Αποχαιρετήσαμε το καλοκαίρι για τα καλά – ακόμα και αν κάποιοι από εμάς δεν θέλουν να το συνειδητοποιήσουν ακόμα – και μπήκαμε στους φθινοπωρινούς ρυθμούς. Εγκαινιάζοντας την χειμερινή σεζόν βρεθήκαμε στην κωμική παράσταση «το τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη σε σκηνοθεσία Πέρη Μιχαηλίδη που διήρκεσε μεταξύ 25- 30 Σεπτεμβρίου 2018 στο θέατρο Faust στο Μοναστηράκι.
Το θεατρικό έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1972 στο θέατρο «Κάρολος Κουν» πλάι στην «βέρα». Έκτοτε έχει ταξιδέψει πολλές φορές στους θεατρικούς χώρους, ως το διαχρονικό κείμενο που δείχνει την απληστία και την απελπισία ενός τυπικού λαϊκού προτύπου ανθρώπων που θέλουν περισσότερα από όσα τους αναλογούν και με τον λάθος τρόπο.
Συγκεκριμένα η υπόθεση αφορά δυο μεσήλικες φίλους και συγγενείς, τον Φώντα (Πέρης Μιχαηλίδης) και τον Κόλια (Φίλιππος Σοφιανός) που συναντιούνται να παίξουν τάβλι και ο Φώντας έχει μια σοβαρή πρόταση για ένα «σχέδιο» που θα τους βγάλει από τους οικονομικούς τους περιορισμούς. Τα πράγματα όμως περιπλέκονται όταν αυτό περιέχει και άλλους συντελεστές που αποδοκιμάζουν την συναισθηματική θέληση του Κόλια.
Η παράσταση πλημμυρίζει από κωμική ενέργεια με όλες τις απαιτούμενες δόσεις πονηριάς και μελαγχολίας. Όλη η τεχνική βρίσκεται στο πως ο ένας φίλος θα καταφέρει να πείσει τον άλλον για την σημαντικότητα του σχεδίου του με έναν τρόπο ώστε να φανεί πως θα ξυπνήσουν στις πύλες του παραδείσου με όλες τις αρετές και ανέσεις, αφού όμως ενεργήσουν επί πτωμάτων.
Ο συγγραφικός τρόπος του Δημήτρη Κεχαΐδη αποφέρει όλες τις τιμητικές για την σκιαγράφηση της ανθρώπινης ψυχής και κυρίως της προσπάθειας της να υπερβεί τα όρια της και να ζήσει το «απόλυτο» με κάθε κόστος. Και σε όλη αυτή την ενέργεια της πειθούς, που μας παρουσιάζουν οι δυο πρωταγωνιστές, το πώς φαίνεται κάποιος στην συζήτηση ο δυναμικός αρχηγός και πως ο υποχωρητικός ονειροπόλος, είναι κάτι μαγικό που πλάθεται ανά πάσα στιγμή και σου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση ερμηνείας με αξιότατους συντελεστές.
