Η Μαλάλα Γιουσαφζάι, γεννηθείσα στις 12 Ιουλίου 1997 σε μια πόλη του Πακιστάν, αποτελεί ένα ξεχωριστό παράδειγμα 23χρονης, που μέχρι σήμερα αγωνίζεται για να ενταχθούν τα κορίτσια στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρα της. Η ίδια εκπαιδεύτηκε τα πρώτα χρόνια από τον πατέρα της, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης τοπικού ιδιωτικού σχολείου.
Ξεκινά το έργο της
Σε ηλικία 11 ετών, όταν οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία και επέβαλλαν στα κορίτσια να μην συμμετέχουν στην εκπαίδευση της χώρας της, ξεκίνησε να περιγράφει σε μπλογκ την ζωή της στην Μινγκόρα, μια πόλη του Πακιστάν. Ειδικότερα, έγραφε με το ψευδώνυμο Gul Makai σε μπλογκ του BBC, ώστε να μην φανερωθεί η ταυτότητά της και επιχειρήσουν να την θανατώσουν. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα είναι το παρακάτω: «Είδα ένα τρομερό όνειρο χθες, με στρατιωτικά ελικόπτερα και Ταλιμπάν. Εβλεπα τέτοια όνειρα από την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης στο Σουάτ. Φοβόμουν να πάω για μάθημα, γιατί οι Ταλιμπάν είχαν εκδώσει διάταγμα που απαγόρευε σε όλα τα κορίτσια να πηγαίνουν σχολείο. Μόνο 11 μαθητές από τους 27 παρακολούθησαν το μάθημα. Ο αριθμός τους μειώθηκε λόγω του διατάγματος των Ταλιμπάν…..Στο δρόμο μου από το σχολείο στο σπίτι άκουσα έναν άντρα να μου λέει «θα σε σκοτώσω». Επιτάχυνα τον ρυθμό μου… Ενιωσα ανακούφιση όταν συνειδητοποίησα ότι μιλούσε στο κινητό του και μάλλον απειλούσε κάποιον άλλο». Η Μαλάλα, υπερασπιζόταν το δικαίωμα να έχουν όλα τα παιδιά πρόσβαση στο σχολείο, σε ομιλία της στην Συνέλευση των Νέων, εισήγαγε πρόταση στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Γκι-μουν, τα κράτη-μέλη του Οργανισμού να χρηματοδοτήσουν εκπαιδευτικά ιδρύματα, δίνοντας την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά να συμμετέχουν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως το 2015, συγκεντρώνοντας περισσότερες από 3 εκατομμύρια υπογραφές. Ιδιαίτερα τόνιζε το δικαίωμα των κοριτσιών να μπορούν να παίρνουν μέρος στην μόρφωση και σημειώνει πως: «Θέλω κάθε κορίτσι να μορφωθεί». Δίπλα σε όλο αυτό τον αγώνα είχε τους γονείς της, καθώς ο πατέρας της την παρότρυνε να προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα, μάλιστα ο ίδιος ήταν ακτιβιστής και δεχόταν απειλές θανάτου από τους Ταλιμπάν. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, γνώριζε τους κινδύνους για ένα τέτοιο βήμα, ωστόσο, αν δεν το έκανε θα υποτασσόταν σε μια χώρα που κυριαρχεί η δουλεία, η αδίστακτη τρομοκρατία και ο εξτρεμισμός.
