Το κινηματογραφικό μικρό-σύμπαν του Zombieland αριθμεί δύο ταινίες. Το καστ αποτελείται από ονόματα όπως ο Woody Harrelson, η Emma Stone και ο Jesse Eisenberg. Το κυνήγι ζόμπι μόλις έγινε ακόμα πιο ενδιαφέρον και αρκετά διασκεδαστικό. Η πρώτη ταινία κυκλοφόρησε το 2009 με τον τίτλο Zombieland. Η δεύτερη κυκλοφόρησε το 2019 με τον τίτλο Zombieland: Double Tap. Σκηνοθέτης και των δύο ταινιών είναι ο Ruben Fleischer.
Zombieland (2009)
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=8m9EVP8X7N8
Η πρώτη ταινία μας συστήνει τους χαρακτήρες και τη διαφορετικότητα της συμπεριφοράς του καθενός. Από την αγριότητα και την επιθετικότητα του Tallahassee (Woody Harrelson), στην οργανωτικότητα του Columbus (Jesse Eisenberg). Οι δυο τους θα συναντηθούν και θα συνεργαστούνε με σκοπό την επιβίωση σε έναν κόσμο γεμάτο ζόμπι. Στη πορεία τους θα συναντήσουνε και θα ενώσουνε τις δυνάμεις τους με τις Wichita (Emma Stone) και Little Rock (Abigail Breslin), οι οποίες είναι αδερφές.
Η σελίδα του Zombieland στο IMDb
Zombieland: Double Tap (2019)
Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=ZlW9yhUKlkQ
Μετά από 10 χρόνια από τη κυκλοφορία του πρώτου μέρους, κυκλοφόρησε το Zombieland: Double Tap. Βρίσκει τους 4 βασικούς χαρακτήρες να διαμένουν -σχετικά ειρηνικά- στον Λευκό Οίκο. Μία πρόταση γάμου από τον Columbus στη Wichita θα διαταράξει τα νερά, και οι δύο αδελφές θα αποφασίσουνε να φύγουνε, αφήνωντας πίσω τους ένα σημείωμα. Μετά από περίπου ένα μήνα η Wichita θα γυρίσει πίσω και θα φύγει πίσω με την υπόλοιπη ομάδα με μία σοβαρή αποστολή. Να βρούνε την αδερφή της πριν γίνει θήραμα των ζόμπι.
Η σελίδα του Zombieland: Double Tap στο IMDb
Σύγκριση
Το Zombieland (2009), είναι αρκετά καλύτερο και πιο διασκεδαστικό από την ταινία του 2019. Η διάρκεια του είναι 88 λεπτά, ενώ του Zombieland: Double Tap (2019) είναι 99 λεπτά. Η διάρκεια του δεύτερου δε δημιουργεί προβλήματα. Το πρόβλημα του δεύτερου μέρους είναι η ιστορία του, η οποία δεν είναι τόσο ενδιαφέρουσα όσο της ταινίας του 2009. Ένα προτέρημα και των δύο ταινιών είναι η παρουσία του Bill Murray. Στη πρώτη ταινία η σκηνική του παρουσία ήταν πιο ενδιαφέρουσα και αποτέλεσε μέρος της βασικής πλοκής. Στη δεύτερη ταινία, ο Bill Murray πήρε λίγο χρόνο σε μία mid-credits σκηνή, η οποία ήταν λίγο υπερβολική. Παρ’ όλα αυτά, δε λέμε ποτέ όχι στον Bill Murray!
