Ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης είναι από τους αγαπημένους σύγχρονους τραγουδοποιούς και ερμηνευτές. Ακούγοντάς το Όμορφοι κι ηττημένοι ή το Θα σου ψιθυρίζω τη Μαρκίζα, από τη φωνή της Μαρίας Παπαγεωργίου και τα δυο, αναζητώ αμέσως τον δημιουργό τους. Και ψάχνοντας ανακαλύπτω τραγούδια όπως το Φυσάει αλλιώς εδώ ο αέρας και το Ρομάντζο. Όλα του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη φυσικά. Καταλαβαίνω πως τα τραγούδια του με αφορούν και με περιέχουν. Παράλληλα, ακούω γύρω μου, πως ετούτος εδώ ο δημιουργός έχει κάτι σύγχρονο να πει. Και πως θα ξεχωρίσει.
Ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης έχει ήδη φτιάξει πέντε όμορφους δίσκους. Φέτος ήρθε η σειρά του επόμενου. Κάτι σαν ήλιος λέγεται και μας αρέσει ήδη πολύ. Μιλήσαμε γι’ αυτή τη νέα δουλειά και για λίγα ακόμη.
Αλέξανδρε Εμμανουηλίδη, από την Δεύτερη ακρόαση της Μικρής Άρκτου ως το «Κάτι σαν ήλιος», συνάντησες στον δρόμο όσα ονειρευόσουν, ή χρειάστηκε να αντικαταστήσεις όνειρα και προσμονές;
Πριν τη μικρή άρκτο το μεγάλο όνειρο ήταν να ζήσω στην Αθήνα και να ασχολούμαι επαγγελματικά με τη μουσική. Το να φύγω από μια μικρή επαρχιακή πόλη σαν τις Σέρρες, όπου έζησα 24 ολόκληρα χρόνια και να ασχοληθώ με κάτι που δεν είχα καν σπουδάσει, ήταν ένα πολύ μεγάλο βήμα για μένα ως χαρακτήρα και προσωπικότητα και το κατάφερα. Τα πρώτα χρόνια ήταν όλα μεγάλα και καινούργια. Στούντιο, ραδιόφωνα, γνωριμίες, φιλίες, συγκροτήματα, συναυλίες. Μεγάλος ενθουσιασμός.
Όταν αυτά πέρασαν κατάλαβα ότι τα όνειρα έρχονται με το σταγονόμετρο και με πολλή δουλειά και υπομονή. Συχνά οι ρυθμοί είναι τόσο αργοί που ξεχνάς να χαρείς τα όνειρα που πραγματοποιούνται. Βιάζεσαι να φτάσεις κάπου και ίσως καμιά φορά να έχεις φτάσει ήδη. Βλέποντας πίσω νομίζω πως τα περισσότερα που είχε φανταστεί ο 24χρονος εαυτός μου τα έχω κάνει και επιπλέον έχω αποκτήσει την πείρα και την υπομονή ώστε να χαίρομαι το κάθε τι που έρχεται.
μ’ αρέσουν πολύ πράγματα που συνδυάζουν ήχους Rock και ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά μπορεί να επιστρέψω συχνά και στο ρεμπέτικο
Ποιες είναι οι μουσικές σου καταβολές; Τι άκουγες ας πούμε έφηβος; Τι μουσική ακούς τώρα στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο Αλέξανδρε;
Α, έχω περάσει από πολλές φάσεις! Από Techno, Rave και Trance στο τέλος του Δημοτικού με αρχές γυμνασίου, σε Rock και λίγο Punk στην καθαρή εφηβεία και μετά άρχισα να μπαίνω στο ελληνικό τραγούδι από τον Παύλο Σιδηρόπουλο και τις Τρύπες. Στη συνέχεια λάτρεψα τον Λοΐζο, τον Μούτση, τον Σαββόπουλο και τον Μικρούτσικο, ενώ ταυτόχρονα με όλα αυτά και από πολύ νωρίς, ο Θείος Γιώργος που έπαιζε κιθάρα και μπαγλαμά, άρχισε να με μυεί στο ρεμπέτικο για τα καλά.
Έχω αρκετά ευρύ φάσμα ακουσμάτων, όπως βλέπεις ακόμα και τώρα μ’ αρέσει να ακούω διάφορα πράγματα. Μπορεί να ακούσω παλιές μπλουζ ηχογραφήσεις, μπορεί να ακούσω σύγχρονους τραγουδοποιούς, Έλληνες και ξένους, μ’ αρέσουν πολύ πράγματα που συνδυάζουν ήχους Rock και ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά μπορεί να επιστρέψω συχνά και στο ρεμπέτικο και στα εφηβικά μου ακούσματα.