Η “εκδίκηση”
Η Μαλάλα Γιουσαφζάι, επιμένοντας από την αρχή, ότι τα κορίτσια έχουν το δικαίωμα να μορφώνονται και δημοσιεύοντας άρθρα σε μπλογκ του BBC με περιγραφές για την δύσκολη ζωή της στο βορειοδυτικό Πακιστάν, καταφέρνει να ακουστεί η “φωνή” της, γίνεται γνωστή και έτσι, αποκαλύπτεται η ταυτότητα της. Πρωινές ώρες της 9ης Οκτωβρίου 2012, δέχεται επίθεση από ένοπλο άντρα που ανήκε στο Κίνημα των Ταλιμπάν, μέσα σε σχολικό λεωφορείο. Συγκεκριμένα, η μορφή της επίθεσης ήταν μια σφαίρα, η οποία τραυμάτισε το αριστερό ημισφαίριο, τον λαιμό και τον ώμο της, επομένως, η κατάσταση της θεωρήθηκε κρίσιμη και όταν σταθεροποιήθηκε, μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Αγγλίας στο Queen Elizabeth. Εν τω μεταξύ, η αστυνομία στην προσπάθεια της να εντοπίσει τους ενόχους, καταλήγει σε 10 βασικούς υπόπτους, από τους οποίους οι 2 καταδικάστηκαν ενώ οι υπόλοιποι απελευθερώθηκαν λόγω ελλειπή στοιχείων. Είναι αξιοσημείωτο ότι, οι Ταλιμπάν παραδέχτηκαν την απόπειρα δολοφονίας εις βάρος της, με την αιτιολογία πως υποστήριζε τις δυτικές αξίες και αρχές και επειδή εναντιωνόταν ως προς την πολιτική τους. Σε όλο αυτό το διάστημα, ο κόσμος προσευχόταν με ευλάβεια για την ανάρρωσή της, ήταν τόσο σπουδαία προσωπικότητα, ιδιαίτερα για τις εμπόλεμες χώρες, που ένα βράδυ οι χριστιανοί της Ισλαμαμπάντ διοργάνωσαν μια ειδική λειτουργία προς τιμήν της. Ύστερα από τις προσπάθειες των γιατρών, η Μαλάλα καλυτερεύει, καταφέρνει να ξεφύγει από τον κίνδυνο και ένα χρόνο αργότερα της απονεμήθηκε το βραβείο Ζαχάρωφ.
Συνέπειες
Μετά την ανάρρωσή της, η Μαλάλα Γιουσαφζάι εκδίδει βιβλίο με τίτλο “Με λένε Μαλάλα”, το οποίο συνέγραψε μαζί με την Χριστίνα Λαμ, μεταφρασμένο στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου. Το περιεχόμενο του, είναι μια αυτοβιογραφία τόσο της ίδιας όσο και της οικογένειά της, η οποία την στήριξε σε αυτό τον αγώνα, αντί να την αποθαρρύνει όπως ήταν το κατεστημένο. Το βιβλίο, απορρίφθηκε από τα ιδιωτικά σχολεία του Πακιστάν με την εξήγηση πως, προωθεί και εκπροσωπεί την δυτική κουλτούρα. Το 2014 παραλαμβάνει το Νόμπελ Ειρήνης, την ημέρα εκείνη ήταν μαζί της χιλιάδες παιδιά ηλικίας 6-14 χρονών. Η ίδια δώρισε τα χρήματα του Νόμπελ αξίας 50.000 ευρώ, με σκοπό να κατασκευαστούν ξανά τα 65 σχολεία στην περιοχή της Λωρίδας της Γάζας και να βοηθήσει πολλά παιδιά να σταθούν στα πόδια τους, έχοντας δίπλα τους ανθρώπους που τα στηρίζουν. Ωστόσο, οι Ταλιμπάν δεν δέχτηκαν και δεν αναγνώρισαν την βράβευση της Μαλάλα, με το επιχείρημα πως, δεν είναι αντάξια και σύμφωνα με τους ίδιους, το βραβείο ανήκει σε εκείνους που “πολεμούν” για την υπεράσπιση του Ισλάμ, ενώ δέχεται και απειλές για την ζωή της. Τα επόμενα χρόνια, η Μαλάλα Γιουσαφζάι συνεχίζει εντατικά το έργο της, κάποιες “στάσεις” είναι οι ομιλίες που πραγματοποιεί στην αίθουσα των Ηνωμένων Εθνών, η ίδρυση του οργανισμού της Malala Fund που διαδίδει εκπαιδευτικά προγράμματα για κορίτσια σε αναπτυσσόμενες χώρες και τέλος, στα 19 της χρόνια ανακηρύσσεται <<Αγγελιοφόρος Ειρήνης>> από τον ΟΗΕ.
