Με αφορμή τις πρόσφατες εθνικές εκλογές της Ελλάδας και τη συμμετοχή καθώς και την εισχώρηση του κόμματος του Κυριάκου Βελόπουλου στη Βουλή με την ονομασία ‘’Ελληνική λύση’’, ήρθε στην επιφάνεια το ζήτημα της θανατικής ποινής.
Ο Έλληνας πολιτικός και δημοσιογράφος, που ασπάζεται την δεξιά, δήλωσε σε συνέντευξη του στον Τύπο, πως αν είχε τη δυνατότητα θα επανέφερε τη θανατική ποινή για τους διακινητές ανθρώπων, τους παιδεραστές και τους εμπόρους ναρκωτικών κατόπιν δημοψηφίσματος. Ωστόσο, η δήλωση αυτή αν και βρήκε κάποιους ελάχιστους στον αριθμό σύμφωνους, προκάλεσε παράλληλα θύελλα αντιδράσεων και σχολιάστηκε αρνητικά.
Η Ελλάδα έχει καταργήσει τη θανατική ποινή από το 1993 υπό την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ η συνταγματική θέσπιση της κατάργησης της πραγματοποιήθηκε το 2001. Έκτοτε, δεν έγινε λόγος για καμία αναθεώρηση της εφαρμογής της θανατικής ποινής και φυσικά καμία κυβέρνηση δεν έκρινε σκόπιμη μέχρι στιγμής την εφαρμογή της. Άλλωστε, η Ελλάδα είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, που προασπίζεται τη δημοκρατία και την ελευθερία και μόνο η Λευκορωσία ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξακολουθεί να εφαρμόζει τη θανατική ποινή.
Μάλιστα, ο τελευταίος κατάδικος, που εκτελέστηκε στην Ελλάδα, ήταν ο 27χρονος τότε Βασίλης Λυμπέρης εν έτη 1972 με την κατηγορία ότι έκαψε ζωντανούς, τα παιδιά του, τη γυναίκα του και την πεθερά του. Βέβαια, ο Λυμπέρης προέβη στο έγκλημα αυτό έχοντας τρεις συνεργούς και φίλους του. Ωστόσο, ο ένας εξ΄αυτών απέφυγε τη θανατική ποινή λόγω του νεαρού της ηλικίας του. Ο Λυμπέρης όμως εκτελέστηκε στις 25 Αυγούστου του 1972 στο πεδίο βολής της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Έτσι, μαζί με το τέλος της ζωής του Λυμπέρη, δόθηκε και ένα οριστικό μέχρι στιγμής τέλος στην εφαρμογή της θανατικής ποινής στην Ελλάδα. Παρ΄όλα ταύτα, το ζήτημα περί εφαρμογής ή μη της θανατικής ποινής ήρθε και πάλι στο φως κατά τα προεόρτια των πρόσφατων εκλογών. Οι απόψεις, αναμφίβολα, διίστανται καθώς ο καθένας έχει το δικαίωμα της ελεύθερης σκέψης και βούλησης. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε πως η σκέψη από την πράξη απέχει μίλια μακριά και πως κανείς δεν είναι αρμόδιος να ορίζει τη ζωή του άλλου, ακόμη κι αν νέα πολιτικά κόμματα, που κάνουν τώρα την εμφάνιση τους, θίγουν τέτοια σημαντικά ζητήματα.
info:
studentmedia.gr