Χρειάζεται πίστη και υπομονή για να δούμε ακριβώς πως θα διαμορφωθεί αυτή η νέα κατάσταση από δω και πέρα
Αλέξανδρε Εμμανουηλίδη, η μουσική μοιάζει να ψάχνει δρόμο να φτάσει στο κοινό. Και δεν εννοώ μόνο τον εγκλεισμό και τις διαδικτυακές συναυλίες. Από πριν είχαν υπάρξει αλλαγές στη μουσική βιομηχανία. Σαν να αποδομήθηκε ένα σύστημα και να ξαναδημιουργείται τώρα πιο παρεϊστικα, αν μου επιτρέπεται η έκφραση. Ισχύει αυτό με σένα;
Σίγουρα! Ζούμε την εποχή που οι μεγάλες εταιρείες, στην Ελλάδα, μάλλον δεν έχουν καμία σχέση με ότι έχει να κάνει με πιο εναλλακτικά είδη τραγουδιού. Δεν ξέρουν πλέον πως να τα διαχειριστούν, έχουν αλλάξει οι κώδικες και δεν τους ξέρουν. Αυτό στην αρχή προκαλεί μια αμηχανία, αλλά έχω την αίσθηση ότι αρχίζει και στήνεται μια κατάσταση με νέους όρους που μπορεί πραγματικά να δημιουργήσει ρεύμα. Χρειάζεται πίστη και υπομονή για να δούμε ακριβώς πως θα διαμορφωθεί αυτή η νέα κατάσταση από δω και πέρα
Ας πούμε λοιπόν για το νέο άλμπουμ. «Κάτι σαν ήλιος». Γιατί «Σαν»;
Κοίτα, αν μιλάμε για τον ίδιο τον ήλιο, είναι μια απαισιόδοξη ή λίγο αισιόδοξη κουβέντα. Αν όμως αναφερόμαστε σε οτιδήποτε άλλο που μπορεί να λάμπει «σαν ήλιος», τότε μιλάμε για το δυνατότερο φως που μπορεί να παραχθεί πέρα από την ίδια την πηγή! Άρα σας το αφήνω ανοιχτό να το πάρετε όπως θέλετε!
Ακούμε κι εδώ υπέροχους στίχους. Ακούμε όμως και κάτι νέο στη μουσική; Σωστά;
Σας ευχαριστώ πολύ! Εύχομαι όντως να το ακούτε! Υπάρχει σίγουρα μια ανανέωση στον ήχο, με αρκετούς νέους και εξαιρετικούς συνεργάτες, υπάρχει μια ωραία ενέργεια που καταγράφηκε στα ζωντανά παιξίματα στο στούντιο, υπήρξε από μεριάς μου μια πολύ καλή προετοιμασία και οργάνωση πριν τις ηχογραφήσεις, που διευκόλυνε πολύ την διαδικασία. Επιπλέον μου βγήκαν λίγο πιο έντονα κάποιες πιο λαϊκές φόρμες στον στίχο και την μουσική που δεν τις συνήθιζα ως τώρα. Όλα αυτά σίγουρα έπαιξαν τον ρόλο τους!
Θέλει πείσμα και κουράγιο για να μπορείς να ονειρεύεσαι και αυτό είναι μια πράξη αντίστασης.
Η ματαιότητα των καιρών σε έχει επηρεάσει στο να ονειρεύεσαι κάτι συγκεκριμένο για το μέλλον; Ή αντιστέκεσαι;
Η ματαιότητα είναι κάτι που αντιμετωπίζουμε πολύ συχνά στη δουλειά μας και εκτός πανδημίας. Είναι έτσι η φύση της. Συχνά αυτή η ματαιότητα με παίρνει μαζί της και μπορεί να σκοτεινιάζω, αλλά πάντα ως τώρα, έρχεται ένα καινούργιο τραγούδι και μια νέα ιδέα να με τραβήξει πάλι στο φως. Θέλει πείσμα και κουράγιο για να μπορείς να ονειρεύεσαι και αυτό είναι μια πράξη αντίστασης.
Αλέξανδρε Εμμανουηλίδη θέλω να σου ευχηθώ καλή τύχη στην νέα δουλειά και να σε ευχαριστήσω για την ωραία κουβέντα μας. Ελπίζω, στο άμεσο μέλλον να τα τραγουδάμε ζωντανά παρέα με φίλους.
Μακάρι, το ελπίζω κι εγώ! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης εδώ
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης Facebook εδώ
