Η Τζουν Αλμέιντα και ο πρώτος κορονοϊός

Τζουν Αλμέιντα
Πηγή εικόνας: www.womenshistory.org
Η Τζουν Αλμέιντα ήταν διεθνώς αναγνωρισμένη ιολόγος, που συνέβαλλε σε νέες μεθόδους απεικόνισης και διάγνωσης ιών. Υπήρξε η πρώτη ερευνήτρια που ανακάλυψε τους κορονοϊούς.

Προσωπική ζωή

Η June Dalziel Almeida γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1930, στην Γλασκώβη. Ο πατέρας της, Ηenry Leonard Hart, ήταν οδηγός λεωφορείου και η μητέρα της, Jane Steven Danziel, εργαζόταν σε ένα τοπικό κατάστημα. Το 1940, ο 6χρονος αδερφός της χάνει τη ζωή του από Διφθερίτιδα, κάτι που πιθανόν την επηρέασε να ασχοληθεί με την επιστήμη και την υγεία. Το 1947, σε ηλικία 16 χρόνων, κέρδισε το βραβείο επιστημόνων στο σχολείο της. Ωστόσο, αναγκάστηκε να σταματήσει την φοίτηση της στο γυμνάσιο, καθώς δεν είχαν οι γονείς της, την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσει. Παρόλα αυτά, κατάφερε να γίνει μια αναγνωρισμένη ιολόγος.

Παντρεύτηκε τον Enrique Rosalio Henry Almeida, έναν καλλιτέχνη από την Βενεζουέλα, το 1954 και απέκτησε μια κόρη, την Joyce. Μετακόμισε στο Τορόντο, μετά τον γάμο της και εργάστηκε στο Ινσντιτούτο Καρκίνου του Οντάριο. Ο πρώτος της γάμος έληξε με διαζύγιο. Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο ιολόγος Phillip Samuel Gardner, ο οποίος πέθανε το 1994. Η Τζουν Αλμέιντα έχασε τη ζωή της το 2007 από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 77 ετών.


Επαγγελματική πορεία

Μετά την αποφοίτησή της από το γυμνάσιο, η πρώτη της δουλειά για να βοηθήσει και τους γονείς της ήταν μέσα σε ένα εργαστήριο ιστοπαθολογίας στο Βασιλικό Ιατρείο της Γλασκώβης, όπου έκανε μελέτη και διάγνωση ασθενειών σε δείγματα ιστών. Στη συνέχεια, μετακόμισε με την οικογένειά της στο Λονδίνο και συνέχισε να εργάζεται στο Νοσοκομείο St. Bartholomew έως το 1954. Εργάστηκε επιμελώς, αλλά χωρίς πτυχίο ήταν δύσκολο να εξελιχθεί η πορεία της στην Αγγλία.


Ινστιτούτο Καρκίνου Οντάριο (Κέντρο Καρκίνου Πριγκίπισσας Μαργαρίτας)

Μετά την μετακόμισή της στον Καναδά, από το 1954 έως το 1964, εργάστηκε ως τεχνικός ηλεκτρονικού μικροσκοπίου στο Ινστιτούτο Καρκίνου, στο Οντάριο, σήμερα γνωστό ως Κέντρο Καρκίνου Πριγκίπισσας Μαργαρίτας). Στον Καναδά ήταν πιο εύκολο να αναγνωριστείς επιστημονικά, χωρίς να έχεις κάποιο πτυχίο, απ’ ό,τι στη Βρετανία. Ανέλαβε τη θέση στην ηλεκτρονική μικροσκοπία, για να τραβάει φωτογραφίες δειγμάτων και κατάφερε να τραβήξει καθαρές εικόνες ιών, παρά τη δυσκολία της απεικόνισής τους.
Το 1963, μαζί με άλλους δύο συναδέλφους δημοσίευσαν ένα άρθρο στο περιοδικό Science, όπου αναφέρονταν στην ύπαρξη σωματιδίων, που μοιάζουν με ιούς, σε καρκινικά κύτταρα.
Τζουν Αλμέιντα
Πηγή εικόνας: bbc.com // Η Τζουν Αλμέιντα με το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο στο Ινστιτούτο Καρκίνου τoυ Οντάριο, το 1963

Ιατρική Σχολή Νοσοκομείου Αγίου Θωμά

Το 1964, η καθηγήτρια ιολογίας AR. Waterson πείθει την Τζουν Αλμέιντα να επιστρέψει στο Λονδίνο, όπου εντάσσεται στην ερευνητική ομάδα του Tony Waterson, προέδρου Μικροβιολογίας στο Νοσοκομείο St. Thomas. Μελέτησε τότε τους ιούς της Ηπατίτιδας Β και του απλού κρυολογήματος.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Ανακάλυψη του πρώτου Κορονοϊου

