Ο Γκούσταφ Κλιμτ (Gustav Klimt, 14 Ιουλίου 1862 – 6 Φεβρουαρίου 1918) ήταν Αυστριακός ζωγράφος, και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος της Απόσχισης της Βιέννης που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Αρ Νουβό (Art Nouveau). Είχε σημαντική συμβολή στη διεθνή αναγνώριση της αυστριακής τέχνης και υπήρξε από τους πρώτους που κατάφεραν να συνδυάσουν την εικονιστική με την αφηρημένη ζωγραφική.
Ο Γκούσταφ Κλιμτ δημιούργησε, στην “Χρυσή περίοδό” του, μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα τέχνης. Κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης καριέρας του, καλλιέργησε ένα πορτφόλιο που περιλαμβάνει ακαδημαϊκούς πίνακες ζωγραφικής, σχέδια γυμνών μοντέλων, ακόμη και διακοσμητικά αντικείμενα τέχνης. Ωστόσο, είναι πιο γνωστός για τη συλλογή των λαμπερών, επιχρυσωμένων έργων που παρήγαγε κατά τη Χρυσή Περίοδό του.
Η φωτεινή αυτή περίοδος διήρκεσε περίπου μια δεκαετία, αλλά έχει φτάσει να χαρακτηρίζει το στυλ του Klimt και έχει οδηγήσει σε μερικούς από τους πιο γνωστούς και πολύτιμους πίνακες της σύγχρονης τέχνης. Απορρίπτοντας την παραδοσιακά συντηρητική καλλιτεχνική σκηνή της Βιέννης, ο Klimt και άλλοι Ζετσεσιονιστές έδωσαν στους σύγχρονους καλλιτέχνες της Βιέννης μια πλατφόρμα για να μοιραστούν το έργο τους. Αυτό το απελευθερωτικό κίνημα επέτρεψε στον Klimt να πειραματιστεί με την τέχνη του και να αναπτύξει ένα Συμβολικό στιλ εμπνευσμένο από τα κινήματα Art Nouveau και Arts and Crafts.
Καθώς το στυλ ζωγραφικής του έγινε όλο και πιο μοντέρνο, η προσέγγιση του στα υλικά άλλαξε επίσης. Κατά τα πρώτα χρόνια του κινήματος, ο Klimt άρχισε να ενσωματώνει χρυσά φύλλα στα έργα του, σηματοδοτώντας την έναρξη της πιο επιτυχημένης αλλά και και αστραφτερής περιόδου της καριέρας του.
Τα έργα της Χρυσής Περιόδου
Το Pallas Athens(1898) θεωρείται το πρώτο κομμάτι από τη Χρυσή περίοδο του Klimt, και απεικονίζει την Ελληνίδα θεά Αθηνά ντυμένη με πανοπλία και εντυπωσιακή στάση. Ενώ αυτό το κομμάτι εξακολουθεί να παρουσιάζει την κλασική επιρροή που υπάρχει στα πρώτα του κομμάτια, η τολμηρή χρήση του χρυσού και η παρουσία μοτίβων υπαινίσσονται στα ερχόμενα έργα του Klimt.
Λίγο αργότερα, με το έργο Judith I, ο Klimt δημιουργεί ένα πορτρέτο μιας γυναίκας με χρυσό φόντο και απεικονίζει τη γυναικεία φιγούρα με ερωτικούς τόνους – μια προσέγγιση που θα γίνει εγγενής στην πρακτική του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Το 1902, ο Γκούσταφ Κλιμτ προχώρησε βαθύτερα στη Χρυσή περίοδό του με το έργο Beethoven Frieze. Αυτό το έργο μήκους 112 ποδιών δημιουργήθηκε για την 14η Έκθεση Απόσχισης της Βιέννης και αποτίει φόρο τιμής στον Ludwig van Beethoven, καθώς παρουσιάζει μια οπτική ερμηνεία της 9ης Συμφωνίας του. Διαθέτει, επίσης, τα πλούσια επίπεδα, τα μυστικιστικά μοτίβα και μορφές, και διακοσμητικές πινελιές που χαρακτηρίζουν πλέον τους χρυσούς πίνακες του Klimt.
Το πορτρέτο Adele Bloch-Bauer I (1907), είναι ένα κομμάτι που απεικονίζει τη σύζυγο ενός πλούσιου εβραϊκού τραπεζίτη, που ανατέθηκε στον Klimt επί παραγγελία. Η τολμηρή χρήση του χρυσού, δίνει στο έργο μια αιθέρια αίσθηση που θυμίζει βυζαντινό μωσαϊκό, αποτυπώνοντας τη διαχρονική ποιότητα της «νέας Βιεννέζας γυναίκας».
Μεταξύ 1905 και 1911, ο Klimt δημιούργησε το Stoclet Frieze, μια σειρά από τρία υπερβολικά ψηφιδωτά που του ανατέθηκαν για την τραπεζαρία του Stoclet House στις Βρυξέλλες. Το επίκεντρο ολόκληρου του σετ είναι το Δέντρο της Ζωής, μια στυλιζαρισμένη απεικόνιση ενός δέντρου με περίπλοκα και συμβολικά μοτίβα που συμπληρώνεται, μεταξύ άλλων, από ένα ζευγάρι που μοιάζει με τους εραστές που εμφανίζονται στο The Kiss.
Αναμφισβήτητα το πιο διάσημο έργο του Klimt, το The kiss (το φιλί), ολοκληρώθηκε το 1908 και απεικονίζει ένα ζευγάρι που είναι έτοιμο να φιληθεί.
Κατά κάποιους, τα μοντέλα στον πίνακα είναι ο ίδιος ο Κλιμτ και η αγαπημένη του, Emilie Flοge. Περιενδυμένοι με αντίθετα μοτίβα και κυρίως επίχρυσα σχήματα, συνοψίζουν, ουσιαστικά, τη διακοσμητική εστίαση της Χρυσής περιόδου του Klimt.
Τα μεταγενέστερα έργα του
Γύρω στο 1911, ο Klimt σταμάτησε να διακοσμεί τους καμβάδες του με χρυσά φύλλα. Αντ’ αυτού, άρχισε να ενσωματώνει περίπλοκα σχέδια και χρώματα στις συνθέσεις του, που καταλήγουν να θυμίζουν υφαντές ταπετσαρίες. Δούλεψε με αυτό το στιλ μέχρι το θάνατο του το 1918, και αυτά τα έργα είναι ένα διάσημο κομμάτι της καλλιτεχνικής του καριέρας. Ωστόσο, τα λαμπερά κομμάτια της Χρυσής περιόδου του είναι αυτά που ξεχωρίζουν περισσότερο από τα υπόλοιπα.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Η αστραφτερή «Χρυσή περίοδος» του Γκούσταφ Κλιμτ, ανακτήθηκε από: https://www.google.com/amp/s/www.culturenow.gr/h-astrafteri-xrysi-periodos-toy-gkoystaf-klimt/amp/
Γκούσταφ Κλιμτ, ανακτήθηκε από: https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86_%CE%9A%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CF%84
