Φθινόπωρο λοιπόν! Τέλος ο καυτός ήλιος, η παραλία και τα ξεφαντώματα. Τα σχολεία ξεκινούν, εμείς στρωνόμαστε στην δουλειά και γενικώς… τα κεφάλια μέσα.
Ξέρετε όμως το τι το εξαιρετικό μας προσφέρει το φθινόπωρο; Αυτή την σιγανή βροχή, αυτό το απαλό βουητό του ανέμου που ψιθυρίζει στα παράθυρα. Ευκαιρία λοιπόν για να μιλήσουμε, για τι άλλο; Για ιστορίες τρόμου!
Ποιος λοιπόν, σαν παιδί ή σαν ενήλικας με ισχυρή φαντασία, δεν έχει απολαύσει τις ψυχρές νύχτες, αυτή την όμορφη παρέα που αρέσκεται να λέει ιστορίες τρόμου, σε κοινό με γουρλωμένα μάτια και τεντωμένα αυτιά; Ποιος δεν έχει ανοίξει μια έναστρη νύχτα, μια ιστορία φαντασμάτων ή αιμοδιψών βρικολάκων;
Σε αυτό τον κόσμο θα οδηγηθούμε σήμερα και θα ξεδιπλώσουμε την γοητεία αυτών των σκοτεινών μυθιστορημάτων.
Τα μυθιστορήματα τρόμου έχουν πίσω τους μια ιστορία σχεδόν 300 ετών και ξεκινάει, που αλλού; Στην ομιχλώδη Αγγλία, εκεί, λίγο μετά την Γαλλική Επανάσταση -που φυσικά επηρέασε όλη την Ευρώπη-, εκεί ξεκίνησε να ξεπροβάλλει δειλά δειλά, το μεγάλο κίνημα του ρομαντισμού. Ο ρομαντισμός, το μεγάλο αδερφάκι του γοτθικού μυθιστορήματος. Αυτά τα δύο είδη γεννήθηκαν παράλληλα. Ξεπήδησαν δυναμικά μέσα από τις στάχτες της παρακμάζουσας ευγενικής τάξης για να αναγγείλουν τα πάθη, την ένταση και στην περίπτωση του γοτθικού μυθιστορήματος τον τρόμο για την νέα τάξη πραγμάτων. Αυτή της δυναμικής αστικής τάξης και της Α’ βιομηχανικής επανάστασης.
Στοιχειωμένοι πύργοι, τρομακτικές κατακόμβες, βιασμένες νεαρές κορασίδες και τρομακτικά ανθρωπόμορφα κτήνη, ήρθαν να στοιχειώσουν τις νύχτες του αναγνωστικού κοινού και να σκανδαλίσουν τα ήθη της υπάρχουσας καλλιτεχνικής πουριτανικής κουλτούρας του κλασικισμού και ήρθαν για να μείνουν. Με ποδαρικό το Mysteries of Udolfo (1794) της Ann Racclff )– δυστυχώς δεν κυκλοφορεί με ελληνική μετάφραση, αλλά υπάρχουν άλλα υπέροχα δικά της να ψαχουλέψετε- και το Ο Καλόγερος του Lewis δυο χρόνια αργότερα. Έργα που σατίρισε πάντα καλοπροαίρετα, η αιωνίως αγαπημένη του γυναικείου κοινού, η Jane Austen, στο μυθιστόρημα της το Αββαείο του Νορθάνγκερ.
Ποιος δεν γνωρίζει τον παρανοϊκό δρ Φρανκενστάιν; Αυτό τον αλαζονικό επιστήμονα που γέννησε η φαντασία της Shelley; Πόσο φανερός είναι ο τρόμος για τις αλλαγές που υφίσταται ο πολιτισμός με ιλιγγιώδη ταχύτητα; Ηλεκτρισμός, επιστήμη, τεχνολογία, κοινωνικές ανακατατάξεις, για να έρθει να συμπληρωθεί από την άνοδο της ψυχολογίας και την ανακάλυψη του “alter ego”, από τον μπαμπά της ψυχανάλυσης Sigmund Freud! Σας θυμίζει κάτι το “alter ego”; Δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ!!!! Και κάπως έτσι περνάμε σε ένα νέο είδος τρόμου! Βρισκόμαστε πλέον στην Βικτωριανή εποχή, 50 περίπου χρόνια μετά. Πνευματικές σεάνς, πίστη στο άγνωστο πλέον με τις ευλογίες της νεογέννητης επιστήμης της μεταφυσικής, ενώ η επιστήμης της ψυχολογίας είναι πλέον στα φόρτε της. Τα διηγήματα τρόμου πρωτοστατούν, με μεγάλα ονόματα να μπαίνουν στο παιχνίδι όπως του Ντίκενς. Στην Αμερική φωτίζει το άστρο του Edgar Allan Poe, με το κοράκι του. Όλοι αυτοί, πατέρες των μεταγενέστερων βιβλίων τρόμου. Άξια τέκνα σήμερα αυτών, ο Masterton, o Graham Joyce, Clive Barker, Neil Gaiman, Stephen King και μια σειρά ακόμα μεγάλων δημιουργών, έχουν πάρει την σκυτάλη σε έναν αγώνα γεμάτο ανατριχίλα, που ξεκίνησε 3 αιώνες πριν.
5 Τρομακτικές βιβλιοπροτάσεις.
Κόμης Δράκουλας του Μπραμ Στόουκερ/ Εκδόσεις Καρακώτσογλου
Ο καλόγερος του Matthew Lewis/ Εκδόσεις Gutenberg
Κλασικές ιστορίες φαντασμάτων Από τη Βικτωριανή εποχή/ Εκδόσεις Αίολος
Αίμα για το Μανιτού του Graham Masterton/ Εκδόσεις Jemma Press
Ρεβέκκα της Δάφνη ντι Μωριέ/ Εκδόσεις καστανιώτης
