας φας τα μούτρα σου.
Στο πρόγραμμα είναι κι αυτό! Είναι η απόδειξη πως ένιωσες κι αυτό είναι πιο σημαντικό από οποιαδήποτε έκβαση.
Νιώσε…Νιώσε πολύ!!
Όλα η τίποτα!
