Η αλήθεια είναι πως οι περισσότερες περιπτώσεις στην Ελλάδα αφορούν τηλεοπτικές σειρές που βασίστηκαν στη λογοτεχνία. Ας σταθούμε όμως σε εκείνα τα έργα που μεταφέρθηκαν στην μεγάλη οθόνη. Η λογοτεχνία αποτελεί ένα κεφάλαιο το οποίο έχει εμπνεύσει –κατά καιρούς- κινηματογραφικούς παραγωγούς τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Ακολουθούν μερικές αγαπημένες ταινίες του σύγχρονου Ελληνικού κινηματογράφου που βασίστηκαν σε λογοτεχνικά έργα.
Αυτή η νύχτα μένει (1999)
Το «Αυτή η νύχτα μένει» αποτελεί μια δραματική ταινία παραγωγής του 1999. Το φιλμ βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Θάνου Αλεξανδρή. O Αντρέας είναι ιδιοκτήτης ενός μικρού μπακάλικου και η Στέλλα μια επίδοξη λαϊκή τραγουδίστρια. Η Στέλλα κάποια στιγμή θα «εξαφανιστεί» κάπου στη Βόρεια Ελλάδα με σκοπό να ικανοποιήσει το όνειρό της. Μην μπορώντας όμως ο Αντρέας να αποδεχτεί μια ζωή χωρίς την αγαπημένη του παρατάει τη δουλειά του και αναζητά τα ίχνη της. Μια συμπαθέστατη δουλειά με γρήγορο μοντάζ και ωραία φωτογραφία. Μια ταινία στην οποία η πρωταγωνίστρια, Αθηνά Μαξίμου, αιχμαλωτίζει όλα τα βλέμματα.
Το τανγκό των Χριστουγέννων (2011)
Το τανγκό των Χριστουγέννων είναι μια δραματική ταινία βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη. Η ταινία τοποθετείται στην περίοδο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών σε ένα στρατόπεδο στον Έβρο. Ο Στέφανος είναι υπολοχαγός και ερωτευμένος με τη Ζωή, τη γυναίκα του αντισυνταγματάρχη. Θέλει να ζητήσει από εκείνη να χορέψουν τανγκό στη γιορτή των Χριστουγέννων, όμως δεν ξέρει να χορεύει. Γι’ αυτόν τον λόγο, ζητά τη βοήθεια του φαντάρου του, ο οποίος είναι κρυφά ερωτευμένος μαζί του (www.wikipedia.org). Μια από τις καλύτερες ταινίες του σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου που βασίστηκε στη σύγχρονη Ελληνική λογοτεχνία. Μια ταινία με ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις παραγωγές του εξωτερικού
Ουζερί Τσιτσάνης (2015)
Μια ταινία για την οποία αναφερθήκαμε και σε προηγούμενο άρθρο (βλέπε «Ναζισμός και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: 8 αξιόλογες ταινίες»). Το σενάριο είναι βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη και πραγματεύεται τον έρωτα μιας Εβραίας και ενός Χριστιανού στα χρόνια της κατοχής. Μια παραγωγή που απέσπασε το βραβείο κοινού στο 13ο Ελληνικό Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του San Fransisco. Ένα φιλμ με προσεγμένη φωτογραφία, αξιοπρεπή ήχο και μουσική που φαίνεται πως δεν ενθουσίασε τους κριτικούς. Ως θεατής όμως θα πω πως είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου που έχω δει.
Η καρδιά του κτήνους (2004)
Μια ακόμη παραγωγή που βασίστηκε στη σύγχρονη Ελληνική λογοτεχνία και συγκεκριμένα στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Πέτρου Τατσόπουλου. Μετά τον θάνατο της μητέρας του, ο Στέφανος κληρονομεί τα χρέη της. Για να μπορέσει να τα εξοφλήσει αποφασίζει να βοηθήσει έναν παλιό συμμαθητή του, που θέλει να ληστέψει μια τράπεζα (www.imdb.com). Mια ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη με πρωταγωνιστή τον ίδιο που «χάθηκε» στην πορεία. Ένα φιλμ που δεν βρήκε συμπάθειες, παρά μόνο λίγα χλιαρά χειροκροτήματα στο φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Μια ταινία που βλέπεται ευχάριστα αλλά μέχρι εκεί.
Μικρά Αγγλία (2013)
Η Μικρά Αγγλία είναι μια δραματική- ρομαντική ταινία του Παντελή Βούλγαρη. Βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα της συζύγου του, της Ιωάννας Καρυστιάνη. Η Όρσα, 20 ετών, αγαπάει κρυφά τον υποπλοίαρχο Σπύρο Μαλταμπέ. Η μικρότερη αδελφή της, Μόσχα, θέλει να φύγει από την Άνδρο και να μην παντρευτεί ναυτικό, όπως οι υπόλοιπες γυναίκες του νησιού. Η μητέρα τους Μίνα, η οποία έχει παντρευτεί καπετάνιο, αγνοεί τις επιθυμίες τους και τελικά παντρεύει την Όρσα με τον καπετάνιο Νίκο Βατοκούζη, και τη Μόσχα με τον πλέον καπετάνιο Σπύρο Μαλταμπέ. Τα δύο ζευγάρια ζουν στο ίδιο σπίτι, το ένα στον πάνω και το άλλο στον κάτω όροφο. Μια επική ιστορία μιας χαμένης αγάπης και μιας αγάπης μεταξύ των αδερφών που επέφερε έσοδα +3 εκ. δολαρίων.
Η Ρόζα της Σμύρνης (2016)
Μια σύγχρονη Ελληνική λογοτεχνία αλλά και ένας Ελληνικός Κινηματογράφος στα καλύτερά του. Μια ταινία βασισμένη στο βιβλίο «Ισμαήλ και Ρόζα» του Γιάννη Γιαννέλλη- Θεοδοσιάδη. Ο Δημήτρης είναι ένας Έλληνας που ζούσε στην Τουρκία αλλά εκδιώχθηκε. Τώρα, ζει στην Αθήνα με την αγαπημένη του και έχει αναλάβει μια έκθεση με θέμα τους Έλληνες της Σμύρνης. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, βρίσκει ένα ματωμένο νυφικό, το οποίο ανήκει στην ηλικιωμένη πλέον Ρόζα. Ένα φιλμ που «κερδίζει» από καλοβαλμένους εσωτερικούς χώρους και τις κοσμοπολίτικες διαδρομές της. Μια παραγωγή, από τις καλύτερες του σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου.
