Το Ναύπλιο, ή Ανάπλι όπως συχνά αποκαλείται, η πελοποννησιακή πόλη που εκτός από την αδιαμφισβήτητη ομορφιά της, έχει γίνει ευρέως γνωστή και για την ιστορία της, είναι η πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδος. Η παλαιότερη ονομασία της περιοχής ήταν Ναυπλία καθώς, σύμφωνα με τον μύθο, ιδρυτής της ήταν ο Ναύπλιος, ο γιός του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης. Η πόλη του Ναυπλίου προσελκύει ετησίως μεγάλο αριθμό επισκεπτών, οι οποίοι επιθυμούν να θαυμάσουν τα σημεία -κατατεθέν της περιοχής όπως είναι το φρούριο Μπούρτζι, το Παλαμήδι, τον τόπο όπου δολοφονήθηκε ο πρώτος κυβερνήτης του Ελληνικού κράτους κατά τη μεταβατική περίοδο της δημιουργίας του κ.ά. και φυσικά να μάθουν την ιστορία του τόπου, ο οποίος αποτέλεσε την πρώτη πρωτεύουσα του νεοσύστατου αυτού κράτους, κατά τα χρόνια 1828-1833. Το Ναύπλιο, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει πληθυσμό περίπου 14.000 κατοίκων.
Η Ιστορία του Ναυπλίου
Οι ανασκαφές που έχουν πραγματοποιηθεί στην περιοχή του Ναυπλίου, κατέδειξαν ότι κατοικήθηκε ήδη από την προϊστορική εποχή. Ανάλογα ευρήματα βέβαια, μαρτυρούν την ύπαρξη ζωής και κατά τη μεσοελλαδική, τη μυκηναϊκή και τη γεωμετρική εποχή. Μέχρι τον 7ο αιώνα π.Χ., το Ναύπλιο ήταν αυτόνομο και στη συνέχεια κατακτήθηκε από το Άργος. Κατά τον 10ο αιώνα όμως, μια επιδρομή των Αράβων ήταν αρκετή για να ισοπεδώσει ολοκληρωτικά το Ναύπλιο, το οποίο έναν μόλις αιώνα μετά, κατόρθωσε να “ορθοποδήσει” και να αναδειχθεί ως μεγάλο εμπορικό κέντρο. Κατά τη διαδοχή του Λέοντα Σγουρού, το Ναύπλιο κηρύχθηκε αυτόνομο, όμως σύντομα παραδόθηκε στα χέρια του Όθωνος ντε Λα Ρος. Περίπου έναν αιώνα μετά, καταλαμβάνεται από τους Βενετούς, για να επανέλθει το 1540 στους Τούρκους, έπειτα ξανά στους Βενετούς και το 1715 στους Τούρκους για να απελευθερωθεί το 1822, μετά τη λήξη της επανάστασης.

Το Ναύπλιο κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης
Κατά τη διάρκεια της επανάστασης των Ελλήνων πραγματοποιούνται τρεις σημαντικότατες πολιορκίες. Η πρώτη, υπό την αρχηγία της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, λαμβάνει χώρα τον Απρίλιο του 1821. Οι δύο επόμενες πολιορκίες, εξίσου σημαντικές, επιφέρουν τα θεμιτά για τους Έλληνες αποτελέσματα, γεγονός το οποίο αναγκάζει τους Τούρκους να συνθηκολογήσουν. Τον Νοέμβριο του 1822, σημειώνεται ελληνική εισβολή στο Παλαμήδι, η οποία καταφέρνει να επικρατήσει της τουρκικής δύναμης. Μόλις λίγους μήνες μετά το γεγονός αυτό, δημιουργείται στο Ναύπλιο η έδρα της προσωρινής επαναστατικής κυβέρνησης καθώς και η έδρα του Κυβερνήτη. Η επιλογή της πόλης του Ναυπλίου ως έδρα της κυβέρνησης, έγινε καθώς ήταν μια παραθαλάσσια περιοχή, γεγονός που διευκόλυνε τον ανεφοδιασμό σε περίπτωση πολιορκίας και βρισκόταν σε μικρή απόσταση από τα νησιά του Αργοσαρωνικού και από τις υπόλοιπες πόλεις της Πελοποννήσου, οπότε μπορούσε να ασκεί την εξουσία της με τρόπο ευκολότερο και ασφαλέστερο. Η κατάσταση όμως που επικρατούσε στην περιοχή ήταν άσχημη. Η έλλειψη καλοδιατηρημένων σπιτιών, πόσιμου νερού, περίθαλψης, βασικών υποδομών, σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό προσφύγων που κατέφθανε συνεχώς στο Ναύπλιο, καθιστούσε την κατάσταση ανυπόφορη.
Λύση σε όλα αυτά τα προβλήματα, έφερε η άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια στην περιοχή του Ναυπλίου. Νέα πολεοδομικά σχέδια, πλατείες, σχολεία, νοσοκομεία, ύδρευση και αποχέτευση ήταν μόνο μερικά από τα έργα που κατόρθωσε να υλοποιήσει ο πρώτος Κυβερνήτης. Η περίοδος της εξουσίας του όμως έληξε άδοξα, μετά τη δολοφονία του έξω από τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, από μέλος της οικογένειας Μαυρομιχάλη.

