Μην περιμένεις τίποτα!
Μην περιμένεις να σου φωνάξει ο πυροσβέστης για νερό… Πρόσφερέ το μόνος σου…
Μην περιμένεις να σου ζητήσει το παιδάκι βοήθεια που έχασε το σπίτι του από πλημμύρα… Χάρισέ του λίγα παιχνίδια από τα δικά σου…
Πρόσφερε βοήθεια χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς να στο ζητήσουν και να είσαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή το καλό θα γυρίσει και θα έρθει πίσω σε σένα.
Μην περιμένεις να σε φωνάξουν, δείξε ότι νοιάζεσαι για το διπλανό σου με πράξεις και θα σου έρθει πίσω απλόχερα.
Μην περιμένεις το αύριο… Ζήσε όμορφα το τώρα.
Μην περιμένεις τίποτα!
Μην θαυμάζεις υπόκωφα, χειροκρότησε, θαύμασε με τα επιτεύγματα και τις γνώσεις του διπλανού σου. Αν τα φθονείς και δεν χαίρεσαι, δεν θα συμβούν ποτέ σε σένα .
Μη περιμένεις να σου συμβεί κάτι καλύτερο, να αρχίσεις με αυτό που έχεις, να μη φοβάσαι, να μη σταματάς…
Να παλεύεις… Μέχρι να ξεχειλίσει όλο σου το είναι από ευτυχία.
Να μη φθονείς το όμορφο και το λαμπερό αλλά να το θαυμάζεις.
Να παρακολουθείς αλλά όχι να μιμείσαι.
Να επαινείς αλλά όχι να κολακεύεις.
Μ’ ένα χαμόγελο να ξεκινάς το ταξίδι σου… Πάντα το επόμενο είναι το καλύτερο!
Να φεύγεις από ό,τι σε πονάει και να το διαγράφεις. Πρέπει να πάρεις ανάσες και να ξεφορτωθείς από τη ζωή σου αρνητικούς ανθρώπους.
Όσο δύσκολο και να φαίνεται πρέπει να κόψεις κάθε δεσμό με όσα σε “τρώνε”.
Πρέπει να παίρνεις ανάσα και να ξεφορτωθείς κάθε αρνητικό.
Να διαγράφεις άτομα που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και που δεν νοιάστηκαν για το πως αισθανόσουν όταν περνούσες δύσκολες συναισθηματικές φάσεις .
Δεν θα σου χαριστεί δεύτερη ζωή! Γι’ αυτό μην περιμένεις!
Εξακολουθώ να πιστεύω σε αξίες και ιδανικά. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η ζωή είναι τροχός που γυρίζει και αργά ή γρήγορα όλοι θα θερίσουν ό,τι σπέρνουν. Εξακολουθώ να ζω στο δικό μου παραμύθι και να πιστεύω ότι όλοι έχουμε το αίσθημα της εν-συναίσθησης. Μη μου δίνετε σημασία! Ζω τη ζωή μου με δικό μου στυλ. Προχωράω πάντα μπροστά και δεν με νοιάζει τι λένε ή τι σκέφτονται για μένα.
Να μπορείς να σταθείς μπροστά στον καθρέφτη και να μην ντρέπεσαι… Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο! Κουράστηκα με τη ζήλια, τη κακία και την υποκρισία. Βαρέθηκα να εξηγώ ποια είμαι, τι κάνω, τι δεν κάνω. Μετράω την ψυχή μου με αγάπη, γνώση και χαμόγελα.
Βλέπεις… Μεγάλωσα πια και δεν μπορώ να κρατάω τους ανθρώπους δίπλα μου με το ζόρι. Θέλω να ξεχειλίζει η ψυχή μου και η ψυχή τους από χαρά, να πέφτουμε κάτω από τα γέλια. Να λέω το “σ’ αγαπώ ” αβίαστα και αυθόρμητα!