Το 1966, οι Waterson και Almeida, μαζί με τον ιατρό David Tyrrell, προσπάθησαν να ανιχνεύσουν ρινοϊούς, σε κυτταροκαλλιέργειες. Παρατήρησαν ότι ενώ μεταδιδόταν ο ιός, συγκεκριμένα ο Β814, δεν μπορούσε να καλλιεργηθεί. Έστειλαν δείγματα στην Τζουν Αλμέιντα να δουν αν υπήρχε η δυνατότητα οπτικοποίησης στο ηλεκτρνικό μικροσκόπιο. Πράγματι, κατάφερε να τα οπτικοποιήσει και τα περιέγραψε ως παρόμοια με τον ιό της γρίπης, αλλά όχι ακριβώς ίδια. Αναγνώρισε αυτό που είναι γνωστό σήμερα ως κορονοϊός. Επίσης τα σωματίδια του ιού Β814 της θύμισαν τη λοιμώδη βρογχίτιδα των πουλερικών και τη φλεγμονώδη ηπατίτιδα των ποντικών, που είχε δει ξανά στο παρελθόν.
Η Αλμέιντα αναγνωρίζοντας όμως αυτούς τους τρεις νέους ιούς που ήταν αταυτοποίητοι μέχρι εκείνη τη στιγμή, άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο με την ανίχνευση των πρώτων ανθρώπινων κορονοϊών. Οι ιοί περιβάλλονταν από μια δομή που έμοιαζε με φωτοστέφανο, και έτσι τους δόθηκε το όνομα Corona (Κορονοϊός). Στην οικογένεια αυτών των ιών ανήκει πλέον και ο SARS-CoV-2, που προκάλεσε την πανδημία του Covid-19, το 2019.
Τζουν Αλμέιντα
Πηγή: bbc.com // Κορονοϊοί – Έχουν όψη που μοιάζει με φωτοστέφανο όταν παρατηρούνται στο μικροσκόπιο

Ταυτόχρονα με την έρευνα των Tyrrell, Waterson και Almeida στην Αγγλία, διεξαγόταν μια παρόμοια έρευνα στο Σικάγο από την Dorothy Hamre, η οποία μελετούσε ένα νέου είδος ιού, σε φοιτητές με κρυoλόγημα, γνωστό ως 229Ε. Ο Δρ. Mclntosh, που αποτελούσε μέλος του National Insitute of Health, διενεργούσε και αυτός έρευνα για το κοινό κρυολόγημα. Ανακάλυψε τον ιό OC43, γνωστός σήμερα ως ένα είδος κορωνοϊού. Μέχρι το 2003, κανείς από τους κορονοϊούς 229Ε, OC43 και Β814 δεν απασχόλησε τα ΜΜΕ, μέχρι την έλευση των SARS κορονοϊών.


Βασιλική Ιατρική Σχολή Μεταπτυχιακών Σπουδών στο Λονδίνο

Το 1967, η Αλμέιντα άρχισε να εργάζεται στη Βασιλική Ιατρική Σχολή. Τότε δημοσίευσε το Περιοδικό Γενικής Ιολογίας για τον ιό της μολυσματικής βρογχίτιδας των πτηνών.

Ένα ακόμα επίτευγμά της ήταν η πρώτη απεικόνιση του ιού της Ερυθράς, παρ’ ότι ήδη γνώριζαν τι προκαλεί κλινικά. Το 1971, έκανε μια σπουδαία ανακάλυψη της δομής του ιού της ηπατίτιδας Β.


Ινστιτούτο Wellcome Research Laboratories

Το Ινστιτούτο Wellcome Research Laboratories ήταν ο τελευταίος σταθμός της καριέρας της. Εκείνη την περίοδο εργάστηκε σε τεχνικές διάγνωσης και ανάπτυξης εμβολίων. Έως την συνταξιοδότηση της, έδωσε το όνομά της σε πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας.

Μετά την συνταξιοδότησή της το 1985, μετακόμισε στο Μπέξχιλ, έλαβε εκπαίδευση ως δασκάλα γιόγκα και εργάστηκε στην επιχείρηση με αντίκες του συζύγου της. Ωστόσο, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, συνέχισε να παρέχει συμβουκευτικό ρόλο στο St. Thomas. Χάρη στη συνεχή προσφορά της, ακόμα και μετά τη συνταξιοδότηση, συνέβαλε στην απεικόνιση του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV).


Σπουδές – συνεισφορά

Χάρη στη συμβολή της στην ανακάλυψη τόσων ιών, το πανεπιστήμιο του Λονδίνου της απένειμε μεταπτυχιακό δίπλωμα το 1970 και διδακτορικό δίπλωμα το 1971.

Η Τζουν Αλμέιντα στην έρευνά της κατάφερε να επεκτείνει το εύρος ορίων της ηλεκτρονικής μικροσκοπίας και τελειοποίησε τη τεχνική της ανοσοηλεκτρονικής μικροσκοπίας. Οι John Booss και Marilyn J.August ανέφεραν το 2013, στο βιβλίο τους με τίτλο “To Catch a Virus”, ότι η Αλμέιντα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ηλεκτρονική μικροσκοπία των ιών και στην εκπαίδευση νέων ερευνητών.

