Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της. Κάπου εδώ νιώθω την ανάγκη να κάνω μια προσωπική ανασκόπηση αυτής της χρονιάς.
Έτοιμοι;
Στην αρχή της χρονιάς όλα ήταν προβλέψιμα. Η ίδια καθημερινή ρουτίνα χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Και οι μήνες περνούσαν. Και ήρθε η στιγμή που τα πάντα ανατράπηκαν. Αυτό που ευχόμουν είχε τελικά πραγματοποιηθεί. Τελικά ο χρόνος ξέρει πότε θα σου φέρει κάτι. Ή μήπως όχι;
Έκανα μια νέα αρχή. Από την μία ήταν τόσο εύκολη αλλά από την άλλη υπήρχαν αρκετά προβλήματα. Δεν έφταιγα εγώ απλώς δεν μπορούν όλοι να σε καταλάβουν. Κανείς δεν μπόρεσε να καταλάβει πόσο σημαντική ήταν αυτή η αλλαγή για εμένα. Και οι μήνες συνέχισαν να περνάνε. Και φτάσαμε στο μέσο της χρονιάς. Και ξαφνικά η καθημερινότητα μου άλλαξε. Δεν μπορείς να πεις ότι απέκτησε νόημα γιατί αν ζεις μια ζωή χωρίς νόημα τότε γιατί ζεις; Απλώς ήρθε άλλη μια μικρή αλλαγή-πειρασμός. Ασήμαντη ή σημαντική δεν πρόλαβα να μάθω είναι η αλήθεια. Ποιος ξέρει ίσως μάθω στο μέλλον. Αλλά αυτό το μέλλον θα αργήσει και μέχρι τότε ποιος ξέρει;
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο καλοκαίρι. Πλέον δεν με εκπλήσσει που όλα συμβαίνουν το καλοκαίρι. Τι να πω ίσως για κάποιο λόγο γίνονται όλα τότε.
Και οι μήνες συνέχισαν να περνάνε και φτάσαμε στο σήμερα. Φτάσαμε μια ανάσα πριν την έλευση της νέας χρονιάς.
Απολογισμός της χρονιάς: Κάτι χάνεις αλλά και κάτι κερδίζεις.
Ίσως έχασα κάτι πολύ ωραίο αλλά σίγουρα βγαίνω από αυτήν την χρονιά έχοντας κερδίσει τα πάντα.
Πλέον είμαι σίγουρη πως ο χρόνος ξέρει πότε πρέπει να σου φέρει κάτι. Εξάλλου μου το απέδειξε το καλοκαίρι. Πλέον δεν μπορώ να το αμφισβητήσω.
