Αυτά τα γυαλιά είναι για σένα.
Πέρασε καιρός δε νομίζεις; Για πόσο ακόμα θα κάνεις ότι δε βλέπεις; Για πόσο καιρό θα του δίνεις την δύναμη να σε θεωρεί αδύναμη και ανήμπορη να πάρεις μια κατάσταση στα χέρια σου;
Ένας άνθρωπος που έστω και λίγο σε νοιάζεται δε θα σου προκαλούσε τόσο πόνο. Δε νομίζεις; Έτσι ακριβώς είναι και εσύ το ξέρεις καλύτερα από τον καθένα αυτό. Όσο και αν προσπάθησες δεν τα κατάφερες αλλά πάψε να ρίχνεις όλες τις ευθύνες στον εαυτό σου γιατί δεν έφταιγες τόσο τελικά.
Μην τις αποποιείσαι όμως! Δείχνοντας τις αδυναμίες σου τις έκανες δύναμη σε λάθος χέρια. Σε χέρια που αντί να σε φροντίσουν και να σε αγκαλιάσουν με τον τρόπο τους σε έσπρωξαν. Και αφού σε έδιωξαν μετά σε τραβούσαν και πάλι πίσω. Λογική καμιά και ανασφάλειες πολλές. Μέσα από τη θλίψη που μου προκάλεσε όλη αυτή η κατάσταση όμως βρήκα δύναμη που δεν ήξερα ότι είχα. Ένιωσα πιο σίγουρη για μένα και τις αποφάσεις μου, δε με ελέγχεις πλέον. Ποτέ δεν το έκανες βέβαια αλλά εγώ σε άφηνα να το πιστεύεις ελπίζοντας έτσι να αλλάξεις και να δεις πόσα είμαι διατεθειμένη να κάνω για εμάς. Λάθη, λάθη, λάθη ένα σωρό λάθη και ψέματα.
Τι να πω για σενα; Τι άλλο που δεν έχω πει; Τι άλλο που δεν έχω νιώσει; Τι κυριαρχεί τώρα; Απέχθεια αλλά κυρίως προς εμένα και ύστερα προς το πρόσωπο σου. Για μια ακόμα φορά ξεγελάστηκα από εμένα την ίδια και πίστεψα ότι κάτι άλλαξε. Πόσο πιο αφελής να γίνω; Πώς θα γινόταν μετά από τέτοια σερί με υποκρισία και ψευτιά κάτι να αλλάξει; Το μόνο αληθινό ήταν ο χρόνος που ο,τι και να κάνεις είτε με αλήθειες είτε με ψέματα δεν περιμένει και κυλάει και φτάνει σε μια στιγμή που εκείνος έχει έτοιμες όλες τις απαντήσεις που ίσως ζήτησες κάποια στιγμή και ίσως ανταπόκριση να μην είχες. Τουλάχιστον τώρα ξέρεις, έτσι δεν είναι;
Σε παρακαλώ πες μου ότι ξέρεις και ότι δεν εθελοτυφλείς πάλι. Ακόμα και τα ίδια λάθη να κάνεις έχεις επίγνωση έτσι δεν είναι; Η καθημερινότητα είναι βασανιστική δείχνει να μη περνάει ενώ στην ουσία τρέχει ακατάπαυστα χωρίς να σε ρωτάει και να νοιάζεται για τις επιθυμίες σου. Ποιος θα περίμενε ότι θα ανυπομονούσα να περάσουν οι μέρες για να φύγω πάλι από αυτόν τον αγαπημένο μου τόπο προκειμένου να ξεχάσω και κυρίως να ξεχαστώ.
Τώρα τα βλέπεις όλα. Επιλογή σου το αν θα συνεχίσεις ή όχι άλλα πλέον τα βλέπεις όλα.
Σύνταξη κειμένου: Ειρήνη- Αρετή Κοβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Μπράιτ Κλεοπάτρα
