Ικαρία: μια παράλληλη πραγματικότητα με τη δική μας! Δεν έχω επισκεφθεί το νησί, αλλά θα γράψω από τη σκοπιά εκείνων που την έζησαν φέτος το καλοκαίρι και είχαν πολλά να πουν… Ιστορίες που δεν ακούς συχνά από άλλους καλοκαιρινούς προορισμούς. Ιστορίες που χαράσσονται στο μυαλό σου. Ιστορίες που σε εκπλήσσουν, σε μαγεύουν και στο τέλος σε πείθουν να τις εντάξεις στο επόμενο καλοκαίρι σου.
Η Ικαρία είναι ένα ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου και προσφέρεται κυρίως για εναλλακτικό τουρισμό. Η εμπειρία ενός τέτοιου ταξιδιού είναι μοναδική και σίγουρα πρέπει ο καθένας να τη βιώσει. Αν αυτού του είδους οι διακοπές δεν είναι το φόρτε σου αλλά γουστάρεις άνεση και πολυτέλεια, μη μείνεις στο νησί ως κατασκηνωτής -όπως και συνηθίζεται- αλλά νοίκιασε το δωμάτιο ή διαμέρισμα ενός φιλόξενου Ικαριώτη. Οπωσδήποτε μην εγκαταλείψεις αμέσως την ιδέα του καλοκαιριού στην Ικαρία. Είναι άραγε ένα διάλειμμα από την πραγματικότητα ή μια παράλληλη πραγματικότητα;
Στην Ικαρία η ζωή είναι αργή. Κυλάει με διαφορετικούς ρυθμούς από την πόλη σου ή ακόμη και το χωριό σου. Κυλάει με τους δικούς της ρυθμούς, που εσύ εξ αρχής δυσκολεύεσαι να ακολουθήσεις. Δυσκολεύεσαι να αποδεχθείς την απουσία του άγχους. Οι Ικαριώτες δεν αγχώνονται και δεν βρίσκουν και λόγο να το κάνουν. Το αρνούνται. Πηγαίνεις σε ένα κατάστημα να ψωνίσεις ή σε ένα καφενείο να παραγγείλεις καφέ για το δρόμο και θα τους δεις να χαμογελούν, να λένε άσχετα, να κάνουν αργές κινήσεις και να το απολαμβάνουν. Εσύ δεν έχεις συνηθίσει έτσι. Αντιλαμβάνονται την αγωνία σου στο βλέμμα και την νευρικότητά σου. Θέλεις να τελειώσουν τη δουλειά σου για να συνεχίσεις το πρόγραμμά σου. Τότε θα σου πουν με τη βαριά νησιώτικη προφορά τους: “Γιατί βιάζεσαι κοπέλα μου; Δεν θέλει άγχος η ζωή“. Θα το σκεφτείς για λίγο. Γιατί βιαζόσουν άραγε; Ικαρία: μια παράλληλη πραγματικότητα.
Έπειτα, θα οδηγείς στο δρόμο με τη παρέα σου για να επισκεφτείς τις φημισμένες άγριες παραλίες του νησιού και θα συναντήσεις και άλλους οδηγούς στο δρόμο. Εκείνοι όμως δεν τρέχουν, έχουν χαμηλώσει ταχύτητα και αν τύχει και συναντηθούν θα πιάσουν κουβέντα στη μέση του δρόμου, θα καλημεριστούν, θα πουν δυο κουβέντες ζεστές και θα συνεχίσουν. Εσύ θα περιμένεις να τελειώσουν, για να συνεχίσεις τη διαδρομή σου. Δεν έχεις το δικαίωμα να τους κορνάρεις, ούτε να τους σταματήσεις. Είναι ζεστοί, φιλικοί, κοινωνικοί και πρόσχαροι. Είναι στο DNA τους. Σε παραξενεύει;
Ένας φίλος πήγε σε ένα μαγαζί να ψωνίσει και δεν είχε αρκετά μετρητά πάνω του. Τότε ζήτησε από τον ιδιοκτήτη λίγα λεπτά για να πεταχτεί στο αμάξι να φέρει τα υπόλοιπα. Εκείνος γύρισε και του είπε: “Παλικάρι μου φέρε τα μου αύριο και φύγε τώρα. Καλή σου μέρα!” Καλή καρδιά, μηδενική καχυποψία και ανθρωπιά. Ακόμη λέγεται, ότι σε ένα χωριό, ο φούρναρης έφτιαχνε τα καρβέλια του όλο το βράδυ και τη μέρα κοιμόταν. Άφηνε ένα σημείωμα, όπου έλεγε πως ο καθένας μπορεί να αγοράσει ελεύθερα ό,τι θέλει ενόσω εκείνος θα κοιμάται και πως αν τον κλέψει ο οποιοσδήποτε ο φούρνος θα κλείσει για μια εβδομάδα. Επίσης, οι άνθρωποι πηγαίνουν αργά στις δουλειές τους, ενώ μπορεί να βρεις και επιχειρήσεις που ανοίγουν 11 ή 12 ή ώρα το μεσημέρι. Ικαρία: μια παράλληλη πραγματικότητα.
Φυσικά, αναπόσπαστο κομμάτι του νησιού αποτελούν τα ικαριώτικα πανηγύρια και οι ατελείωτοι χοροί μέχρι το πρωί. Οι άνθρωποι μαγειρεύουν εθελοντικά και προσφέρουν στους τουρίστες τοπικές νοστιμιές με ένα χαμηλό αντίτιμο, που περνάει στην κοινότητα του νησιού. Εκεί όλοι χορεύουν, όλοι γλεντούν. Ο Ικαριώτης θα σε σηκώσει με το ζόρι, για να νιώσεις στο πετσί σου τον ικαριώτικο ρυθμό και να διασκεδάσεις με την ψυχή σου. Γαληνεύει η ψυχή σου. Γίνεσαι ένα με τη καρδιά του νησιού. Γίνεσαι ένα με το νησί αυτό, που δεν αγχώνεται ποτέ, δεν κουράζεται ποτέ, δεν αφήνει τίποτα να διαταράξει την ταπεινή και γνήσια ευτυχία του. Ένα νησί με μεγάλο προσδόκιμο ζωής και πολλά μυστικά μακροζωίας. Και τελικά αναρωτιέσαι, ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ζωής; Πώς πρέπει να ζούμε; Ποια είναι η πραγματικότητα που θέλουμε να ζούμε;
Ας πάρουμε μια γεύση από το νησί από τον αγαπημένο μας Happy Traveller!
