Οι Slipknot είναι μια μπάντα ορόσημο για το χώρο του σκληρού ήχου. Έχουν καταφέρει αυτό που λίγες μπάντες κατάφεραν και έχουν θέσει σαν στόχο. Και τι είναι αυτό, σας ακούω να με ρωτάτε, για άλλη μια φορά. Να φτιάξουν το δικό τους ηχόχρωμα, τη δικιά τους μουσική, το δικό τους στυλ. Έχουν καταφέρει να είναι οι Slipknot.
Απλά, λιτά κι απέριττα.
Η ιστορία των Slipknot ξεκινά στο 1995.
Στην Iowa της Αμερικής, οι Shawn Crahan, Joey Jordison και Paul Gray ξεκινούν ένα μουσικό project. Έχοντας όλοι τους ένα παρελθόν στις metal live σκηνές, θέλουν να πειραματιστούν παραπάνω με τη μουσική. Έτσι, δημιουργούν μια μπάντα που μέλει να τους σημαδέψει μια για πάντα και να τους κάνει γνωστούς σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Μετά από πολλές αλλαγές, οι Slipknot αποκτούν τα 9 μόνιμα μέλη τους: Crahan, Jordison, Gray, Craig Jones, Mick Thomson, Corey Taylor, Sid Wilson, Chris Fehn, και Jim Root. Έτσι, τα εννιά πρόσωπα των μελών κρύβονται πίσω από τις μάσκες που όλοι μας έχουμε αγαπήσει. Και όλοι τους αποκτούν κι έναν αριθμό, από το #0 μέχρι και το #8. Αφού κανείς δεν αναφέρεται στον άλλον με το όνομα του επί σκηνής, βρίσκουν αυτό τον τρόπο χαρακτηρισμού. Και πιάνει.
Εννοείται ότι η προσθήκη τους frontman, Corey, δίνει στη μπάντα το διαφορετικό άγγιγμα που χρειάζεται. Μια δύσκολη κατάσταση για όλους, είναι ο θάνατος του μπασίστα Paul Gray, το 2010.
Είναι και μια από τις πρώτες φορές που βλέπουμε όλα τα μέλη χωρίς τις μάσκες τους στη συνέντευξη τύπου που ακολουθεί. Μαζί με τη γυναίκα και τον αδερφό του Paul.
Τότε πολλοί είχαμε πιστέψει, κι εγώ ανάμεσα σε αυτούς, ότι οι Slipknot θα διαλυθούν. Ο Paul Gray ήταν ένα από τα πρώτα μέλη, επίσης ήταν κι ένας από τους βασικούς δημιουργούς. Επίσης η απουσία της μπάντας από τα τότε μουσικά δρώμενα μας έδωσε να καταλάβουμε ότι το άσχημο μαντάτο ήταν κοντά.
Δηλώσεις του Corey και του Jordison δείχνουν ότι η κατάσταση είναι κάπως περίεργη. Τόσο ανάμεσα στα μέλη της μπάντας, όσο και στο μουσικό μέλλον της. Παρά το ότι το πέμπτο τους άλμπουμ είναι σχεδόν έτοιμο.
Ξανά στο δρόμο για Tour
Όμως όχι, η μπάντα ανασυντάσσεται και την περίοδο 2011 με 2015 ο Donnie Steele αναλαμβάνει χρέη μπασίστα στις προγραμματισμένες εμφανίσεις. Έπειτα θα αντικατασταθεί από τον Alessandro Venturella, ο οποίος μέχρι και σήμερα παίζει με τους Slipknot.
Η δισκογραφία των Slipknot, για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει κάποιο κομμάτι είναι:
Slipknot (1999), Iowa (2001), Vol. 3: (The Subliminal Verses) (2004), All Hope Is Gone (2008), .5: The Gray Chapter (2014), We Are Not Your Kind (2019)
Αυτά τα λίγα είναι μια εισαγωγή για μια μπάντα που αγαπάμε όλοι μας, ακόμη κι όσοι τους κατηγορούμε. Ναι, όσοι αγαπάμε τους Slipknot, τους έχουμε σύρει τα εξ αμάξης. Αφορμή για τις γραμμές αυτές, είναι η ζωντανή εμφάνιση των Slipknot στις 24 Ιουλίου του 2020.
Στα πλαίσια του Release Athens 2020, έρχεται στη χώρα μας η μεγαλύτερη ίσως μπάντα της Nu Metal, ή Metal, ή Heavy Metal ή οποιουδήποτε είδους μουσικής. Έρχονται οι Slipknot κι εμείς θα θυμηθούμε πέντε κομμάτια που αξίζει να ακούσει κάποιος, είτε δεν έχει ακούσει καθόλου τη μουσική τους, ή την έχει σαν αγαπημένη του.
Slipknot – Psychosocial
Ένα αγαπημένο κομμάτι, ένα κομμάτι που θυμάμαι από τα πολλά φοιτητικά ξενύχτια. Ροκάδικα, Metal, σκληρός ήχος κι όλοι τριγύρω να ξεσαλώνουν. Και παίζει το παραπάνω κομμάτι και γίνεται ένας πανικός μέσα στο μαγαζί. Βαριές κιθάρες, γιγαδικασιές που σηκώνουν την τρίχα κι ένας Corey που δίνει πόνο. Πολύ πόνο.
