Το παρόν άρθρο, με τίτλο Nόσος Αλτσχάιμερ: Παράγοντες κινδύνου, αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή του πρωτότυπου άρθρου το οποίο μπορεί να βρεθεί εδώ.
Η νόσος Αλτσχάιμερ δεν εμφανίζεται τυχαία. Οι ερευνητές του UCLA Health εντοπίζουν διαδοχικά διαγνωστικά μοτίβα τα οποία θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις στρατηγικές έγκαιρης ανίχνευσης και πρόληψης. Οι επιστήμονες του UCLA ανέλυσαν εκατομμύρια ηλεκτρονικά αρχεία υγείας και αποκάλυψαν τέσσερις ξεχωριστές «οδούς» που οδηγούν τους ανθρώπους προς τη νόσο Αλτσχάιμερ –οι οποίες αφορούν προβλήματα ψυχικής υγείας και αγγειακά προβλήματα, μεταξύ άλλων.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η έγκαιρη ανίχνευση –και η διακοπή– συγκεκριμένων ακολουθιών θα μπορούσε να ξαναγράψει τον τρόπο με τον οποίο προλαμβάνουμε την ασθένεια. Οι ερευνητές του UCLA Health έχουν εντοπίσει τέσσερις ξεχωριστές οδούς που οδηγούν στη νόσο Αλτσχάιμερ, αναλύοντας ηλεκτρονικά αρχεία υγείας και προσφέροντας νέες γνώσεις για το πώς εξελίσσεται η νόσος με την πάροδο του χρόνου και όχι από μεμονωμένους παράγοντες κινδύνου.
Σε αντίθεση με προηγούμενες έρευνες οι οποίες επικεντρώνονταν σε μεμονωμένους παράγοντες κινδύνου, η ανάλυση του UCLA χαρτογράφησε διαδοχικά διαγνωστικά μοτίβα τα οποία αποκάλυψαν πώς οι παθήσεις εξελίσσονται βήμα προς βήμα προς τη νόσο Αλτσχάιμερ.
- Οδός ψυχικής υγείας: Ψυχιατρικές παθήσεις οι οποίες οδηγούν σε γνωστική έκπτωση
- Οδός εγκεφαλοπάθειας: Καταστάσεις εγκεφαλικής δυσλειτουργίας οι οποίες κλιμακώνονται με την πάροδο του χρόνου
- Οδός ήπιας γνωστικής έκπτωσης: Σταδιακή εξέλιξη της γνωστικής έκπτωσης
- Οδός αγγειακής νόσου: Καρδιαγγειακές παθήσεις οι οποίες συμβάλλουν στον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.
Κάθε οδός εμφάνισε ξεχωριστά δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά, γεγονός που υποδηλώνει ότι διαφορετικοί πληθυσμοί μπορεί να είναι ευάλωτοι σε διαφορετικές οδούς εξέλιξης.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι περίπου το 26% των διαγνωστικών εξελίξεων έδειξε συνεπή κατευθυντική σειρά. Για παράδειγμα, η υπέρταση συχνά προηγούνταν των καταθλιπτικών επεισοδίων, τα οποία στη συνέχεια αύξαναν τον κίνδυνο Αλτσχάιμερ.
«Η αναγνώριση αυτών των διαδοχικών μοτίβων αντί της εστίασης σε μεμονωμένες διαγνώσεις μπορεί να βοηθήσει τους κλινικούς γιατρούς να βελτιώσουν τη διάγνωση της νόσου Αλτσχάιμερ», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Timothy Chang, Επίκουρος Καθηγητής Νευρολογίας στο UCLA Health.
Όταν επικυρώθηκαν σε έναν ανεξάρτητο πληθυσμό, αυτές οι οδοί πολλαπλών βημάτων προέβλεπαν τον κίνδυνο νόσου Αλτσχάιμερ με μεγαλύτερη ακρίβεια από ό,τι οι μεμονωμένες διαγνώσεις.
- Την ενισχυμένη διαστρωμάτωση του κινδύνου: Τον εντοπισμό των ασθενών υψηλού κινδύνου νωρίτερα στην εξέλιξη της νόσου
- Τις στοχευμένες παρεμβάσεις: Τη διακοπή των επιβλαβών ακολουθιών πριν προχωρήσουν
- Την εξατομικευμένη πρόληψη: Την προσαρμογή των στρατηγικών με βάση τα μοτίβα των μεμονωμένων οδών.
Το παρόν άρθρο, με τίτλο Nόσος Αλτσχάιμερ: Παράγοντες κινδύνου, αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή του πρωτότυπου άρθρου το οποίο μπορεί να βρεθεί εδώ.
