Η διάγνωση
Το 1988 στην επαρχία Hubei της Κίνας, η Zou Hongyan έφερε στον κόσμο τον μοναχογιό της Ding Zheng. Διάφορες επιπλοκές στη διάρκεια της γέννας προκάλεσαν στο νεογνό εγκεφαλική παράλυση. Οι γιατροί αλλά και ο πατέρας του παιδιού πίστευαν ότι θα ήταν προτιμότερο η Zou να τον αφήσει σε κάποιο ίδρυμα. Θεωρούσαν ότι το παιδί αυτό ήταν καταδικασμένο να έχει μία δυστυχισμένη ζωή. Η μητέρα ωστόσο είχε διαφορετική γνώμη. Αποφάσισε να κινηθεί αντίθετα σε αυτές τις απόψεις και να αφοσιωθεί στο παιδί της.
Οι δύσκολες συνθήκες
Οι συνθήκες δεν ήταν καθόλου εύκολες για εκείνη. Χώρισε με τον άνδρα της και για να μπορέσει να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για το γιο της και την ίδια χρειάστηκε να κάνει τρεις δουλειές ταυτόχρονα. Το εγχείρημα ήταν δύσκολο ωστόσο δεν παραμελούσε ποτέ τον μικρό Ding . Προσπαθούσε μέσα από παιχνίδια να ενισχύσει την εγκεφαλική λειτουργία του. Κατέβαλλε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε το παιδί να ξεπεράσει τις σωματικές και νοητικές δυσκολίες του. Για το λόγο αυτό, όπως αναφέρει και η ίδια σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα South China Morning Post, ήταν πολύ αυστηρή μαζί του, ώστε να βελτιωθεί σε διάφορες δεξιότητες στις οποίες υστερούσε.
Από όλες τις μορφές αναπηρίας, αυτή που ανησυχούσε την Zou ήταν η διανοητική. Προκειμένου να την αποτρέψει δραστηριοποιήθηκε πολύ ενεργά όταν ο Ding ήταν μόλις τριών μηνών. Η πρώιμη παρέμβαση αποδείχθηκε καθοριστική για την πορεία του Ding καθώς στην εγκεφαλική παράλυση η έναρξη της θεραπείας από πολύ μικρή ηλικία και η αδιάκοπη συνέχισή της είναι κρίσιμη, σύμφωνα με το γιατρό Xiao Daiqi που είχε αναλάβει τη θεραπεία του Ding.
Δυσκολίες που αντιμετώπιζε ο Ding
Η εγκεφαλική παράλυση προκαλούσε διάφορα προβλήματα στον Ding. Λόγω της πάθησης η εξέλιξή του επιβραδυνόταν κυρίως στον κινητικό τομέα. Έμαθε να περπατάει στην ηλικία των δύο, να στέκεται στην ηλικία των τριών και να χοροπηδάει στα έξι του χρόνια. Η διαδικασία αποκατάστασης ήταν μακροχρόνια και επίπονη, ωστόσο η Zou μεγάλωνε τον Ding αισθανόμενη αισιοδοξία για εκείνον και έχοντας τη βαθιά πεποίθηση ότι τα συμπτώματα του θα βελτιωθούν, ακόμη και αν δεν εξαφανιστούν τελείως.
Η επιτυχία
Με την πάροδο του χρόνου οι κοπιώδεις προσπάθειες της Zou άρχιζαν να αποδίδουν καρπούς. Ο Ding ξεπέρασε μεγάλο μέρος των δυσκολιών που του προκαλούσε η εγκεφαλική παράλυση και κατάφερε να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο του Πεκίνου, όπου σπούδασε περιβαλλοντικές επιστήμες, μηχανολογία και νομική. Οι επιτυχίες του όμως δεν τελειώνουν εκεί. Το 2016, αφού εργάστηκε ένα χρόνο ως δικηγόρος, έγινε δεκτός από το Harvard στη νομική σχολή. Ο ίδιος δεν πίστευε ότι είχε πιθανότητες να εισαχθεί στο Harvard, η μητέρα του ωστόσο τον ενθάρρυνε να προσπαθήσει.
Η ιστορία αυτή μας διδάσκει ότι η αφοσίωση, η υπομονή και η επιμονή οδηγούν αναπόφευκτα στην επίτευξη των στόχων που θέτει ένας άνθρωπος. Η Zou Hongyan δεν πτοήθηκε από όσα άκουγε για την πρόγνωση της πορείας του παιδιού της και αφιέρωσε όλη της τη ζωή στο να υπερβεί ο γιος της τα εμπόδια που του έθετε η εγκεφαλική παράλυση. Παρά την τεράστια αφοσίωσή της που αποτελεί υπόδειγμα για κάθε γονέα η ίδια λέει ότι δεν σκέφτηκε ποτέ τον εαυτό της ως σπουδαία μητέρα αλλά ότι έπραξε κάτι αυτονόητο.
Πηγή για το άρθρο:
Zhong, Ya. (2017). Single Chinese mom spends 29 years raising son with cerebral palsy, now he’s at Harvard. Ανακτήθηκε στις 09-01-2021 από: Feature: Single Chinese mom spends 29 years raising son with cerebral palsy, now he’s at Harvard – Xinhua | English.news.cn (xinhuanet.com)(Τελευταία Πρόσβαση στις 09-01-2021)