Ένα από τα διαμάντια του δίσκου All Hope Is Gone, του αγαπημένου μου δίσκου. Θα μνημονεύσουμε το συγκεκριμένο άλμπουμ και λίγο παρακάτω, προς το Νούμερο 1.
Slipknot – Unsainted
Θα πω, ή θα γράψω, την αμαρτία μου. Είμαι από εκείνους, τους βλάσφημους κατά πολλούς, που προτιμώ τους καινούργιους Slipknot.
Το Unsainted είναι ένα διαμάντι του τελευταίου τους δίσκου. Τα φωνητικά του Corey είναι τέλεια, η μουσική είναι το ίδιο σκληρή με εκείνη της πρώτης νιότης της μπάντας. Το ύφος, ο ήχος, τα πάντα είναι Slipknot, χωρίς την κούραση που άφηναν τα πρώτα άλμπουμ. Ναι, για να τα λέμε όλα, από ένα σημείο και μετά, κούραζαν.
Κι εδώ ακούγεται και η μουσική ωριμότητα της μπάντας. Επειδή η αλλαγή δεν είναι κάτι το κακό. Είναι η εξέλιξη.
Slipknot – Custer
Ίσως το αγαπημένο μου κομμάτι από τη μπάντα. Καλά, το αγαπημένο μου κομμάτι της τελευταίας δεκαετίας της μπάντας. Εδώ ακούμε τα κατορθώματα του διάσημου Στρατηγού Custer.
Η ιστορία της σφαγής του Custer ακούγεται μέσα από τα ουρλιαχτά του Corey και τη μουσική που μου θυμίζει έντονα το ομώνυμο άλμπουμ “Slipknot.”
Κι όμως, το παραπάνω κομμάτι ηχογραφήθηκε για το .5: The Gray Chapter. Το πιο “σκοτεινό” κατά αρκετούς άλμπουμ της μπάντας. Πέρα από τις ανατριχιαστικές αφηγήσεις, δεν είναι ένα κομμάτι που σε πωρώνει τόσο όσο να μη σε νοιάζει το οτιδήποτε;
Δε σε ξεσηκώνει, δε σε ωθεί στο να κάνεις ότι δεν τολμούσες πριν το ακούσεις;
Slipknot – Snuff
Εδώ ακούμε το λόγο που το All Hope Is Gone είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ. Το Snuff είναι μια μπαλάντα, όχι, ένα κομμάτι, που δύσκολα ξεχνιέται.
Η πρώτη φορά που θα το ακούσει κάποιος, θα του μείνει για πάντα στον εγκέφαλο. Χαραγμένη. Δεν είναι η “μπαλάντα του δίσκου”, αυτό το κομμάτι που πρέπει να έχει ένας δίσκος για να ανοίξει τις αγκαλιές του σε ευρύτερο κοινό. Όχι, το Snuff είναι το κομμάτι που έπρεπε να ηχογραφηθεί.
Δε χωράει κανένας απολύτως σχολιασμός για το κομμάτι, ακούστε το όσοι δεν το γνωρίζετε. Θυμηθείτε το όσοι έχετε συστηθεί μαζί του, κάποτε. Για τον οποιοδήποτε λόγο.
Slipknot – Before I Forget
Εντάξει, ίσως κάποιος άλλος να επέλεγε το Spit It Out σαν πρώτο κομμάτι στο tracklist του.
Το Before I Forget είναι ένα από τα κομμάτια των Slipknot που πραγματικά απολαμβάνω να ακούω. Όπου κι αν παίξει, ότι ώρα και να παίξει, με την οποιαδήποτε παρέα και να βρίσκομαι. Το κομμάτι περιλαμβάνεται στο Vol. 3: (The Subliminal Verses) ενώ είναι και το πρώτο clip της μπάντας που μας δείχνει κάπως τα πρόσωπα των μελών.
Περίπου.
Δυνατές κιθάρες, ένας Paul Gray σκοτεινός κι απειλητικός, μια μπάντα που έχει φτιαχτεί για φασαρία. Μια μπάντα που δημιούργησε φανατικούς οπαδούς, τους Maggots. Μια μπάντα που πέταξε από πάνω της το Nu Metal μανδύα και φόρεσε τη Slipknot κορώνα.
Όλα αυτά, περιγράφονται στο παραπάνω κομμάτι.
Όσοι, λοιπόν, θέλετε να δείτε ζωντανά τους Sliknot στην Αθήνα στις 24 Ιουλίου, βιαστείτε. Εισιτήρια έχουν μείνει ελάχιστα. Είναι μια ευκαιρία ζωής, πρόκειται για ένα live το οποίο θα το εξιστορείτε σε φίλους, εχθρούς κι εγγόνια.
Δεν είναι πολλές οι φορές που φιλοξενούμε στη χώρα μας τέτοια ονόματα από το συγκεκριμένο χώρο.
