Η Delia Owens σε ηλικία 70 ετών κυκλοφόρησε το πρώτο της λογοτεχνικό βιβλίο “Where the crawdads sing” αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. Στην Ελλάδα, οι εκδόσεις Δώμα ανέλαβαν να κατακτήσουν το αναγνωστικό κοινό μεταφράζοντάς το: Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου, η Κάια, είναι γνωστή ως η “Πιτσιρίκα του βάλτου”. Γεννημένη σε μια προβληματική οικογένεια που ζούσε ουσιαστικά αποκομμένη σε ένα βάλτο, κοντά στο Μπάρκλι Κόουβ, ξεκίνησε από νωρίς να αγωνίζεται για την επιβίωσή της.
Η μητέρα της, απηυδισμένη από την κακομεταχείριση από τον αλκοολικό άντρα της, εγκαταλείπει εκείνη και τα αδέρφια της. Σιγά σιγά, όλα τα μεγαλύτερα αδέρφια της ακολουθούν το παράδειγμά της, αφήνοντας την Κάια νήπιο σχεδόν να συμβιώνει με τον απάνθρωπο πατέρα τους. Σε ένα άθλιο ξύλινο καλύβι, με μόνη συντροφιά τους γλάρους και τα υπόλοιπα ζωύφια του βάλτου πρέπει να παλέψει για τα πάντα. Όταν τελικά εξαφανίζεται και ο πατέρας της, εξαφανίζονται μαζί του και τα πενιχρά κέρματα που της άφηνε για την τροφή τους. Ο βάλτος είναι πλέον η μοναδική της οικογένεια.
Η Κάια δεν το βάζει κάτω όμως. Μπορεί να είναι ένα παιδί που δεν ξέρει καν να διαβάζει, όμως βρίσκει τρόπο για να κερδίζει κάποια ελάχιστα χρήματα. Μαθαίνει να ψαρεύει, να μαζεύει μύδια και να μαγειρεύει χυλό από καλαμποκάλευρο. Παρά τις αντιξοότητες, έχει πάντα την ελευθερία της και τη συντροφιά του βάλτου.
Πολλά χρόνια αργότερα, ένας φόνος συγκλονίζει την τοπική κοινωνία της Βόρειας Καρολίνας. Ο νεαρός Τσέις Άντριους βρέθηκε νεκρός στο δάσος, στην περιοχή τον βάλτων. Όλες οι υποψίες στρέφονται στην άγρια “Πιτσιρίκα του βάλτου” η οποία σύμφωνα με φήμες είχε παράνομο δεσμό με το θύμα. Είναι, όμως, τελικά η Κάια το άγριο εκείνο κορίτσι που όλοι περιγράφουν; Ή μήπως πίσω από την “πρωτόγονη” ομορφιά της κρύβεται μια καλλιεργημένη και ευαίσθητη κοπέλα που έχει πληγωθεί από την εγκατάλειψη των αγαπημένων της;
Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες: ένα σύγχρονο αριστούργημα
Δεν θέλω να μακρηγορήσω με πολλές λεπτομέρειες, όμως, το βιβλίο “Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες” πρόκειται κατά την άποψή μου για ένα αριστούργημα. Τολμώ να πω ίσως το καλύτερο που έχω διαβάσει φέτος μέχρι στιγμής. Μια ιστορία ενηλικίωσης που κρύβει πολύ πόνο, νοσταλγία και τον καημό ενός μικρού κοριτσιού που εγκατέλειψαν από πολύ νωρίς. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην οικογένειά της.
Ένας διαρκής αγώνας για επιβίωση, μοναξιά που τη νιώθεις να καίει τα μάτια σου γεμίζοντάς τα δάκρυα. Δεν στάθηκα ιδιαίτερα στις λεπτομερείς περιγραφές της φύσης και της ομορφιάς της, αλλά στα συναισθήματα που σου προκαλεί. Θέλεις να αγκαλιάσεις αυτή τη μικρή “πιτσιρίκα”, να τη φροντίσεις. Ωστόσο είναι πολύ δυνατή, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα καταφέρνει, όχι απλά να επιβιώσει αλλά και να μορφωθεί με τη βοήθεια του μοναδικού φίλου που απέκτησε ποτέ και να καταξιωθεί ως μια φυσιοδίφης συγγραφέας.
Κι ύστερα έρχεται η σκηνή της δολοφονίας. Είναι ατύχημα ή υπήρχε δόλος; Τι λόγους θα είχε να κάνει κάτι τέτοιο η Κάια; Επιτρέψτε μου να δανειστώ ένα απόσπασμα από το οπισθόφυλλο για να σας ιντριγκάρω ακόμη περισσότερο…
Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που μας υπενθυμίζει πώς τα παιδικά μας χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, απ’ τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει.
Εάν αυτή η περίοδος σας βρίσκει στο σπίτι ασφαλείς, δεν υπάρχει καλύτερη πρόταση να “ταξιδέψετε” διαβάζοντας το Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες από τη Delia Owens και τις εκδόσεις Δώμα.
Αναμένουμε άλλωστε και την κινηματογραφική μεταφορά του…
