Η Μαίρη Τσίλη γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1973 στην Κόρινθο. Σπούδασε στη Νομική Αθηνών, αλλά δεν ασχολήθηκε ποτέ με κάποιο επάγγελμα αντίστοιχο των σπουδών της. Όπως λέει η ίδια “Δεν μου ταίριαζε κάτι τέτοιο”. Ασχολήθηκε, όμως, για κάποιο διάστημα με τη διδασκαλία φιλολογικών μαθημάτων σε μαθητές γυμνασίου και λυκείου. Τα τελευταία χρόνια ζει με την οικογένεια της στο Βραχάτι Κορινθίας κάπου κοντά στην θάλασσα και αποτυπώνει στο χαρτί στιγμιότυπα της ζωής της και κομμάτια της ψυχής της.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Κωνσταντίνος Αθανασόπουλος
- Πότε μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας; Ήταν ένα εγχείρημα που ξεκίνησε τυχαία ή υπήρξε κάποια αφορμή γι αυτό;
Η γραφή καταρχήν μου προέκυψε από ανάγκη ψυχής. Έγραφα μόνη μου, για μένα όταν δεν είχα κανέναν να του πω τα όσα νιώθω και γιατί ντρεπόμουν να επικοινωνήσω. Η συγγραφή, δηλαδή το να εκδοθούν βιβλία μου, ναι προέκυψε τυχαία. Κάποια φίλη ομότεχνος πια, βλέποντας κάποια πράγματα που ανέβαζα στο facebook με έσπρωξε να μιλήσω με κάποιον εκδοτικό και έτσι έγινε η αρχή.
- Και πλέον αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σας κατά κάποιον τρόπο;
Κοίτα, μοιραία η γραφή μου έγινε συγγραφή. Για την ακρίβεια, ναι παραδέχομαι ότι το να γράφω καλά και το να κατέχω την τέχνη του λόγου είναι κάτι που πάντα υπήρχε μέσα μου. Γεννήθηκα με αυτό. Αγαπώ από παιδί τις λέξεις και πάντα τις χρησιμοποιούσα για να εκφραστώ, για να ονειρευτώ, για να αντέξω την ζωή κι έμενα την ίδια ακόμα. Δεν γράφω για να γράψω σώνει και ντε και να εκδίδονται συνέχεια βιβλία μου. Αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου είναι και θα είναι το να γράφω όταν νιώθω την ανάγκη να αδειάσω την ψυχή μου.
- Στα βιβλία σας, ο έρωτας, η αγάπη και η φιλία αποτελούν βασικό άξονα και παρατηρούμε ότι τα προσεγγίζετε με ένα δικό σας τρόπο.Γιατί επιλέγετε να γράφετε γι’ αυτά τα ζητήματα;
Γιατί πολύ απλά ο έρωτας, η αγάπη και η φιλία είναι οι άξονες γύρω από τους οποίους κινείται όχι απλά η ζωή μας αλλά και η ίδια η ύπαρξη μας! Δείξε μου κάποιον που μπορεί να μην έχει π.χ. χρήματα ή να είναι πλούσιος και δεν νιώθει την ανάγκη για έρωτα, για αγάπη και για φιλία. Επίσης με εξιτάρει από προσωπικές μου εμπειρίες το πως και τα τρία αυτά κάποιες φορές περιπλέκονται.
- Οι προσωπικές σας εμπειρίες παίζουν σημαντικό ρόλο στο πως γράφεις δηλαδή;
Ναι! Πάρα πολύ! Και στα τρία βιβλία μου υπάρχουν δικά μου κομμάτια. Προσωπικές εμπειρίες και στιγμιότυπα της ζωής μου. Βιώματα μου που τα μοιράζομαι μέσα από τις ηρωίδες και τους ήρωες μου. Στο κρεσέντο ενός κύματος για παράδειγμα, η Εύα είμαι εγώ και στις Αλκυονίδες ψυχές μιλάω μέσα από την Αλκυόνη. Ε και στο Μυστικό κοχύλι που είναι αυτοβιογραφική πεζή ποίηση είμαι απλά αυτό που είμαι εγώ. Όσο για το καινούργιο μου βιβλίο που ετοιμάζω εκεί να δεις.
