To Amsterdam είναι η νέα ταινία του ιδιόρυθμου σκηνοθέτη David O. Russel. Επτά χρόνια μετά την τελευταία του ταινία Joy, επιστρέφει με ένα φιλμ νουάρ με πολύ λαμπρό καστ. Τα γεγονότα του Amsterdam είναι βασισμένα σε μία αληθινή ιστορία πολιτικής σκευωρίας, που έγιναν την περίοδο του 1933. Συγκεριμένα, ένας μεγάλος επιχειρηματίας με την βοήθεια διαφόρων υψηλόβαθμων τραπεζικών, προσπάθησαν να αντικαταστάσουν τον πρόεδρο Franklin D. Roosevelt με έναν φασίστα αρχιστράτηγο.
Σενάριο
Το ξεκίνημα της ταινίας Amsterdam λαμβάνει χώρα στο 1918, την περίοδο του Ά Παγκόσμιου Πολέμου. Οι στρατιώτες Burt Berendsen και Harold Woodsman θα τραυματιστούν σε μια μάχη. Στη συνέχεια, μια εκεντρική νοσοκόμα, η Valerie Voze, θα τους περιθάλψει και θα γίνουν φίλοι μεταξύ τους. Έπειτα, οι τρεις τους θα ταξιδέψουν στο Άμστερνταμ και μετά οι δύο στρατιώτες θα επιστρέψουν στην Νέα Υόρκη για διαφορετικούς λόγους. Ύστερα από αρκετά χρόνια ο Burt έχει ανοίξει ένα δικό του ιατρείο που βοηθάει βετεράνους πολέμου, ενώ ο Harold ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου. Όμως, κανείς τους δεν έχει νέα από την Valerie, από τότε που έφυγαν από την Ευρώπη.
Όλη η ιστορία του Amsterdam θα πάρει διαφορετική τροπή, όταν ο πρώην στρατιώτης θα κάνει μια αυτοψία σε έναν διοικητή ενός συντάγματος. Κατά τη διάρκεια της αυτοψίας θα βρουν στο στομάχι του νεκρού δηλητήριο, το οποίο είναι και η αιτία θανάτου. Στη συνέχεια, θα βρεθούν με την κόρη του διοικητή, Elizabeth, ώστε να συζητήσουν τα αποτελέσματα. Ξαφνικά, ένας πληρωμένος φονιάς θα σπρώξει την Elizabeth στο δρόμο με αποτέλεσμα να σκοτωθεί και να κατηγορήσουν τους Burt και Harold που ήταν δίπλα. Οι δύο παλιόφιλοι με την βοήθεια της Valerie θα προσπαθήσουν να βρουν τον δολοφόνο, ώστε να αποδειχτεί η αθωότητα τους. Όταν θα τον βρουν, θα τον ακολουθήσουν και θα τους οδηγήσει στο άντρο των “Council of Five”. Εκεί θα μάθουν ότι η μυστηριώδης οργάνωση ετοιμάζει μια τρομακτική συνωμοσία: να ρίξουν τον πρόεδρο Roosevelt και να τον αντικαταστήσουν με ένα δικτάτορα..
Κριτική
Το επιτελείο των ηθοποιών στο Amsterdam είναι γεμάτο πολύ δυνατά ονόματα. Με άλλα λόγια, θα δούμε τους Chris Rock, Anya Taylor-Joy, Zoe Saldaña, Mike Myers, Michael Shannon, Timothy Olyphant, Andrea Riseborough, Taylor Swift, Rami Malek, και Robert De Niro. Παρ’ όλ’ αυτά, κανείς από τους παραπάνω ηθοποιούς δεν καταφέρνει να ενθουσιάσει. Ελάχιστες καλές ιδέες, άνοστο χιούμορ και αρκετή φλυαρία συνθέτουν αυτόν τον υπερφορτωμένο πίνακα. Ο μόνος που ίσως ξεχωρίζει λίγο παραπάνω έιναι ο Robert De Niro, που δίνει ένα τόνο αισθητικής στην ταινία.
Παρά την αρκετά ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα με την «Συνωμοσία των Επιχειρηματιών» σαν πρώτη ύλη, δυστυχώς θα μείνει αναξιοποίητη. Δηλαδή, στο Amsterdam υπάρχει μία απλή καταγραφή των συμβάντων χωρίς αρκετή προσοχή, που αποδυναμώνει την σημειολογία. Ο σκηνοθέτης ανακατεύει αρκετά την τράπουλα του σεναρίου, με αποτέλεσμα να βάζει “τρικλοποδιές” στον ίδιο του τον εαυτό. Στο τέλος χάνει αρκετά το ύφος του και παραδίδεται σε μια κακοστυμένη κορύφωση. Το μόνο θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε από την ταινία, είναι η ενδυματολογία των ηθοποιών και τον υποδειγματικό φωτισμό.
Να την δω;
Το Amsterdam είχε όλες τις προοπτικές να μπει στην λίστα με τις καλύτερες ταινίες για φέτος. Το φανταστικό καστ, η πρωτότυπη κεντρική ιδέα της ταινίας και η σκηνοθετική ματιά του David O. Russel, είχαν όλα τα φόντα για αρκετές διακρίσεις. Πιστεύω πως ο σκηνοθέτης θα μπορούσε να βάλει πιο βαθιά το μαχαίρι, στα καυτά ζητήματα που παρουσιάζει στον θεατή η ταινία. Ειδικότερα, όταν αυτά έχουν σχέση με τα σημαντικότερα θεμέλια της αμερικανικής κοινωνίας. Κρίμα..
Δείτε το τρέιλερ:
