Κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κάνουμε λάθη. Ο καθένας πληγώνει και πληγώνεται. Γνωρίζοντας το αυτό, όλοι καταλαβαίνουμε όταν κάποιος λέει ή κάνει κάτι που μας πονάει. Δυστυχώς, όμως, ο εγωισμός μας δεν συμφωνεί. Το “εγώ” μας επιμένει πάντα να είναι σωστό και όχι ευχαριστημένο και τότε αρχίζει να παίζεται ένα παιχνίδι επίρριψης ευθυνών, από το οποίο όμως κανείς δεν βγαίνει κερδισμένος.
Μαθαίνοντας πώς να μην παίρνουμε τίποτα προσωπικά
Όταν ένα άτομο κάνει κάτι που δεν μας αρέσει, δεν σημαίνει ότι οι πράξεις του απευθύνονται σε εμάς. Για παράδειγμα: μια ευέξαπτη πωλήτρια μπορεί να ανησυχεί για το άρρωστο παιδί της και εύχεται να μπορούσε να είναι το σπίτι για να αναλάβει τη φροντίδα του, αντί να χρειάζεται να ασχοληθεί με τους πελάτες όλη την ημέρα.
Μαθαίνοντας πως να μην παρεξηγούμε τους άλλους
Η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν έχουν πρόθεση να προκαλέσουν ή να πληγώσουν με την συμπεριφορά τους. Οι πιθανότητες είναι, ότι, αν κάποιος μας έχει πληγώσει με οποιονδήποτε τρόπο, να δρούσε από φόβο ή πόνο.
Αντί να ζητήσει βοήθεια, αυτό που έκανε ήταν να δράσει ο εγωισμός του αντιμετωπίζοντάς μας μέσα από το κομμάτι εκείνο του πόνου που καίει και «μαστιγώνει». Ακριβώς όπως ένα απελπισμένο ζώο είναι έτοιμο να επιτεθεί, έτσι ένα απελπισμένο άτομο είναι πιο πιθανό να σας βλάψει.
Μαθαίνοντας πως να δείχνουμε τα συναισθήματά μας στους άλλους
Οι χαρούμενοι άνθρωποι έχουν την τάση να συμπεριφέρονται στους άλλους με ευγένεια, λεπτότητα και σεβασμό διότι νιώθουν καλά εσωτερικά. Οι αρνητικοί άνθρωποι, από την άλλη πλευρά, βρίσκουν πάντα ένα λόγο να διαμαρτύρονται. Οι τελευταίοι μπορεί να αντιμετωπίζουν συναισθήματα κατάθλιψης, άγχους και θυμού και έτσι υποσυνείδητα να προβάλλουν την αγωνία τους στους άλλους. Είτε θετικά είτε αρνητικά, η φύση ενός ατόμου καθορίζεται από τον εσωτερικό του κόσμο.
Μαθαίνοντας να προσελκύουμε ό,τι αισθανόμαστε, όχι ό,τι θέλουμε
Ο τρόπος που οι άλλοι μας συμπεριφέρονται είναι η αντανάκλαση του πώς αισθανόμαστε για τον εαυτό μας. Για παράδειγμα, ο εγωισμός στα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να επιδεινώσει τις ανασφάλειές τους. Αντί να βρουν κάποιον με αυθεντική δύναμη ψυχής, μπορεί να προσελκύσουν ένα νταή, που είναι αυταρχικός και ελεγκτικός, δηλαδή το άλλο άκρο του φάσματος της ανασφάλειας.
Μαθαίνοντας να συγχωρούμε
Συγχώρεση δεν σημαίνει ότι παραβλέπουμε το πώς μας αντιμετώπισαν, ή ότι έχουμε δώσει την άδεια στο άτομο αυτό να μας βλάψει ξανά. Είναι απλά ένας τρόπος για να σταματήσουμε τον ψυχικό πόνο έτσι ώστε να μη ζήσουμε ξανά την κακομεταχείριση αντίστοιχων συμπεριφορών. Αυτό είναι το εισιτήριο για συναισθηματική ελευθερία.
Μαθαίνοντας να φεύγουμε μακριά
Μερικοί άνθρωποι είναι πάρα πολύ αρνητικοί για να τους επιτρέψουμε να είναι κοντά μας. Δεν έχει σημασία τι θα κάνουμε για να τους βοηθήσουμε, καθώς τίποτα δεν φαίνεται να λειτουργεί. Είτε γιατί χρειάζονται περισσότερη βοήθεια από αυτή που εμείς τους δίνουμε και δεν μπορούν να τα πάνε καλύτερα είτε γιατί δεν θέλουν να βελτιωθούν.
Μπορεί να βρίσκονται σε συνεχή μάχη με τον εαυτό τους, με τις σκιές και με τα φαντάσματα του παρελθόντος ή μπορεί να είναι τόσο σταθερά εδραιωμένος στη συνείδηση τους ο ρόλος του θύματος που έχουν χάσει την επιθυμία τους να διεκδικήσουν την προσωπική τους δύναμη.
