Η Coco Mellors με το δεύτερο μυθιστόρημά της «Οι αδερφές Μπλου» δημιουργεί έναν κόσμο ατμοσφαιρικό και πολυδιάστατο, διεισδύει μέσα στην ψυχοσύνθεση των ηρωίδων και σε παρασύρει σε έναν λογοτεχνικό χείμαρρο. Εμπνευσμένες από τις Μικρές Κυρίες, οι τρεις αδερφές, Έιβερι, Μπόνι και Λάκι, προσπαθούν να συνέλθουν από τον πρόσφατο θάνατο της τέταρτης αδελφής τους, της Νίκι, που τις συντάραξε και κλόνισε όλες τις ισορροπίες.
Η οικογένεια Μπλου
Η αφήγηση ξεκινά την 4η Ιουλίου, ακριβώς έναν χρόνο μετά τον θάνατο της Νίκι και βρίσκει τις τρεις αδελφές διασκορπισμένες ανά τον κόσμο σε μία επίπλαστη και τρομερά ευάλωτη ηρεμία.
Η Έιβερι, η μεγαλύτερη, ζει μόνιμα στο Λονδίνο μαζί με την σύζυγό της, Τσίτι, και δουλεύει ως δικηγόρος, ενώ προσπαθεί να διατηρήσει τη νηφαλιότητά της πηγαίνοντας τακτικά σε συναντήσεις απεξάρτησης από το αλκοόλ. Η Μπόνι, η δεύτερη κατά σειρά, δουλεύει ως πορτιέρισσα σε ένα κλαμπ στο Λος Άντζελες, έχοντας εγκαταλείψει μία πολλά υποσχόμενη καριέρα στην πυγμαχία. Και η Λάκι, η μικρότερη, κάνει μια στάση στο Παρίσι όπου θα εμφανιζόταν σε μία πασαρέλα. Είναι η πιο ψηλή και όμορφη από τις αδελφές και ο χώρος της μόδας την κάλεσε από όταν ήταν σχεδόν δεκαπέντε ετών.
Και οι τρεις αδελφές λαμβάνουν ένα μέιλ από την απόμακρη μητέρα τους που τους ενημερώνει ότι σκοπεύει να πουλήσει το πατρικό τους σπίτι στη Νέα Υόρκη και τις προτρέπει να το επισκεφθούν αν θέλουν να πάρουν από εκεί κάποια πράγματά τους. Και κυρίως τα πράγματα της νεκρής αδελφής τους.
Το επώνυμο της οικογένειας Μπλου παίζει εμφανώς με την έννοια της θλίψης, αφού η φράση «I am feeling blue» σημαίνει στα αγγλικά «αισθάνομαι μελαγχολία». Οι τρεις αδελφές δυσκολεύονται να βγουν από τον φαύλο κύκλο της θλίψης, μη μπορώντας να ξεπεράσουν το χαμό της αδελφής τους, αλλά και την αδιαφορία των γονιών τους.
“Η μητέρα της την είχε διδάξει να μην πιστεύει παρά μόνο στην ικανότητα της γυναίκας να επιζεί της απογοήτευσης”.
Σχέσεις, σχέσεις, σχέσεις
Από όταν ήταν μικρές, η μητέρα τους έκανε σαφές ότι δεν είχε πρόθεση να ασχοληθεί με μεγάλη θέρμη με την ανατροφή των κορών της. Όπως είπε χαρακτηριστικά προς το τέλος του βιβλίου: «Ήθελε να είναι σύζυγος, όχι απαραίτητα μητέρα». Και όσο για τον πατέρα τους, όταν δεν έπινε και δεν φερόταν με βίαια, ήταν απλώς απών.
Έτσι, τη φροντίδα των κοριτσιών ανέλαβε η Έιβερι, η οποία επωμίστηκε από πολύ νεαρή ηλικία το βάρος του να βάζει τους άλλους πιο πάνω από τον εαυτό της. Οι αδελφές της τη χρειάζονταν και οι γονείς της τη χρειάζονταν επίσης. Και αυτή η συναισθηματική φόρτιση ήταν καταλυτική για την ανάπτυξη του χαρακτήρα της, την μετέπειτα εξάρτησή της από το αλκοόλ και την αδυναμία να δημιουργήσει μεγαλώνοντας μία υγιή δική της οικογένεια.
Εξαρχής καταλαβαίνουμε διαβάζοντας αυτό το μυθιστόρημα ότι οι σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας είναι τοξικές και εξαιρετικά ευάλωτες. Η κληρονομιά της οικογένειας στα κορίτσια από τους γονείς δεν είναι άλλη από τον εθισμό και τις εξαρτήσεις με τις οποίες παλεύουν σε όλη τους τη ζωή. Μεταξύ τους δημιουργούνται συνεχώς συμμαχίες και έχθρες σε μία αέναη προσπάθεια να βοηθήσουν η μία την άλλη να βγει από τον προσωπικό της βούρκο.
“Παλαιότερα, η Έιβερι πίστευε ότι η αγάπη χτίζεται με μεγάλες, εντυπωσιακές χειρονομίες, αποδείχτηκε όμως πως ο γάμος ήταν η συσσώρευση των συνηθισμένων, σχεδόν ασήμαντων πράξεων καθημερινής αφοσίωσης”.
Ο τρόπος γραφής της Coco Mellors
Η Mellors σκιαγραφεί χαρακτήρες πολυσύνθετους και τους συνδέει με τρόπο ρεαλιστικό, τείνοντας όμως να είναι αρκετά μελοδραματική και επεξηγηματική σε κάποια σημεία. Έχει επενδύσει πολύ χρόνο για να κατανοήσει την ψυχοσύνθεση των ηρώων της καθώς και των χώρων της πυγμαχίας και του μόντελινγκ όπου κινούνται, καθιστώντας το βιβλίο μία μελέτη πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις.
Αν εξαιρέσουμε κάποιες επαναλήψεις και κοινοτοπίες στις οποίες περιέρχεται λόγω του μεγάλου όγκου του βιβλίου, η ανάγνωση της ζωής των αδελφών Μπλου είναι απολαυστική και σε κάνει να τις σκέφτεσαι για καιρό. Οι διάλογοι είναι πειστικοί με μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια, από τις χειρονομίες μέχρι τον παραμικρό υπαινιγμό.
Και το μεγαλύτερο ατού του βιβλίου κατά τη γνώμη μου είναι το πόσο βαθιά γνωρίζουμε και κατανοούμε τις συμπεριφορές και τις ενδόμυχες σκέψεις των ηρώων, ακόμα και αυτών που είναι ελάχιστα παρόντες στην ιστορία, αλλά βρίσκονται μονάχα μέσα σε ανάδρομες αφηγήσεις από το παρελθόν.
“Δεν λειτουργούσαν ως τριάδα. Ήταν προορισμένες να είναι τετράδα και το να βρίσκονται μαζί χωρίς τη Νίκι απλώς χειροτέρευε την κατάσταση”.
Το βιβλίο «Οι αδερφές Μπλου» της Coco Mellors σε μετάφραση της Έφης Τσιρώνη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