Τα μετεπαναστατικά χρόνια
Η περίοδος που διαδέχτηκε τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, χαρακτηρίστηκε από ανοργανωσιά και αναρχία. Σύντομα όμως η άφιξη του βασιλιά Όθωνα στο Ναύπλιο, θα επαναφέρει την κατάσταση στις αρχικές συνθήκες. Το 1834, ο Όθωνας θα μεταφέρει την πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους από το Ναύπλιο στην Αθήνα. Η κίνηση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τους κατοίκους του Ναυπλίου, οι οποίοι ζητούσαν την παραίτηση του Όθωνα από τον θρόνο του και οι αντιδράσει αυτές εκφράστηκαν με κινητοποιήσεις, οι οποίες αρχικά δεν επέφεραν κάποιο αποτέλεσμα, εν τέλει όμως πέτυχαν τον σκοπό τους, δηλαδή κατάφεραν να πάψουν τον Όθωνα από τα καθήκοντά του.
Τα χρόνια της Μικρασιατικής καταστροφής
Ένας ακόμα σταθμός στην ιστορία του Ναυπλίου, είναι η άφιξη των προσφύγων το 1922, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Ο αριθμός αυτών ανερχόταν περίπου σε 900, γεγονός που οδήγησε στην ανάγκη ανοικοδόμησης κατοικιών. Η υλοποίηση του σκοπού αυτού ολοκληρώθηκε το 1929. Πέρα από τα θέματα προς επίλυση που επέφερε η άφιξη των προσφύγων στην περιοχή, μεγάλη ήταν η συμβολή τους στην ανάπτυξη της καθώς με τη δουλειά και τις γνώσεις τους κατάφεραν να προσφέρουν την πολύτιμη βοήθεια που το Ναύπλιο χρειαζόταν την περίοδο εκείνη.

Το Ναύπλιο σήμερα
Σήμερα η πόλη του Ναυπλίου αποτελεί έναν προορισμό που θα μαγέψει κάθε επισκέπτη της. Μια βόλτα στους δρόμους της, αποτελεί μια περίτεχνη σύνδεση του παρόντος με το ιστορικό παρελθόν. Τα κτίρια ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια του επισκέπτη την ιστορία και συμβάλλουν στη βιωματική εκμάθηση της. Το κράμα του παραδοσιακού με το μοντέρνο, μπορεί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του κάθε ταξιδιώτη. Άλλωστε η εκπληκτική θέα της θάλασσας που δεσπόζει σε αρκετά σημεία της πόλης, μια θάλασσα στην οποία σημειώθηκαν ιστορικές μάχες, χάρη στις οποίες απελευθερώθηκε το έθνος από τον τουρκικό ζυγό, αποζημιώνει τον κάθε ταξιδιώτη ανεξάρτητα από τις καταβολές, τα πιστεύω και τις ιστορικές του γνώσεις.

- https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B1%CF%8D%CF%80%CE%BB%CE%B9%CE%BF
- https://nafplio.wordpress.com/history/
- http://nafplioargolidas.blogspot.com/2008/09/blog-post.htm
Σύνταξη κειμένου: Ευθυμία Μερτσανίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου