Ο Sorrentino μας έχει συνηθίσει σε σπουδαία φιλμ όπως το «La grande bellezza». Το Hand of God, λοιπόν, είναι μια ακόμα σπουδαία δημιουργία του. Ο ίδιος αναφέρει πως ήταν μια ταινία που σκεφτόταν χρόνια να κάνει αλλά του ήταν εξαιρετικά δύσκολο.
Πλοκή
Ο Sorrentino μας μεταφέρει στην Νάπολη των εφηβικών του χρόνων. Πιο συγκεκριμένα το καλοκαίρι που η ομάδα της Νάπολη αγόρασε τον Diego Maradona. Βλέπουμε πολλές από τις στιγμές, σημαντικές ή ασήμαντές, του έφηβου Fabietto Scisa, που μπορούμε να τον ταυτίσουμε με τον σκηνοθέτη. Βλέπουμε την οικογενειακή ζωή με τα προβλήματα και τις χαρές της.
Τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα του ήρωά μας είναι παρόντα, όπως και κάποιοι φίλοι του. Πάντως μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε σαν ένα κλειστό άτομο. Το γεγονός που τον συντάραξε και του άλλαξε την ζωή είναι ο θάνατος των γονιών του. Η μεγάλη απόφαση του να ασχοληθεί με την σκηνοθεσία ήρθε σε συνάρτηση με το γεγονός αυτό, αλλά και την συνάντηση με έναν σημαντικό σκηνοθέτη,
Ψυχογραφία ήρωα
Ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο στήνεται το σενάριο του Sorrentino είναι ο έφηβος Fabietto. Σταδιακά μέσα στο φιλμ τον βλέπουμε να περνάει από την γονική στοργή και αγάπη, στην απόγνωση και τον οδυρμό εξαιτίας της απώλειας των γονιών του. Το ταξίδι αυτό προς την πρόωρη ενηλικίωση ήταν απότομο και γέμισε με μια αίσθηση κενού και φόβου τον πρωταγωνιστή μας.
Ένα πρώτο καταφύγιο βρήκε όμως στο ίνδαλμά του τον Maradona. O Fabietto θεωρεί πως αυτός τον έσωσε γιατί εκείνη την μοιραία ημέρα είχε φύγει από το σπίτι του για να τον δει να αγωνίζεται με την φανέλα της Νάπολι. H επιμονή του Maradona είναι το χαρακτηριστικό που υιοθέτησε ο Fabietto, για να μπορέσει να τα βγάλει σε έναν σκληρό κόσμο σε τόση νεαρή ηλικία.
Το έτερο καταφύγιό του ήταν ο κινηματογράφος και πιο συγκεκριμένα η σκηνοθεσία. Ένας σπουδαίος σκηνοθέτης το συμβούλευσε πως για να καταφέρει να πετύχει πρέπει να έχει να πει κάτι στον κόσμο, αλλιώς θα αποτύχει.
Η άλλη συμβουλή του ήταν να ακολουθήσει τον δρόμο της σύγκρουσης για να μπορέσει να αποδώσει στην οθόνη αυτό που θέλει. Τελικά στην τελευταία σκηνή τον βλέπουμε να εγκαταλείπει την Νάπολη και να πηγαίνει στην Ρώμη για να σπουδάσει σκηνοθεσία.
Νάπολη
Πέρα από τον Fabietto, κεντρικό ρόλο στην ταινία παίζει και η ίδια η Νάπολη. O Sorrentino παρουσιάζει κάθε πτυχή της ζωής σε αυτή την πόλη. Τους ανθρώπους του μόχθου, που δύσκολα τα βγάζουν πέρα, τις απλές λαϊκές οικογένειες, με τα καλά και τα κακά τους και τις σχέσεις που αναπτύσσονται σε αυτές.
Επίσης, κεντρικό ρόλο παίζει και η μορφή του Maradona για την πόλη. Είναι ο άνθρωπος που μεγαλούργησε και ανέδειξε την πόλη. Αγαπήθηκε και αγάπησε την πόλη και τους κατοίκους της. Έγινε λαϊκός ήρωας και το αποδεικνύουν οι εκδηλώσεις θαυμασμού των απλών λαϊκών ανθρώπων.
O Maradona ήταν αυτός που μπόρεσε να κοντράρει, ουσιαστικά μόνος του, τον υπερπολυτελή ποδοσφαιρικό Βορρά και να φέρει τίτλους στην ομάδα. Δεν πρέπει να λησμονούμε εξάλλου την τεράστια πολιτική και κοινωνική κόντρα που υπάρχει ανάμεσα στον «πλούσιο» Βορρά και τον «φτωχό» Νότο της Ιταλίας.
Οι κάτοικοι της Νάπολη λοιπόν, έχουν θεοποιήσει γι’ αυτόν τον λόγο τον Maradona και ο Sorrentino σαν Ναπολιτάνος, δεν μπορούσε να αποχαιρετήσει τον θρύλο της πόλης με καλύτερο τρόπο.