- Λέγεται ότι η συγγραφή, καμιά φορά, είναι τρόπος διαφυγής και εκτόνωσης από τα καθημερινά προβλήματα. Ισχύει και για εσάς κάτι τέτοιο;
Ισχύει και για μένα αυτό. Δηλαδή κάποιες φορές με πνίγει η καθημερινότητα μου και τότε γράφω για να ξεφύγω και για να αποδράσω από αυτήν. Ώρες ώρες η καθημερινότητα που ζούμε οι περισσότεροι από εμάς είναι λες και κάνουμε βουτιά σε μια θάλασσα βαθιά και έρχεται η στιγμή που θέλουμε να βγούμε έξω και να πάρουμε ανάσα. Τότε προσωπικά το κάνω και βρίσκομαι σε μιαν ακτή με λέξεις χαραγμένες επάνω στην αμμουδιά της. Και αντί να φτιάξω κάστρα, γράφω.
- Αν πάμε λίγο παραπέρα, θα έπρεπε κατά τη γνώμη σας τα βιβλία να προβληματίζουν τρόπον τινά τον αναγνώστη; Να δίνουν τροφή για σκέψη;
Και βέβαια θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό. Για μένα ένα βιβλίο επιβάλλεται να δημιουργεί και τροφή για σκέψη και να μην είναι έτσι απλά μια ιστοριούλα γραμμένη σαν μια ωραία έκθεση του σχολείου για να την διαβάσει η γειτόνισσα πχ ή κάθε μία και να πει απλά και μόνο… είδες όλοι οι άντρες είναι ίδιοι ή ότι ποτέ δεν ξέχασε την Σμύρνη που της έλεγε η γιαγιά της ή ότι τελικά όλοι κάποια στιγμή θα βρουν τον χαμένο τους αδερφό ή τον αληθινό έρωτα. Τροφή για σκέψη για το πως θα πας την ζωή σου παρακάτω και θα γίνεις πιο δυνατός και συνάμα ονειροπόλος.
- Όταν δώσατε προς έκδοση το πρώτο σας βιβλίο, αγωνιούσατε σχετικά με την αποδοχή του από το κοινό?
Ναι ανησυχούσα και ντρεπόμουν κιόλας. Τότε ευχήθηκα να νιώσουν έστω και λίγοι την ψυχή μου και την αλήθεια μου μέσα από αυτό και να αγαπηθώ και σαν άνθρωπος πιο πολύ από ότι σαν συγγραφέας. Δεν έχω παράπονο. Και οι δύο μου ευχές πραγματοποιήθηκαν πιο πολύ από περίμενα.
- Κατά τη διάρκεια συγγραφής ενός βιβλίου υπάρχει κάποιο στάδιο το οποίο θα λέγατε ότι είναι το πιο δύσκολο?
Τεχνικά δύσκολο σημείο είναι το να ξαναδιαβάσω δύο-τρεις φορές όλο αυτό που έχω γράψει γιατί εκεί έρχονται πολλά που πρέπει να διορθώσω ή να αλλάξω ή να συμπληρώσω. Επίσης δύσκολο κομμάτι είναι το να γράψω την περίληψη για το οπισθόφυλλο. Τι να πω και τι να κρύψω για να δώσω τόσα όσα πρέπει και ταυτόχρονα να ιντριγκάρω τον υποψήφιο αναγνώστη. Σε συναισθηματικό επίπεδο το δύσκολο είναι όταν αγγίζω βαθιά πληγές μου και βάζω τον εαυτό μου απέναντι και τον μαστιγώνω και γράφω για ζόρικες στιγμές που πέρασα.
