Με αφορμή την 1η Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων.
Αγαπητοί μου γνωστοί-άγνωστοι παππούδες και αγαπητές μου γνωστές-άγνωστες γιαγιάδες, νιώθω την ανάγκη να εκφράσω την αγάπη μου, τον ειλικρινή θαυμασμό και σεβασμό μου προς τα πρόσωπά σας.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι – αν και μικρή σε ηλικία- πώς είναι να αισθάνεται κανείς αδύναμος, βαρύς και γερασμένος σωματικά, αρχικά, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ό,τι σας καταλαβαίνω και συμπάσχω. Το γήρας, ναι μεν συνιστά, μια φυσιολογική εξέλιξη της ζωής ,ωστόσο , πάντοτε το βίωμα είναι δυσάρεστο ,επώδυνο και απογοητευτικό για έναν άνθρωπο, ανεξαρτήτως τις διαφορές και τα χαρακτηριστικά που αυτό παρουσιάζει.
Σίγουρα, πολλές φορές, αυτή η κατάσταση μπορεί να σας δημιουργεί πολλά αρνητικά συναισθήματα και να αποτελεί αιτία ώστε να κλείνεστε στους εαυτούς σας. Ενδεχομένως, να νιώθετε πως δεν σας καταλαβαίνουν οι γύρω σας . Ό,τι μπορεί να είστε βάρος, ή πως δεν έχετε να προσφέρετε κάτι πλέον στα παιδιά σας , στα εγγόνια σας κτλ. Αγαπητοί μου, δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω. Πρώτα απ’ όλα , είστε αξιαγάπητοι για όλα αυτά που είστε. Έτσι όπως είστε. Είστε αξιαγάπητοι για τις ρυτίδες σας, για το κυρτωμένο σας κορμί , για τα άσπρα σας μαλλιά. Είστε αξιαγάπητοι, για την σπασμένη σας φωνή και τα τρεμάμενα χέρια. Κανείς ,δεν έχει το δικαίωμα να σας προσάψει το οτιδήποτε. Ούτε πρέπει να αισθάνεστε άσχημα και απολογούμενοι.
Θα θέλατε μήπως να σας υπενθυμίσω τί έχετε κάνει για εμάς; Γεννήσατε τους γονείς μας , τους μεγαλώσατε. Γεννήσατε εμάς, μας μεγαλώσατε. Πολλές φορές, χρειάστηκε να μας κρατήσετε τα βράδια. Ώστε να μπορέσουν να βγουν οι γονείς μας. Σταθήκατε πλάι μας, όταν αρρωστήσαμε. Στις διακοπές, περιμένατε εναγωνίως, να σας επισκεφθούμε. Περιμένατε, να παίξουμε , να μας χαρείτε και να σας χαρούμε. Πόσες φορές, αλήθεια, δεν προσφερθήκατε , να μην μας χαλάσετε χατίρι; Κι ας πληρώνατε ύστερα, το τίμημα από τους γονείς. Για να μην αναφερθώ στα μυστικά μεταξύ μας…
Παππούδες και γιαγιάδες μου, μπορεί λόγω έκπτωσης των λειτουργιών να νιώθετε αδύναμοι. Δεν είστε όμως. Η κοινωνία μας, μπορεί να δείχνει και να είναι απρόσωπη, να μαστίζεται από την εγκληματικότητα , της οποίας , τα τελευταία χρόνια πέφτετε θύματα. Όλο και πιο συχνά. Πιστέψτε με , δεν είστε μόνοι και μην νιώθετε μόνοι. Υπάρχουν οι αρμόδιες Αρχές και διάφορες δομές στις οποίες μπορείτε να απευθυνθείτε. Εμπιστευθείτε ανθρώπους και μην επιτρέψετε σε κανέναν να θεωρήσει, πως είστε εύκολη λεία. Ούτε καν σε συγγενικά σας πρόσωπα, τα οποία εποφθαλμιούν ακόμη και το ελάχιστο περιουσιακό στοιχείο. Να ξέρετε πως , έχουμε ανάγκη από την σοφία σας . Σας αγαπάμε και σας ευχαριστούμε για όλα!
