Ο Στάθης Δρογώσης διανύει την ώριμη περίοδο της μουσικής του καριέρας του, ύστερα από την πρώτη του εμφάνιση με το συγκρότημα “Τα φώτα που σβήνουν”, και το ομώνυμο άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1999.
Από τότε έως σήμερα παρουσίασε μια ωραία σπουδή με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη που άφησε έναν μουσικό απόγονο με τίτλο “Πυροβολήστε τον χρόνο” σε στίχους του Μ. Θεοδωράκη και μουσική δική του. Προικίζει ανελλιπώς την παρακαταθήκη του με αγαπημένα τραγούδια που θα κρατήσουν τον χώρο τους στον χρόνο, και επιχειρεί σπουδαίες δισκογραφικές συνεργασίες με την Χαρούλα Αλεξίου & Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Ο Στάθης Δρογώσης είναι ένας τραγουδοποιός εν κινήσει, παρασύρει στα τραγούδια του τη ζωή και κάτι μου λέει ότι ο νέος δίσκος που έρχεται στο δεύτερο καλοκαίρι της πανδημίας θα έχει: “Μια σκληρή γεύση στα χείλια”
Επιμέλεια συνέντευξης για το MAXMAG: Άννα Ρω
-
Διανύουμε μια μεγάλη νύχτα σήμερα;
Δεν θα το έλεγα. Οι ζωές μας όντως έχουν αλλάξει εδώ και ένα χρόνο. Μας έχει πιέσει η καραντίνα και το κλείσιμο των επαγγελμάτων μας. Όμως ξεκίνησε ο εμβολιασμός και αν δούμε τη μεγάλη εικόνα θα δούμε πόσο τυχεροί είμαστε που όλα αυτά έγιναν το 2020 και όχι το 1950 για παράδειγμα. Η επιστήμη μπόρεσε και έφτιαξε εμβόλια σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Χάσαμε εκατομμύρια ανθρώπους αλλά αν δεν κάναμε κάτι θα χάναμε πολύ περισσότερους. Επίσης δείξαμε αλληλεγγύη. Πέρασα και περνώ δύσκολα αλλά δεν χάνω την ελπίδα μου. Φυσικά οι άνεργοι και οι αδύναμοι χρειάζονται και θα χρειαστούν στήριξη. Και αλληλεγγύη.
-
Εκμεταλλεύονται κάποιοι αυτή τη νύχτα εις βάρος των πολιτών;
Δεν πιστεύω σε θεωρίες συνωμοσίας. Οι κοινωνικές σχέσεις αλλά και οι ανθρώπινες είναι πολυεπίπεδες και πολυδιάστατες. Πάντα κάποιοι προσπαθούν να κερδίσουν κάτι και πάντα κάποιοι αντιστέκονται.
-
Θα υπάρξει ποτέ κοινός τόπος δράσης προς όφελος του κόσμου;
Μα υπήρξε. Έχω συγκινηθεί με την αγάπη που δείξαμε όλοι προς τους ηλικιωμένους. Προς τις ευπαθείς ομάδες. Μικρές ψεκασμένες μειοψηφίες πρότειναν το να αφήσουμε τους γέρους να πεθάνουν. Ο περισσότερος κόσμος έδειξε ψυχραιμία και ευαισθησία. Και έσωσε τον διπλανό του.
-
Τι σε φοβίζει περισσότερο σ` αυτή τη δυστοπική ατμόσφαιρα;
Με τρομάζει ο όχλος. Και τα οργανωμένα fake news. Η πανδημία με βοήθησε να καταλάβω κάποια πράγματα για τους διαρκώς διαμαρτυρόμενους του διαδικτύου. Παράγουν θόρυβο και με βοηθό τον λαϊκισμό και τον νεοαυριανισμό προσπάθησαν να αποσταθεροποιήσουν την κοινωνία. Ευτυχώς δεν τους πέρασε. Προς θεού δεν αναφέρομαι σε όσους κάνουν κριτική στην κυβέρνηση. Κι εγώ κάνω και μάλιστα σφοδρή. Μιλάω για τις πληρωμένες διχαστικές πένες της πανδημίας. Ξέρουν αυτοί. Μιλάω για εκείνους που θέλουν να ερεθίσουν τα πιο ταπεινά ένστικτα του κόσμου.
Στάθης Δρογώσης: Ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε την Τέχνη;
-
Στην τέχνη κατεβασμένα ρολά. Τι κάνουν οι δημιουργοί της γι` αυτό σε συλλογικό επίπεδο;
Υπάρχουν σωματεία πολύ ενεργά και πραγματικά βοήθησαν πολύ στην κρίση. Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος για παράδειγμα έδωσε και δίνει αγώνα μεγάλο για να δει η πολιτεία τα προβλήματα των μουσικών εκτελεστών. Υπάρχουν όμως πολύ πολύ σοβαρά θέματα. Στα πνευματικά δικαιώματα ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να ενωθούμε σε έναν ενιαίο οργανισμό. Κάποιοι μας διχάζουν. Η εποχή θέλει ενότητα κι όχι διχασμό.