- Στην εποχή μας, εν μέσω ‘κυριαρχίας’ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, παρατηρούμε μια άλλη επικοινωνία ενός συγγραφέα με το αναγνωστικό του κοινό. Πιο άμεση, πιο καθημερινή ίσως. Πως αντιμετωπίζετε κάτι τέτοιο; Θεωρείτε ότι κάπου μπορεί να σας βλάψει;⦁ Στην εποχή μας, εν μέσω ‘κυριαρχίας’ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, παρατηρούμε μια άλλη επικοινωνία ενός συγγραφέα με το αναγνωστικό του κοινό. Πιο άμεση, πιο καθημερινή ίσως. Πως αντιμετωπίζετε κάτι τέτοιο; Θεωρείτε ότι κάπου μπορεί να σας βλάψει;
Χρειάζεται προσοχή στην διαχείριση της επικοινωνίας ανάμεσα σε έναν συγγραφέα και στους αναγνώστες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως και γενικά χρειάζεται προσοχή σε κάθε είδους σχέση που αναπτύσσεται σε αυτόν τον χώρο. Πολλοί υποδύονται αυτό που θα ήθελαν να είναι στην πραγματική τους ζωή αλλά δεν τα καταφέρνουν εκεί έξω. Τώρα πια έχω μάθει και δεν φοβάμαι τίποτα και κανένα. Φυλάγομαι, κρατάω αποστάσεις ασφαλείας και παραμένω αυτό που είμαι. Και είμαι έτοιμη για όλα. Για το να γίνει κάποιος υπερβολικά ενθουσιώδης μαζί μου, για το να με απαξιώσει και να βγάλει τα απωθημένα του και για να του αρέσω έτσι απλά.
- Αυτή τη στιγμή ετοιμάζετε κάτι; Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ετοιμάζω κάτι και είσαι ο πρώτος που θα σου πω γι’ αυτό. Μετά από ένα χρόνο συνειδητής αποχής από τα συγγραφικά δρώμενα ολοκληρώνω το καινούργιο μου βιβλίο που θα εκδοθεί μέσα στο 2018. Σε αυτό το βιβλίο έχω δώσει στοίχημα με τον ίδιο μου τον εαυτό να καταφέρω να αποτυπώσω μια πτυχή του εαυτού μου και ένα κομμάτι της ζωής μου που ίσως σε κάποιους φανεί προκλητικό. Όμως είναι δικό μου κομμάτι και αυτό και το υπερασπίζομαι και το αγαπώ. Είναι η ιστορία της Υακίνθης. Για πρώτη φορά έχω δύο γυναίκες ηρωίδες. Την Σοφία και την Υακίνθη. Βασίζεται σε προσωπικές μου εμπειρίες που απέκτησα γνωρίζοντας και μπαίνοντας σε έναν άλλο κόσμο το καλοκαίρι που μας πέρασε. Σε αυτό το βιβλίο απ ενοχοποιώ τον έρωτα και την ανάγκη για ηδονή.
- Λίγο πριν τον επίλογο, σας έχω κάτι ακόμα. Το γνωστό παιχνίδι με τους αυθόρμητους συνειρμούς. Είστε έτοιμη;
Ναι! Είμαι έτοιμη και για αυτό!
Αγάπη: Όλος ο κόσμος μου να είσαι εσύ.
Μίσος: Σκοτάδι.
Νύχτα: Όνειρο και παγίδα μοναξιάς.
Μουσική: La la land, πρωινό ξύπνημα παράφωνο.
Φόβος: Η απουσία όσων αγαπώ.
Φαγητό: Καρμπονάρα
Φιλία: Γλύκα και αντοχή.
Χρόνος: Ψεύτης
Θα θέλατε να κλείσουμε με μια φράση που σας εκφράζει;
Θα θέλατε να κλείσουμε με μια φράση που σας εκφράζει;“Κάποιοι λατρεύουν να με μισούν και κάποιοι άλλοι με θαυμάζουν ή φτάνουν σε οργασμό μαζί και χωρίς εμένα. Κι εγώ δεν έμαθα ακόμα να σφυρίζω αδιάφορα.”
-Σε Ευχαριστώ θερμά για την όμορφη συζήτηση Μαίρη…
-Κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη συζήτηση που κάναμε!
