Ξέρουμε τι είναι πραγματικά η αγάπη; Αυτό το κάτι το οποίο έχει γίνει αφορμή να γραφτούν αμέτρητα τραγούδια (σίγουρα σου έρχονται κάμποσα στο μυαλό), βιβλία, ποιήματα… Η αγάπη… μια λέξη που όλοι ξέρουμε, αλλά πόσοι κατανοούμε πραγματικά τι σημαίνει; Είναι συναίσθημα, επιλογή, ανάγκη ή κάτι περισσότερο απ’ όλα αυτά μαζί; Μπορεί να μην υπάρχει μια οριστική απάντηση, αλλά ίσως αυτό είναι και το μαγικό της. Η αγάπη μαθαίνεται, εξελίσσεται, ανακαλύπτεται. Μέσα από μια σχέση, έναν άνθρωπο, τις μικρές καθημερινές στιγμές, ακόμη και τις δυσκολίες, καταλαβαίνουμε σιγά-σιγά τι σημαίνει να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Αυτό το άρθρο είναι ένα ταξίδι μέσα στις όψεις της αγάπης με σκοπό όχι να δώσει τελικές απαντήσεις, αλλά να ανοίξει έναν εσωτερικό διάλογο για το πιο ανθρώπινο συναίσθημα που μας καθορίζει.
Αγάπη. Πολλοί λένε ότι δεν είναι ένα συναίσθημα με τον τρόπο που τα καταλαβαίνουμε συνήθως αλλά μια ουσιαστική φυσιολογική ορμή. Αν κινηθούμε προς αυτήν την διατύπωση, με την αγάπη ως μια φυσιολογική μας τάση, συνεπάγεται τότε με την πείνα, τη δίψα, τον ύπνο και τη σεξουαλική ορμή. Πότε ξέρουμε ότι αγαπάμε πραγματικά αν νιώθουμε την αγάπη μόνο όταν την έχουμε ανάγκη; Όπως όταν έχουμε ανάγκη να φάμε; Όταν διψάμε, νυστάζουμε, ή θέλουμε να κάνουμε σεξ; Δεν αγαπάμε πραγματικά ποτέ από ανάγκη. Η πραγματική αγάπη “ξεκλειδώνεται” από το κατάλληλο πρόσωπο, δεν είναι ένα second-hand συναίσθημα, δεν αγαπάς επειδή πρέπει, δεν αγαπάς επειδή σου έδωσε κάποιος κάποια στιγμή αγάπη και πρέπει να την δώσεις παρακάτω, ή επειδή την ένιωσες και πρέπει να την νιώσεις και πάλι.
Η πραγματική αγάπη διαφέρει από άτομο σε άτομο, ακριβώς γιατί η μοναδικότητα της πηγάζει από τη μοναδικότητα που κρύβει ο καθένας μας μέσα του. Ο πραγματικός ορισμός της αγάπης κρύβεται πίσω από μια ανιδιοτελής συμπεριφορά, κάτι που κάνεις για ένα άλλο άτομο δίχως να θες να πάρεις αντάλλαγμα, δίχως εγωισμούς και πρέπει. Το κάνεις γι’αυτόν και μόνο για αυτόν, αγαπάς, αβίαστα, επειδή το σώμα σου ακούει την καρδιά σου και ξεκλειδώνει όλο αυτό το πρωτόγνωρο συναίσθημα.
