Ο Χιονάνθρωπος – The Snowman, είναι ένα παιδικό παραμύθι χωρίς λόγια, μόνο με εικόνες, το οποίο έγραψε ο Άγγλος συγγραφέας Raymond Redvers Briggs και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1978 στην Αγγλία και κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς και στην Αμερική. Πολύ σύντομα γνώρισε μεγάλη επιτυχία κι έτσι, ο Χιονάνθρωπος προβάλλεται σαν ταινία κινούμενων σχεδίων για πρώτη φορά στην τηλεόραση της Αγγλίας στις 26 Δεκέμβρη του 1982. Η ταινία βασίζεται στις εικόνες του βιβλίου, είναι επίσης χωρίς λόγια και η ιστορία περιγράφεται μέσα από τις εικόνες, την εναλλαγή τους και την μουσική που συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια της η συμφωνική ορχήστρα Sinfonia of London. Στην μουσική δεν εμπεριέχονται στίχοι με εξαίρεση το κεντρικό κομμάτι της ταινίας Walking in the air όπου ερμηνεύει ο Peter Auty, ένα αγόρι από την χορωδία του καθεδρικού ναού του Αγίου Παύλου της Αγγλίας. Στην πρωτότυπη εισαγωγή της ταινίας ο Raymond Briggs λέει χαρακτηριστικά :
Θυμάμαι εκείνο το χειμώνα γιατί είχε ρίξει το περισσότερο χιόνι που είχα δει ποτέ. Το χιόνι έπεφτε σταθερά όλη τη νύχτα και το πρωί ξύπνησα σε ένα δωμάτιο γεμάτο από φως και σιωπή. Ολόκληρος ο κόσμος έμοιαζε να στέκεται σε μια ονειρική ‘ακινησία’. Ήταν μία μαγική μέρα και ήταν εκείνη ακριβώς η μέρα όπου δημιούργησα τον Χιονάνθρωπο.
Παρακολουθώντας αυτή τη διαχρονική ταινία και ακούγοντας αυτό το εμπνευσμένο κομμάτι, Walking in the air, τη στιγμή που ο Χιονάνθρωπος πιάνει τον μικρό ήρωα του παραμυθιού, James, για να πετάξουν και να δούνε μαζί τον κόσμο από ψηλά, στο μυαλό μου έρχονται μόνο ερωτήματα, όπως το τι συμβολίζει ο Χιονάνθρωπος για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά και πώς θα ήταν άραγε αν μπορούσαμε να πετάξουμε κι εμείς βλέποντας τον κόσμο από ψηλά, μέσα από τα μάτια του παιδιού που όλοι κρύβουμε μέσα μας;