-
Θα βρει η τέχνη ξανά τον δρόμο της; Θα παίξει τον παρηγορητικό – ενθαρρυντικό – υποστηρικτικό ρόλο της;
Δεν τον έχασε ποτέ. Ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε την Τέχνη; Ο Σοστακόβιτς έγραψε το πιο όμορφό του κουαρτέτο στην πιο σκοτεινή περίοδο του Β παγκοσμίου πολέμου! Το ελληνικό τραγούδι μας αγκάλιασε και μας βοήθησε σε όλες τις σύγχρονες καταστροφές. Δεν πεθαίνει η τέχνη. Δεν πεθαίνει η ανθρωπιά. Δεν αντέχω πραγματικά την κλάψα και την αυτοθυματοποίηση των καλλιτεχνών. Υπάρχουν δυσκολίες αλλά η Τέχνη είναι κάτι μεγαλύτερο από εμάς ως μονάδες. Δεν αναφέρομαι φυσικά στα βιοποριστικά προβλήματα που έχω κι εγώ. Αλλά στον ρόλο της Τέχνης
-
Τι κάνει γι` αυτό ο Στάθης Δρογώσης σε προσωπικό επίπεδο;
Δεν με θεωρώ σπουδαίο καλλιτέχνη. Αλλά προσπαθώ να είμαι ειλικρινής και να γράφω κάθε τραγούδι μου σα να είναι το τελευταίο μου. Θα κριθώ σαν τον παλιό καλό καιρό μετά θάνατον χαχα
-
Είναι κάθε τραγούδι που γράφεις αποτέλεσμα μιας συνθήκης που βιώνεις;
Τα τελευταία χρόνια ναι. Γράφω πιο αυθόρμητα και πιο αυτόματα.
-
Τα τραγούδια που έρχονται το καλοκαίρι τι «γεύση» θα έχουν άραγε;
Φτιάχνω έναν σκληρό και ρομαντικό δίσκο. Μια σκληρή γεύση στα χείλια. Και ένα σφίξιμο στη φωνή. Και με ουρλιαχτά χαράς στα φωνητικά.
-
Πέρα από τον εαυτό σου, για ποιον γράφεις αλήθεια;
Καλή ερώτηση. Δεν το ψάχνω πολύ. Γράφω τραγούδια. Δεν είμαι πυρηνικός φυσικός. Φυσικά μιλάω για μένα. Ενδοσκόπηση κάνω. Αλλά είμαι απλά ένας βαρετός 44αρης που το πρωί χαίρεται που ξυπνάει με την κορούλα του και το βράδυ βασανίζεται από την προσωπική του ανεπάρκεια. Και ζω αυτό τον κύκλο συνέχεια. Όλοι τον ζούμε.
-
Σ` ενδιαφέρει να είναι τα τραγούδια σου μέλη μιας playlist;
Δεν με ενδιαφέρουν τα τραγούδια μου μετά την ηχογράφηση. Γράφω καινούρια.
-
Θα έχεις πιστεύω ένα τραγούδι αγαπημένο, κάτι σαν ορόσημο.
Δικό μου αγαπημένο τραγούδι; Η Εκάτη. Το έγραψα 15 χρονών και ήταν το πρώτο μου τραγούδι που μου άρεσε.
Στάθης Δρογώσης “Εκάτη” από τον δίσκο τα “Φώτα που σβήνουν” του 1999
-
Γιατί τόση αγάπη στους Beatles;
Με ενώνουν με τον πατέρα μου. Ήταν στοιχείο της σχέσης μας. Με καθόρισε η μουσική τους. Η Μπητλολογία είναι το χόμπι μου. Επίσης είναι εκπληκτική η μουσική τους!
-
Γεννιούνται οράματα σήμερα μέσα από τη μουσική;
Ναι απλά όσοι είμαστε μετά τα 30-40 δεν καταλαβαίνουμε τη μουσική των νέων και αυτό είναι λογικό.
-
Το δικό σου όραμα;
Θέλω όταν μεγαλώσει το παιδί μου να μην έχει πληγωθεί η ψυχούλα της από λάθη δικά μου. Μόνο αυτό με ενδιαφέρει. Η κόρη μου να μεγαλώσει με αγάπη και να μπορέσει να σταθεί μόνη της σε αυτόν τον υπέροχο και άγριο κόσμο.
Σε ευχαριστώ πολύ. Εύχομαι πολλά πλατιά & ελεύθερα χαμόγελα.
Ο Στάθης Δρογώσης έχει κανάλι στο: https://www.youtube.com/channel/UCrtpJz38yhYXF2Gq3HLCkWA
