Ο Άι-Βασίλης βρίσκεται παντού γύρω μας!
Τα Χριστούγεννα είναι, ίσως, η πιο ωραία γιορτή του χρόνου. Αναπολώ τις μέρες που περίμενα τον Άγιο Βασίλη να μας φέρει τα δώρα που ζητήσαμε, απόδειξη ότι ήμασταν “καλά παιδιά”. Θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα την ιστορία του Άι-Βασίλη. Ένας καλός κύριος που ζει κάπου στον Βόρειο Πόλο με βοηθούς τα αγαπημένα του ξωτικά. Φοράει κόκκινη ενδυμασία και έχει μια μεγάλη άσπρη γενειάδα. Αγαπάει πολύ τα παιδιά για αυτό μια φορά το χρόνο ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και αφήνει δώρα στα μικρά παιδιά, τα οποία έχουν φροντίσει από πριν να του γράψουν ένα γράμμα με το τι ακριβώς θέλουν. Ταξιδεύει πάνω στο έλκηθρο του το οποίο το μετακινούν οι τάρανδοι του. Ο πιο αγαπημένος του τάρανδος, και πρώτος στην σειρά, είναι ο Ρούντολφ.
Όμως δεν αφήνει δώρα σε όλα τα παιδιά αλλά μόνο στα καλά. Η πρώτη μου απορία ήταν πως ξέρει ποιο είναι καλό παιδί και ποιο όχι; Ο Άι- Βασίλης έχει μια μαγική λίστα. Παρακολουθεί τα παιδιά όλο το χρόνο και αναλόγως με το αν ήσουν καλό η κακό παιδί, έμπαινες στην καλή ή την κακή λίστα. Κάθε χρόνο λοιπόν, του αφήναμε κάτω από το δέντρο κουλουράκια και ζεστό γάλα για να φάει και να πιει καθώς είχε μακρύ ταξίδι να κάνει. Το επόμενο πρωί τα δώρα μας, μας περίμεναν κάτω από δέντρο και τα μπισκότα με το ζεστό γάλα είχαν εξαφανιστεί. Κάθε φορά μέναμε ως αργά για να τον πετύχουμε αλλά ποτέ δεν τα καταφέρναμε.
Η αλήθεια όμως πάντα έρχεται στο φως.
Με το πλήρωμα του χρόνου φτάσαμε σε μια ηλικία που ήμασταν πολύ μεγάλοι και μας ανακοίνωσαν (πολλά παιδιά το είχαν καταλάβει και από πριν) ότι δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης. Μάλιστα, όταν αναρωτηθήκαμε πως ξεκίνησε όλος αυτός ο μύθος, ανακαλύψαμε ένα σωρό ιστορίες. Για τους Ορθόδοξους χριστιανούς ο Άι-Βασίλης είναι ο Μέγας Βασίλειος, ο οποίος έζησε στη Καππαδοκία αφιερώνοντας σχεδόν όλη του τη ζωή στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο. Στη Δύση το πρόσωπο του Άι-Βασίλη έχει ταυτιστεί με την ιστορία του Αγίου Νικολάου που φημιζόταν για τη γενναιοδωρία του. Ωστόσο την μεγαλύτερη καθιέρωση του γενειοφόρου πατέρα των Χριστουγέννων την πέτυχε η αμερικάνικη εταιρεία αναψυκτικών Coca-Cola. Το 1931 η Coca-Cola, παρουσίασε τον Άι-Βασίλη ντυμένο στα έντονα χρώματα (το κόκκινο και το άσπρο) του λογοτύπου που έχει το αναψυκτικό.
Η αλήθεια είναι πως δεν έχει και τόσο σημασία το πως ξεκίνησε η ιστορία με τον Άι-Βασίλη αλλά ότι η ιστορία αυτή έχει διατηρηθεί. Όταν ήμασταν μικροί τα δώρα τα έφερναν οι γονείς μας, αυτοί ήταν ο δικός μας προσωπικός Άγιος Βασίλης. Όταν μεγαλώσαμε, τα δώρα που βρισκόντουσαν κάτω από το δέντρο, ήταν πλέον γνωστό ότι ήταν από τους γονείς μας αλλά και από εμάς προς αυτούς. Στην πορεία δημιουργήσαμε την παράδοση αυτή με τους φίλους μας. Αναφέρομαι στον κρυφό Άι-Βασίλη. Μια παρέα παιδιών μαζεύεται και ο καθένας γράφει σε χαρτί το όνομα του. Έπειτα, το τσαλακώνει μαζί με τα υπόλοιπα και ο καθένας τραβάει ένα χαρτάκι για να δει ποιος του έτυχε ώστε να του πάρει ένα δώρο. Έτσι, όταν έφτανε η μέρα ο κρυφός Άγιος Βασίλης έδινε το δώρο στο άτομο του οποίου το όνομα πέτυχε στο χαρτάκι κ.ο.κ.
Η παράδοση συνεχίζεται…
Ξεκινήσαμε με τους γονείς και στην πορεία γίναμε ο κρυφός Άγιος Βασίλης των φίλων μας, της σχέσης μας και κάποτε των δικών μας παιδιών. Όλοι μας κρύβουμε μέσα μας έναν μικρό Άι-Βασίλη που περιμένει κάθε χρόνο να ευχαριστήσει τους ανθρώπους του κάνοντας τους ένα δώρο. Ακόμα και οι κατακριτέοι της εορτής αυτής είναι ένας μικρός Άι-Βασίλης . Γιατί το να είσαι ο Άγιος Βασίλης είναι μια ιδέα. Γίνεσαι κάθε φορά που παίρνεις ένα δώρο σε κάποιον, κάθε φορά που θέλεις να προσφέρεις χαμόγελα και αγωνία με το δώρο που κάνεις, μα το πιο σημαντικό, κάθε φορά που το δώρο αυτό γίνεται μέσα από την ψυχή σου.