Δε γνωρίζουμε τι είναι αγάπη πραγματικά, μα χτίζοντας τη ζωή μας παράλληλα χτίζουμε κι αυτήν, δεν θα την συναντήσουμε υγιής σε διάφορους ανθρώπους – ακόμη και η δική μας μέσα μας θα έχει ψεγάδια, μα όλοι θα την μάθουμε εν τέλει με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Μπορεί να την συναντάμε νέοι αλλά δεν θα κατανοηθεί πλήρως από την αρχή. Μεγαλώνοντας μέσα από την εμπειρία, από ανθρώπους που δεν το περιμένουμε, από την πράξη και τη δέσμευση με την πάροδο του χρόνου τότε τη γνωρίζουμε σιγά σιγά πραγματικά. Η αγάπη μαθαίνεται. Πολλές πρώτες φορές είναι απλώς δοκιμαστικές. Η αγάπη είναι μια δράση και μια επιλογή, περιλαμβάνει συνεχή προσπάθεια, δέσμευση και μετατροπή των συναισθημάτων σε πράξεις όπως σεβασμό, φροντίδα και ανιδιοτέλεια. Τα βιώματα, μας μαθαίνουν ό,τι οι λέξεις δεν μπορούν να εκφράσουν. Ενώ άλλοι μπορούν να δώσουν ορισμούς και ιστορίες, η αληθινή έννοια της αγάπης συχνά γίνεται πραγματικά κατανοητή μόνο μέσω της προσωπικής μας εμπειρίας. Εξελίσσεται. Μαθαίνεις και αναπτύσσεσαι, είναι μια συνεχής διαδικασία εξέλιξης κι όχι στασιμότητας. Η πραγματική αγάπη δεν έρχεται πάντα εύκολα· συνήθως χτίζεται σιγά-σιγά, με τα λάθη μας και τις διορθώσεις μας. Και τότε καταλαβαίνουμε κάτι σημαντικό: η αγάπη που συνδυάζεται με τον αληθινό έρωτα εμφανίζεται μια φορά. Όλα τα υπόλοιπα είναι προετοιμασία, μαθήματα και μικρές προπονήσεις της καρδιάς μας.
Τι είναι αγάπη για μένα; Αγάπη για εμένα είναι να νιώθεις αρκετός για κάποιον, να νιώθεις ο εαυτός σου μαζί του. Αγάπη είναι να ακούς ακόμη κι όταν δεν έχεις κάτι να πεις. Αγάπη είναι η αίσθηση όταν το σώμα σου ζητά κάποιον σαν να νιώθεις πως δεν μπορείς να λειτουργήσεις καλά, πως τον έχεις ανάγκη. Αγάπη είναι να σου λείπει κάποιος. Αγάπη είναι να αποδέχεσαι ακόμη κι όταν δεν καταλαβαίνεις. Αγάπη είναι η ασφάλεια που σου δίνει η παρουσία κάποιου όχι μόνο δίπλα σου αλλά και σε ένα κοινό χώρο μαζί του. Αγάπη είναι να ενώνονται τα βλέμματα από την μια άκρη του δωματίου στην άλλη κι έστω έτσι να “μιλάτε” να “καταλαβαίνετε”. Αγάπη είναι να αναπολείς την ημέρα που γνώρισες κάποιον ξανά και ξανά. Αγάπη είναι η ανακούφιση να κάθεται δίπλα σου αυτός ο κάποιος, στη θέση που ανυπομονούσες να κάτσει εκείνος και μόνο. Αγάπη είναι να τον κοιτάς στα μάτια ενώ πονά και να νιώθεις παντού μέσα σου τον ίδιο πόνο. Αγάπη είναι να ραγίζει η καρδιά σου για εκείνον όταν δεν είναι καλά ή στην σκέψη πως ίσως τον χάσεις. Η αγάπη είναι φως, όχι αυτό που βλέπεις, αλλά κι αυτό που δεν βλέπεις αλλά νιώθεις μέσα σου ακόμη και στα μεγαλύτερα σκοτάδια. Αγάπη είναι αυτό το κάτι που νιώθεις, το πρωτόγνωρο αλλά και το τόσο οικείο που δεν μπορείς να εξηγήσεις – που δεν μοιάζει με τίποτε άλλο, που δεν το έχεις αισθανθεί ποτέ άλλοτε, αλλά υπάρχει – είναι εκεί, και σε κάνει να νιώθεις σαν να βρήκες το άλλο σου μισό, σαν αυτός να ήταν ο σκοπός να συναντηθείς με αυτό το άτομο, σαν να επιτέλεσες επιτέλους ό,τι ήταν γραφτό…
