Έρωτας. Αγάπη. Φόβος.
Πριν μερικούς μήνες, είχε πέσει το μάτι μου σε ένα γκράφιτι, το οποίο έγραφε μια φράση, που έχει χαραχτεί βαθιά μέσα στο μυαλό μου.
Δύσκολο στην εποχή του ό,τι να’ ναι, να βρεις το ό,τι πρέπει..
Μια τόσο μικρή και απλή -φαινομενικά- φράση, με έβαλε κατευθείαν σε σκέψεις. Δε νοιάστηκα ούτε για την ταυτότητα του καλλιτέχνη – ποιητή, ούτε για το φύλο, ούτε για την ηλικία του. Αυτό που μου εξάπτει την περιέργεια, είναι το συναίσθημα που βίωνε αυτός ο άνθρωπος, το οποίο φυσικά πρέπει να ήταν πολύ έντονο και δυνατό.
Πράγματι, ζούμε σε μια εποχή, που όλα έχουν γίνει εύκολα, «απλά», γρήγορα. Η εξέλιξη της τεχνολογίας, η ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου ζωής, η σεξουαλική απελευθέρωση -που είναι, σε πολλές περιπτώσεις, φαινομενική, και όχι ουσιαστική, και που αγγίζει τα όρια της υπερβολής- έχουν φέρει και τις σχέσεις των ανθρώπων σε άλλα επίπεδα. Οι σχέσεις έχουν γίνει σχέσεις «fast – food», του τύπου «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε». Με λύπη μου, παρατηρώ, πως το κυριότερο μέλημα μιας γυναίκας ή ενός άντρα είναι το «φαίνεσθαι» και όχι το «είναι». Πώς θα φανεί ο καθένας στα social media, και κατ’ επέκτασιν, στο κοινωνικό σύνολο.
Κουβαλώντας αυτού του είδους τις ανασφάλειες, ο καθένας ψάχνει να βρει το ιδανικό για αυτόν. Πώς, όμως, θα το βρεις, -αναρωτιέμαι-, όταν με το που συναντήσεις κάποιον και αφεθείς έστω και λίγο, μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή, να σε πετάξει στο καλάθι των αχρήστων;
Το χειρότερο είναι πως σε αυτή την εποχή, οι σχέσεις έχουν γίνει σκληρές, ωμές. Δεν υπάρχει ίχνος ευαισθησίας, ίχνος τρυφερότητας. Αν κάτι δε σου αρέσει, δεν προσπαθείς να το φτιάξεις. Γιατί, άλλωστε, να μπεις στον κόπο; Κάνεις ένα «ωραιότατο» block, delete και αφήνεις αναπάντητα «διαβασμένα» μηνύματα. Αυτή είναι η εξέλιξη που επιθυμούσαμε; Σε αυτό το επίπεδο σχέσεων θέλαμε να πορευτούμε; Σε μια κοινωνία άκαρδων, αναίσθητων ανθρώπων;
Όλες αυτές οι σκέψεις, με οδηγούν, επίσης, στο να ανακαλύψω ποια είναι η αιτία τέτοιων συμπεριφορών. Και καταλήγω σε ένα και μόνο συμπέρασμα: το φόβο. Φόβος απόρριψης, φόβος εγκατάλειψης, φόβος οικειότητας, φόβος τρυφερότητας, φόβος..
Όλα ξεκινούν και τελειώνουν στο φόβο*.
* Όταν με ρωτούν, τι σκέφτομαι, όταν ακούω τη λέξη έρωτας, πλέον, θα λέω φόβος.
Ο έρωτας
όνομα ουσιαστικόν
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.Advertising
Ο φόβος,
όνομα ουσιαστικόν,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός:
οι φόβοι.
Οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα.– Κική Δημουλά, Πληθυντικός Αριθμός.
Σύνταξη κειμένου: Eλένη Λαζαρίδου
Επιμέλεια κειμένου: Μπράιτ Κλεοπάτρα
