Ο εαυτός μας σε δύο θέσεις
Καθημερινά καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ολοένα και περισσότερες περίπλοκες καταστάσεις, μη συνειδητοποιώντας τη στήριξη που ένας ψυχολόγος δύναται να μας παρέχει. Ως συνέπεια, καταβάλλονται τεράστια αποθέματα ψυχικής ενέργειας. Η δυσκολότερη από αυτές τις καταστάσεις ίσως είναι εκείνη όπου καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Τις σκέψεις μας, το άγχος μας, την υπερανάλυση γεγονότων και οτιδήποτε άλλο μπορεί να βασανίζει τον καθένα μας.
Όπως είναι λογικό, κάθε άλλο παρά εύκολο είναι να αποδεχθούμε την ήττα μας σε αυτή τη μάχη. Από τη μία πλευρά, προσπαθούμε να δεχθούμε με επιείκεια ότι ο εαυτός μας είναι που προκαλεί τα περισσότερα από τα προβλήματα. Από την άλλη, παλεύουμε να κατανοήσουμε πως ο μόνος τρόπος να νικήσουμε, είναι η συμμαχία μας με αυτόν. Αναγκαζόμαστε λοιπόν να τοποθετήσουμε τον εαυτό μας σε δύο θέσεις ταυτόχρονα. Πόσο απλό και ανώδυνο θεωρείτε πως είναι να επιτευχθεί αυτό, χωρίς κάποια βοήθεια από έναν ειδικό;
Κάνοντας το πρώτο βήμα
Το τοπίο θα ήταν αναμφίβολα πιο καθαρό και ονειρικό αν όλοι είχαμε την ικανότητα να τα βγάλουμε εις πέρας μόνοι μας. Πολλοί από εμάς, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν μπορούμε να το καταφέρουμε, αλλά μαντέψτε: δεν πειράζει. Θα ήταν λοιπόν επωφελές να αποδεχθούμε το γεγονός ότι δεν καταφέραμε να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας μόνοι μας. Αυτό είναι το πρώτο και ίσως πιο βάναυσο βήμα: παραδοχή και αποδοχή.
Το γεγονός αυτό από μόνο του έχει ήδη επιφέρει μια νίκη. Εξηγώ: απαιτεί περίσσεια θάρρους να παραδεχθεί κάποιος πως κάτι δεν πάει καλά με αυτόν και να θελήσει να το βελτιώσει ζητώντας βοήθεια. Από κάθε οπτική γωνία, η αυτοβελτίωση είναι μια έννοια που μαρτυρεί μόνο θετικές εκφάνσεις στο χαρακτήρα του εκάστοτε ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν αυτός αποφασίζει να κάνει το πρώτο βήμα και να ξεκινήσει το ταξίδι αυτό της προσπάθειας.
Advertising
Κάπως έτσι, εν ολίγοις, καταλήγει στο να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό. Αυτός είναι ο ψυχολόγος.
Απαντώντας στις αρνητικές σκέψεις
Γενικά, η ψυχολογία είναι η επιστήμη που μελετά σκέψεις και συμπεριφορές. Το βασικότερο όλων ίσως είναι ο ψυχολόγος να μπορέσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ατόμου. Μέσα από μία δομημένη συζήτηση θα μπορέσουν να φτάσουν μαζί στα αίτια ξεκινώντας από τις αφορμές. Βήμα-βήμα, θα βρουν τις απαραίτητες λύσεις απαντώντας στις σκέψεις που βασανίζουν τον ασθενή.
Σίγουρα δεν έχουμε τη δυνατότητα να βάλουμε φρένο σε παράλογες και αρνητικές σκέψεις που αποτελούν την απαρχή του προβλήματος που μας ταλανίζει. Αλλά αυτό που δηλώνουν στην πλειονότητα τους οι ψυχολόγοι, είναι πως αν κάτι μπορεί να γίνει, αυτό είναι η απάντηση στις σκέψεις αυτές. Η δημιουργία νέων σκέψεων. Συνήθως, αυτό επιτυγχάνεται με την επίκληση στη λογική: καταγραφή όλων των γεγονότων της καθημερινότητας ως έχουν, με γνώμονα τη λογική και εξαγωγή με αυτόν τον τρόπο ενός μη παράλογου συμπεράσματος.
Τα αποτελέσματα του ψυχολόγου σε βάθος χρόνου
Αυτή η αλλαγή στον τρόπο σκέψης δε θα έρθει αμέσως. Το πιθανότερο είναι μάλλον να καθυστερήσει. Τα ουσιαστικά αποτελέσματα θα γίνονται ορατά στο άτομο σιγά-σιγά. Και αυτό το αίσθημα θα γίνεται όλο και εντονότερο όσο προχωρούν οι συνεδρίες. Αποφεύγουμε να μιλήσουμε για επίλυση, διότι τα διάφορα προβλήματα σχεδόν πάντα δε λύνονται στο 100% τους κι αυτό είναι λογικό. Αυτό φροντίζει να μας το κάνει κατανοητό, εξ αρχής, ο ψυχολόγος.
Advertising
Συνεπώς, δε θα πρέπει να απογοητευόμαστε εάν δε διακρίνουμε θετικά αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα. Απαιτείται υπομονή. Το βέβαιο είναι ότι η ικανοποίηση που θα αισθανόμαστε κάθε φορά που θα αντιλαμβανόμαστε τις μικρές μας επιτυχίες, όσο μικρές κι αν είναι αυτές. Γιατί κάθε φορά, θα ξέρουμε πως η επόμενη θα είναι καλύτερη. Ένα βήμα πιο κοντά στην επιθυμητή βελτίωση, στις προσωπικές μας επιδιώξεις. Και αυτό θα μας το θυμίζει συνεχώς ο ψυχολόγος μας, όντας ακούραστος σύμμαχός μας.
Μαθαίνοντας να αγαπάμε τον εαυτό μας
Κατά τη διάρκεια, λοιπόν, αυτής της διαδρομής θα προσπαθήσουμε να τα βρούμε με τον εαυτό μας. Θα προσπαθήσουμε να τον αγαπήσουμε ξανά και να τον δικαιολογήσουμε. Να του τονίσουμε πως δεν πειράζει αν κάτι πάει στραβά. Να του υποδείξουμε τα μονοπάτια από την επιλογή των οποίων θα επωφεληθούμε ψυχικά. Να του υπενθυμίσουμε τα παραπτώματά του και να βρούμε τρόπους επίλυσης, ώστε να μην επαναληφθούν. Να του απαντάμε κάθε φορά που μας φέρνει κάποια αρνητική σκέψη.
Μη φοβηθείτε να απογυμνώσετε τις σκέψεις σας μπροστά στον ψυχολόγο. Αποδεχθείτε το πρόβλημα και επιθυμήστε να το διορθώσετε. Τολμήστε να παραδεχτείτε πως δεν τα έχετε καταφέρει μόνοι. Έχετε το θάρρος να πείτε: ναι, όντως κάτι δεν πάει καλά, αλλά μπορώ να το διορθώσω. Αν όχι μόνος, θα με βοηθήσει ο ψυχολόγος μου.
Αγνοήστε τα στερεότυπα και κατανοήστε ότι η ψυχολογική υποστήριξη έχει –θα έπρεπε να έχει– πάψει να θεωρείται ταμπού. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που έχει τελικά σημασία είναι η ψυχική μας ισορροπία.