Advertising


Επιρροές

Η Τζουν Αλμέιντα εκπαίδευσε τον Albert Kapikian το 1970 στην ηλεκτρονική μικροσκοπία με τεχνική ανοσοποίησης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Kapikian να εντοπίσει την αιτία της μη βακτηριακής γαστρεντερίτιδας, τον ιό Norwalk, που τώρα είναι γνωστός ως Norovirus.

Η τεχνική της  Αλμέιντα έδωσε επίσης τη δυνατότητα στους εργαζόμενους του National Institute of Health (NIH) να οπτικοποιήσουν τον ιό της Ηπατίτιδας Α. Το έργο της Αλμέιντα έγινε γνωστό μετά την έναρξη της πανδημίας Covid-19, με αναφορά να γίνεται στο έργο της στο BBC, στο National Geographic και στο The National. Οι Κινέζοι ανέφεραν την Αλμέιντα ως μέντορα για τη μελέτη του SARS-Cov-2.


Εις μνήμην

Το νέο εργαστήριο δοκιμών για τον Covid-19 στο Νοσοκομείο Guy του Λονδίνου πήρε το όνομα της Τζουν Αλμέιντα το 2020. Το νέο εργαστήριο είναι συνεργασία του Νοσοκομείου Guy, του St. Thomas, του King’s College London και της Viapath, ως ανάγκη για την καταπολέμηση της πανδημίας Covid-19.

Βιβλιογραφία

“June Almeida”  In Wikipedia, The Free Encyclopedia, 2025. Τελευταία πρόσβαση 14 Σεπτέμβρη 2025 Ανάκτηση από: el.m.wikipedia.org
Almeida J. June Almeida (née Hart). BMJ. 2008 Jun 28;336(7659):1511. Τελευταία πρόσβαση 14 Σεπτεμβρίου 2025, Ανάκτηση από: pmc.ncbi.nlm.nih.gov
“June Almeida”, Rothberg Emma, National women’s History museum, 2021. Τελευταία πρόσβαση 14 Σεπτέμβρη 2025, Ανάκτηση από: www.womenshistory.org
“The woman who discobered the first coronavirus”, Steven Brocklehurst, 2020, BBC, Ανάκτηση από: www.google.com (τελευταία πρόσβαση 14 Σεπτεμβρίου 2025)
“Η μυστική ιστορία του πρώτου κορονοϊού”, Forbes, 2020, Τελευταία πρόσβαση: 17 Σεπτέμβρη 2025, Ανάκτηση από: www.forbesgreece.gr

“Guy’s Hospital names Covid lab after pioneer who discovered the virus”, NHS, 2020 Τελευταία πρόσβαση: 17 Σεπτεμβρίου 2025, Ανάκτηση από: www.guysandstthomas.nhs.uk

Απόφοιτη του τμήματος Βιοϊατρικών επιστημών, τομέα Ιατρικών Εργαστηρίων του ΠΑΔΑ, με μεταπτυχιακό στην Νεοπλασματική Νόσο στον άνθρωπο του τμήματος Ιατρικής ΕΚΠΑ. Πέρα για την αγάπη μου για την Ιατρική, έχω έντονο ενδιαφέρον για το κόσμο των μμε και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Περισσότερα από τη στήλη: Αφιερώματα

Αφιερώματα

Έρμαν Έσσε: Ο οδοιπόρος του πνεύματος

Ο Έρμαν Έσσε (Hermann Hesse, 1877-1962) υπήρξε μια από τις πιο σπουδαίες λογοτεχνικές φωνές του…

Αφιερώματα

Σαμπρίνα Κάρπεντερ: Η σύγχρονη πριγκίπισσα της ποπ

  Η Σαμπρίνα Κάρπεντερ, στα 26 της χρόνια, έχει γίνει αναμφίβολα ένα από τα πιο…

Αφιερώματα

Τσαρλς Μπουκόφσκι: Η φωνή των παριών και του περιθωρίου

Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι (Charles Bukowski) γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1920 στο Άντερναχ της Γερμανίας, μοναχογιός…

Αφιερώματα

Η Αγλαΐα Κυριακού και το Νοσοκομείο Παίδων

Νοσοκομείο Π. και Α. Κυριακού – Σήμερα Το νοσοκομείο Π. και Α. Κυριακού ιδρύθηκε με…

Αφιερώματα

Louis Dobermann: Ένα γενετικό πείραμα

Η ιστορία των σκύλων είναι γεμάτη παραδείγματα επιλεκτικής αναπαραγωγής, όπου άνθρωποι διαμόρφωσαν ζώα για συγκεκριμένες…

Αφιερώματα

Βιρτζίνια Γουλφ: Μια ζωή στην υπηρεσία της λογοτεχνίας

Η Βιρτζίνια Γουλφ υπήρξε μια πολύπλοκη προσωπικότητα. Μέσα από τα έργα της ανέδειξε πως η…

Αφιερώματα

Margaret Ann Bulkley: Η γιατρός με το σκανδαλώδες μυστικό

Η Margaret Ann Bulkley αψηφώντας τα στερεότυπα της εποχής της κατάφερε και εισχώρησε στο πεδίο…