Το μυθιστόρημα του Walter Tevis του 1983 “The Queen’s Gambit”, για ένα θηλυκό θαύμα του σκακιού, έγινε πρόσφατα μίνι σειρά κι έκανε πρεμιέρα στο Netflix. Πρόκειται για μια ιστορία ενηλικίωσης στο χώρο των αθλημάτων, μια ιστορία βαθιά ανθρώπινη. Είναι ταυτόχρονα ένα είδος θνητής εκδοχής του δημοφιλούς σύγχρονου είδους, της εσωτερικής ζωής ενός υπερήρωα, και το πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε γι ‘αυτό είναι ότι όλα τα παραπάνω συμβαίνουν αριστοτεχνικά – μία σειρά στοχαστική, συναρπαστική, διασκεδαστική. Αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει είναι το πώς κάθε στοιχείο έρχεται μαζί, για να γίνει η καλύτερη ταινία που σχετίζεται με το σκάκι ή σειρά για να κοσμήσει την οθόνη.
Υπόθεση
Η ιστορία εκτυλίσσεται στη δεκαετία του 1960. Η σειρά αφηγείται την ιστορία της πρόσφατα ορφανής Beth Harmon (Anya Taylor-Joy), εννέα ετών, η οποία βρίσκεται σε ένα ορφανοτροφείο θηλέων που διευθύνεται από μια χριστιανική ομάδα με αυστηρές αξίες. Οι αξίες αυτές δεν αποκλείουν τη χορήγηση ηρεμιστικών στους ενοίκους του για τον «έλεγχο της διάθεσης», με τα κορίτσια να σχηματίζουν ουρές για να πάρουν το φάρμακο τους.
Η νεαρή ηρωίδα εισάγεται στο βασιλικό παιχνίδι του σκακιού από τον μόνιμο επιστάτη του ορφανοτροφείου, έναν πραγματικό δεξιοτέχνη και τον λάτρη του σκακιού που φαίνεται να παίζει παιχνίδια στο υπόγειο στον ελεύθερο χρόνο του. Ο άνθρωπος αυτός, σαφώς κατάκοπος με τη σταθερή ροή των προβληματικών κοριτσιών στις τοπικές ρυθμίσεις, είναι αρχικά εξαιρετικά επιφυλακτικός να αναλάβει Beth ως μαθήτρια αλλά η επιμονή και το φυσικό ταλέντο της, τον κερδίζει και έτσι αρχίζει η πορεία της προς την κορυφή.
Αν και η Beth λάμπει ως μία σούπερ ταλαντούχα ηρωίδα, είναι επίσης ένας βαθιά ελαττωματικός χαρακτήρας, του οποίου η μόνη παρηγοριά βρίσκεται σε δύο πράγματα: το πάθος της για το σκάκι και τον εθισμό της στα ηρεμιστικά. Είναι αυτή η δυαδικότητα και ο αγώνας μεταξύ της αυτοκαταστροφής και της φυσικής της ικανότητας που την καθορίζουν. Ο κόσμος στο The Queen’s Gambit την αντιμετωπίζει με δυσπιστία, καθώς οι γυναίκες την εποχή εκείνη δεν κατείχαν υψηλές θέσεις και αξιώματα, αλλά ούτε εκδήλωναν άλλου είδους φιλοδοξίες πέραν της δημιουργίας οικογένειας. Ακόμη και μια γυναίκα δημοσιογράφος σε συνέντευξη της για το περιοδικό Life αδυνατεί να δει πέρα από το φύλο και προτείνει το «λιγότερο ανταγωνιστικό» παιχνίδι του μπριτζ.
Μία εξαιρετική ερμηνεία
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα καταλήγουν στην Beth. Ενώ το σκάκι μπορεί να αρκεί για τους οπαδούς του, σίγουρα δεν θα είναι αρκετό για το ευρύτερο κοινό, και εκεί βρίσκεται ένα μέρος του μεγαλείου αυτής της σειράς. Η Anya Taylor-Joy το χαρακτήρισε ως tour de force και σίγουρα θα κάνει θαύματα για την καριέρα της. Η ηθοποιός αναλαμβάνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη σειρά The Queen’s Gambit , όταν εκείνη εισέρχεται στην εφηβεία της. Μας δείχνει πως η εξέλιξη της κοινωνικής αμηχανίας και νεανικότητας του κοριτσιού δεν είναι μόνο από λεπτές αλλαγές στα μαλλιά της, αλλά και στην γλώσσα του σώματος της. Οι δεύτεροι ρόλοι είναι επίσης καταπληκτικοί, ειδικά η Heller ως Alma, η τελευταία εκ των οποίων ενεργεί τόσο ως υποκινητής αλλά και ως υποστηρικτής για την εκπληκτικά έξυπνη υιοθετημένη κόρη της.
Συμπέρασμα
Γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Scott Frank, υποψήφιο για Όσκαρ για το σενάριο του “Logan”, το “The Queen’s Gambit” είναι εντυπωσιακό. Η προσέγγιση του Frank είναι γεμάτη όμορφα πλάνα που διαμορφώνουν μία συνεκτική και προσεγμένη κινηματογράφηση. Αλλά η σειρά δεν θα μπορούσε να συγκλονίσει χωρίς την Taylor-Joy, η οποία παρουσιάζει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρα της. Το εκφραστικό πρόσωπό της και οι ακόμα πιο εκφραστικές κινήσεις των χεριών είναι ένα βασικό μέρος του τι κάνει τους σκακιστικούς αγώνες τόσο μαγευτικούς. Ταιριάζει τόσο τέλεια στις μόδες και τους τρόπους της δεκαετίας του 1960 που μπορεί κάλλιστα να έχει γεννηθεί σε λάθος δεκαετία.
Υπήρξαν πολλές ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές για ιδιοφυίες και το κόστος ενός μεγάλου μυαλού, αλλά λίγοι με την ιστορία μιας γυναίκας στο επίκεντρο.
