ΠΛΟΚΗ
Στην ταινία “Μια Γυναίκα Εξομολογείται” παρακολουθούμε την ζωή μίας πενταμελούς εργατικής οικογένειας, που ζει σε κάποιο προάστιο της Αμερικής. Η καθημερινότητά τους ταράζεται από ένα συμβάν φαινομενικά απρόσμενο που στην πραγματικότητα, όμως, περίμενε καιρό να ξεσπάσει. Παρακολουθούμε, λοιπόν, τις σχέσεις και τις ισορροπίες της οικογένειας και τις αντιδράσεις του κοινωνικού τους περίγυρου.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Ήδη από την πρώτη του ταινία Shadows (1958) αντιλαμβάνεται κανείς την πειραματική διάθεση του Τζον Κασσαβέτη. Αρκετά χρόνια αργότερα το 1974 γράφει το “Μία Γυναίκα Εξομολογείται”, το οποίο αρχικά προόριζε για θεατρικό έργο, ωστόσο μετά από προτροπή της συζύγου του Τζίνα Ρόουλαντς, η οποία πρωταγωνιστεί στην ταινία, αποφασίζει να το αντιμετωπίσει ως κινηματογραφικό, με το σκεπτικό πως ένα τέτοια έργο θα ήταν καταστροφικό για την ψυχολογία των ηθοποιών αν ήταν αναγκασμένοι να ενσαρκώνουν τους συγκεκριμένους ρόλους επαναλαμβανόμενα κάθε εβδομάδα. Ανεξαρτήτως με το αν η πρόθεση της αγαπητής Τζίνα Ρόουλαντς ήταν εγωιστική ή αν διέκρινε τις δυναμικές του συγκεκριμένου κειμένου καλύτερα και από τον ίδιο τον Κασσαβέτη θα έπρεπε να την ευχαριστούμε.
Το πρόβλημα που υποβόσκει γίνεται σαφές από τις πρώτες σκηνές, όπου βλέπουμε την μητέρα της οικογένειας (Τζίνα Ρόουλαντς) να ετοιμάζει τα τρία της παιδιά για μια διανυκτέρευση στο σπίτι της γιαγιάς τους, μια φαινομενικά απλή διαδικασία που όμως καταλήγει να σου δημιουργεί περισσότερο άγχος από το αν παρακολουθούσες την απενεργοποίηση μιας βόμβας σε ένα κατάμεστο κτήριο. Η Ρόουλαντς βρίσκεται σε μια συνεχόμενη υστερία ετοιμάζοντας τα παιδιά της. Σύντομα γίνονται οι πρώτες νύξεις για την ψυχική διαταραχή της συζύγου, τόσο από φίλους της οικογένειας όσο και από την ανησυχία του ίδιου του συζύγου (Peter Falk) όταν της ακυρώνει το ξεχωριστό τους ραντεβού για το οποία μάλιστα είχαν φροντίσει να λείπουν τα παιδιά τους. Η πρωταγωνίστριά μας ωστόσο αντιδρά με έναν εντελώς απρόσμενο και λίγο εκδικητικό τρόπο καθώς ήδη ήρεμη στο σπίτι της, το οποίο φαίνεται ότι πολύ σπάνια απολαμβάνει άδειο ακούει όπερα και καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ.
Από τις νύξεις για μια υποβόσκουσα ψυχική διαταραχή σύντομα περνάμε στην απόλυτη βεβαιότητα σε μία σκηνή δείπνου καθώς ο πατέρας της οικογένειας καλεί όλους τους συναδέλφους στο σπίτι του απροειδοποίητα, κάτι που συμβαίνει αρκετές φορές στην ταινία. Η σκηνή κρατάει αρκετή ώρα και είναι εξαιρετικά δοσμένη, σχεδόν αισθάνεσαι τη γεύση του spaghetti, που ξεχειλίζει το τραπέζι, στο στόμα σου. Μαεστρικά οδηγούμαστε στο πρώτο ξέσπασμα της Τζίνα Ρόουλαντς, που οδηγεί τους καλεσμένους να αποχωρήσουν αισθανόμενοι αμηχανία και φυσικά το επακόλουθο ξέσπασμα του συζύγου της. Βλέπουμε τις ισορροπίες που υπάρχουν μεταξύ των δύο συζύγων, οι οποίες είναι αρκετά λεπτές και εύθραυστες. Είναι φανερό πως τα παιδιά ενώνουν την οικογένεια και ταυτόχρονα δυσχεραίνουν το ήδη ασφυκτικό κλίμα του σπιτιού, το οποίο έχει μια πινακίδα «PRIVATE» στο μπάνιο ενώ το υπνοδωμάτιο των γονιών δεν είναι παρά το σαλόνι. Είναι σαφές πως σε αυτό το σπίτι ο προσωπικός χώρος λείπει. Στη διάρκεια του φίλμ θα δούμε και άλλα ξεσπάσματα και πολλές αμήχανες καταστάσεις στις οποίες κανείς δεν θα ήθελε να είναι μάρτυρας.
Οι ισορροπίες είναι λεπτές στο συγκεκριμένο σπιτικό και καθώς εξελίσσονται τα γεγονότα παύει να είναι σαφές το ποιος από τους δύο συζύγους πάσχει από ψυχική διαταραχή, καθώς και η συμπεριφορά του πατέρα είναι εξαιρετικά ανησυχητική. Φαίνεται πως όταν βρίσκονται μόνοι τους κυριαρχεί αρμονία, η οποία μπορεί να φαίνεται παράταιρη και τοξική σε κάποιον εξωτερικό παρατηρητή αλλά σε αυτούς λειτουργεί, με την εισβολή κάποιου που βρίσκεται έξω από τον μικρόκοσμό τους αναδύεται και ο κλονισμένος ψυχισμός τους. Πιθανώς η διαταραχή του συζύγου να μην είναι τόσο εύκολα ανιχνεύσιμη καθώς είναι πιο ευπροσάρμοστος κοινωνικά και πιθανώς επειδή λόγω της θέσης του περνάει περισσότερο χρόνο εκτός του μικρόκοσμου που έχει χτίσει με τη γυναίκα του.
Η σκηνοθεσία του Κασσαβέτη στο Μία Γυναίκα Εξομολογείται, είναι εξαιρετική, παρόλο που σχεδόν όλη η ταινία λαμβάνει χώρα σε ένα σπίτι λόγω της διάθεσης του για πειραματισμό δεν θυμίζει καθόλου μεταφορά θεατρικού έργου. Η Τζίνα Ρόουλαντς δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί καθώς κερδίζει ένα μεγάλο στοίχημα, ανάμεσα σε χιλιάδες τικ, αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές και έντονα ξεσπάσματα καταφέρνει να διατηρήσει τις ισορροπίες του χαρακτήρα που ερμηνεύει, αποτυπώνοντας την ευαισθησία του και τα προβλήματά του χωρίς ποτέ να ξεφύγει.
Ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως στη ταινία Μία Γυναίκα Εξομολογείται, παίζουν και οι μητέρες του ζευγαριού (Κασσαβέτης, Ρόουλαντς), το οποίο μάλιστα είχε και στην πραγματική τους ζωή είχε τρία παιδιά , όπως και το κινηματογραφικό μας ζευγάρι. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, πως για τον Κασσαβέτη το σινεμά ήταν μια προσωπική υπόθεση και όντας και ο ίδιος ηθοποιός γνωρίζει πως να διαχειρίζεται δύσκολα θέματα όπως η ψυχική διαταραχή που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς.
Μία Γυναίκα Εξομολογείται- Trailer:
http://https://www.youtube.com/watch?v=d5O7u
