Η Αντιγόνη Τσίτσιλα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Το 2001 αποφοίτησε από το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. Το 2007 πήρε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα από την Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινας στη Σχολική Παιδαγωγική, Διδακτική Μεθοδολογία. Η Αντιγόνη Τσίτσιλα εχει συμμετάσχει σε εκπαιδευτικά συνέδρια και ημερίδες ως ομιλήτρια, ενώ εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε εκπαιδευτικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων. Έχει παρακολουθήσει σεμινάριο δημιουργικής γραφής στην αστυνομική αφήγηση. Η Αντιγόνη Τσίτσιλα είναι μητέρα τριών αγοριών. Η Αντιγόνη Τσίτσιλα από το 2006 υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση ως νηπιαγωγός. Το 2012 κυκλοφόρησαν τα βιβλία της «Κομπιουτερούλης, ο έξυπνος υπολογιστής» και «Ο Αχιλλέας και οι ήρωες του διαστήματος» από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Το βιβλίο «Νίνα, μια γάτα χωρίς νύχια» είναι το τρίτο της παιδικό βιβλίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
Με το τελευταίο βιβλίο της η Αντιγόνη Τσίτσιλα θίγει το θέμα της ονυχοφαγίας αλλά και της διαφορετικότητας του κάθε παιδιού. Η Maya Angelou, γνωστή Αφροαμερικανίδα ποιήτρια, έχει πει «θα πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι η διαφορετικότητα κεντάει ένα πλούσιο χαλί και πρέπει να καταλάβουμε πως όλοι οι κόμποι του χαλιού έχουν ισότιμη αξία ανεξάρτητα από το χρώμα τους».Η Αντιγόνη Τσίτσιλα στο maxmag μας μίλησε με ψυχή και αγάπη για το βιβλίο της.
Επιμέλεια συνέντευξης : Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Τι πιο επίκαιρο από ένα βιβλίο που πραγματεύεται τις διαφορές των παιδιών και τη σύγκριση των γονιών;
Η διαφορετικότητα των παιδιών και των ανθρώπων γενικότερα είναι ένα θέμα διαχρονικό που κάθε τόσο, με διάφορες αφορμές, βγαίνει στην επικαιρότητα. Το ζήτημα της σύγκρισης που κάνουν οι γονείς μεταξύ των παιδιών αλλά και μεταξύ των δικών τους παιδιών, είναι φλέγον θέμα μιας και επηρεάζει βαθύτατα την ψυχοσύνθεσή τους, αλλά και τη σχέση γονέα – παιδιού. Πολλές φορές χωρίς να γίνεται αντιληπτό.
«Νίνα, μια γάτα χωρίς νύχια». Μιλήστε μας για το βιβλίο σας.
Η ιδέα για το βιβλίο αυτό ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, όταν τα παιδιά μου ήταν πιο μικρά και αντιμετώπισα σαν μαμά το ζήτημα της ονυχοφαγίας. Σε αναζήτηση που έκανα τότε για κάποιο σχετικό παιδικό βιβλίο δεν βρήκα κάτι, οπότε σκέφτηκα ότι ήταν ένα θέμα, στο οποίο υπήρχε πρόσφορο έδαφος να γράψω μια δική μου ιστορία. Αυτό ήταν το έναυσμα. Στην πορεία και καθώς έγραφα την ιστορία και τη ζωή της Νίνας, μιας γάτας που έτρωγε τα νύχια της, το ζήτημα της ονυχοφαγίας έγινε δευτερεύον και έγινε μεγαλύτερη η ανάγκη ανάδειξης της αποδοχής της μοναδικότητας και της διαφορετικότητας του κάθε ανθρώπου, της σχέσης του γονέα με το παιδί του και της αξίας της φιλίας.
«Γίνεται γάτα χωρίς νύχια; Τι θα λένε οι άλλες γάτες; Και αν δεν τη σέβονται ή ακόμη χειρότερα, αν κινδυνεύει η Νίνα από αυτή την έλλειψη;» Σκεφτόταν η μαμά της και μετέφερε το άγχος της στην κόρη της. Και όσο η Νίνα βίωνε την απόρριψη από τη μητέρα της τόσο έτρωγε τα νύχια της. Γιατί, όπως μου μετέφερε και μια ψυχολόγος που συζήτησα το θέμα μαζί της, η ονυχοφαγία είναι η κορυφή του παγόβουνου. Σχεδόν πάντα κρύβονται άλλες καταστάσεις από πίσω.
Advertising
Ευελπιστώ το βιβλίο να αγγίξει την ψυχή των παιδιών που θα δουν στο πρόσωπο της Νίνας τον εαυτό τους και όχι μόνο στην περίπτωση που τρώνε τα νύχια τους, αλλά και για οποιαδήποτε άλλη δυσκολία αντιμετωπίζουν και τα κάνει να ξεχωρίζουν. Θα αναγνωρίσουν στους φίλους της Νίνας τους δικούς τους φίλους και θα πάρουν κουράγιο. Θα βρουν στοιχεία και της δικής τους μαμάς στην Τιτίνα και θα αναγνωρίσουν την αγάπη και το ενδιαφέρον που κρύβεται πίσω από το άγχος της και θα ανακουφιστούν.
Περιμένω με αγωνία και μεγάλο ενδιαφέρον να ακούσω τα μηνύματα και τα συναισθήματα που δημιουργεί η ιστορία της Νίνας τόσο στα παιδιά όσο και στους γονείς.
Τα παιδιά πιστεύετε αντιλαμβάνονται το αίσθημα της αδικίας και της δικαιοσύνης;
Τα παιδιά σε γενικές γραμμές αντιλαμβάνονται πότε αδικούνται. Παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την ορθότητα της κρίσης τους είναι η ηλικία και το στάδιο ανάπτυξής στο οποίο βρίσκονται νοητικό, ψυχολογικό και κοινωνικό συναισθηματικό. Αλλιώς αντιλαμβάνονται τα πράγματα παιδιά νηπιακής ηλικίας που ο εγωκεντρισμός τους είναι ανεπτυγμένος στο έπακρο και αλλιώς ένας έφηβος. Σημασία έχει εμείς οι μεγάλοι να αφουγκραζόμαστε το αίσθημα αδικίας που μπορεί να βιώνει ένα παιδί και να είμαστε διαθέσιμοι να το ακούσουμε και αν χρειάζεται, φυσικά να επανορθώνουμε.
Τι λάθη κάνουν οι γονείς άθελά τους;
Όπως είπατε, άθελα μας κάνουμε αρκετά λάθη στο μεγάλωμα των παιδιών μας. Όπως και οι γονείς μας έκαναν και αυτοί λάθη στην ανατροφή τη δική μας. Το να είσαι γονιός είναι η δυσκολότερη και πολυπλοκότερη ιδιότητα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.
Πολλές φορές παρασυρόμαστε από τις δικές μας επιθυμίες τις οποίες προβάλλουμε πιεστικά πάνω στα παιδιά μας. Άλλες φορές πάλι οι ενοχές μας για το ότι δουλεύουμε πολλές ώρες και δεν αφιερώνουμε τον χρόνο που θα θέλαμε σε αυτά, μας κάνουν να είμαστε υπερβολικά ανεκτικοί και να μην τηρούμε τα όρια που εμείς οι ίδιοι έχουμε βάλει.
Το πιο σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε τα λάθη και να προσπαθούμε να τα διορθώνουμε. Και τέλος να κλείνουμε το μάτι με χαμόγελο σε όσα σωστά κάνουμε ως γονείς.
Τα παιδιά πώς βιώνουν την απόρριψη;
Η απόρριψη μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην ψυχοσύνθεση και στη μετέπειτα ζωή ενός παιδιού. Ειδικά αν είναι καθολική, σε πολλά ζητήματα δηλαδή, με μεγάλη διάρκεια και από ανθρώπους που περιμένεις να σε αγαπάνε και να σε αποδέχονται χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις, όπως είναι οι γονείς σου. Το τραύμα που δημιουργεί η απόρριψη μπορεί να εκδηλωθεί με θυμό και επιθετικότητα ή με έλλειψη αυτοεκτίμησης, ενοχές και απομόνωση.
Πόσο σημαντικό ρόλο «παίζει» το παραμύθι για να ευφραίνεται η ψυχολογία τους;
Ο ψυχαγωγικός ρόλος των παραμυθιών είναι αδιαμφισβήτητος. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η ερμηνεία που θα δώσει ένα παιδί στο άκουσμα ενός παραμυθιού είναι πολυδιάστατη και το εύρος των μηνυμάτων που θα λάβει πολλαπλό. Και είναι μαγικό το πως το ίδιο παραμύθι στο κάθε παιδί μπορεί να απελευθερώσει και ένα διαφορετικό κομμάτι της ψυχής του, των συναισθημάτων και της φαντασίας του.
Πιστεύετε ότι τα παιδιά σε αυτήν την εποχή «χάνουν» ευκολότερα την ελευθερία τους;
Πόσο καίρια ερώτηση! Την περίοδο της πανδημίας, των περιορισμών και των αποστάσεων, του φόβου και της καχυποψίας, πόσες ελευθερίες έχουν μείνει όχι μόνο στα παιδιά αλλά σε όλους μας;
Τι συμβουλή θα δίνατε στους γονείς;
Πρώτα στον εαυτό μου και έπειτα σε όλους τους άλλους. Να αγαπάμε και να βρισκόμαστε κοντά στα παιδιά μας, άνευ όρων.
Ευχαριστώ πολύ για τις ερωτήσεις σας. Είχαν ουσία και έθεσαν προβληματισμούς πρώτα από όλα σε μένα την ίδια. Το ίδιο ελπίζω και στους αναγνώστες σας!
Τσίτσιλα Αντιγόνη
«Νίνα, μια γάτα χωρίς νύχια» είναι ο τίτλος του νέου παιδικού βιβλίου της Αντιγόνης Τσίτσιλα, σε εικονογράφηση Αγγελικής Δρακάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
Οπισθόφυλλο:
«Γάτα χωρίς νύχια, γίνεται; Δεν γίνεται». Αυτό πίστευε η γάτα Τιτίνα για την κόρη της, τη Νίνα, που δεν μπορούσε με τίποτα να σταματήσει να τρώει τα νύχια της. Η Νίνα ήταν τόσο διαφορετική από τις άλλες γάτες, κι αυτό η μαμά της δεν μπορούσε με τίποτα να το αποδεχθεί. Ένα αναπάντεχο όμως γεγονός θα αλλάξει τη γνώμη της Τιτίνας αλλά και τη σχέση μαμάς και κόρης.
Ευχαριστούμε πολύ την Αντιγόνη Τσίτσιλα για το φωτογραφικό υλικό.