Να αγαπάς ή να αγαπιέσαι; Να δίνεις ή να δίνεσαι;
Ποιο είναι αυτό το είδος αγάπης που ονομάζουμε «ανιδιοτελής»; Κατά πόσο είναι εφικτό να συμβεί κάτι τέτοιο; Γίνεται να φτάσεις στο σημείο να αγαπάς τόσο πολύ έναν άνθρωπο που να μη σε απασχολεί το αν είναι δίπλα σου ή όχι αλλά να σου αρκεί να είναι καλά χωρίς να υπάρχει ίχνος ζήλιας; Όσο εγωιστικό και να φαίνεται ή όσο εγωιστικό και αν είναι πάντα θεωρούσα οτι υπάρχει μόνο ένα είδος αγάπης. Αυτό που όταν ο άλλος είναι δίπλα σου τον αγαπάς και αν φύγει τότε παύει να σε ενδιαφέρει. Εντελώς λάθος και άτοπο. Όπως υποστηρίζει και «μια ψυχή» δεν υπάρχουν διακόπτες για τα συναισθήματα. Είναι αδύνατο σήμερα να αγαπάς κάποιον και μεθαύριο να πάψεις.
Αν αγαπήσεις μια φορά τότε αγαπάς για πάντα. Η αγάπη σου μπορεί να αλλάξει μορφή αλλά δε θα σταματήσει να είναι αγάπη.
Μα υπάρχει και αυτό το είδος της ανεκπλήρωτης αγάπης, ή καλύτερα της μονόπλευρης εκείνης χωρίς αντίκρυσμα. Εκείνης που μπορεί εσύ να έχεις τόσα πολλά να δώσεις και να μην υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος να τα λάβει. Μα ακόμα και να τα λάβει να μη μπορεί να τα ανταποδώσει. Αυτό πολλές φορές πληγώνει. Μα αν καταφέρεις να το φτάσεις στο απόλυτο σημείο που να μη σε απασχολεί το αν θα πάρεις πίσω και τι τότε μάλλον θα σημαίνει απόλυτη ευτυχία.
Τι είναι σημαντικότερο να αγαπάς ή να αγαπιέσαι; Όπως είχα δει σε μια σειρά παλαιότερα είχε τεθεί αυτό το ερώτημα και η πρωταγωνίστρια απάντησε τόσο αβίαστα: «Να αγαπάς φυσικά».
Μου δημιούργησε πολύ θετικά συναισθήματα αυτή της η απάντηση παρόλο που δεν είχα μπει στη διαδικασία να το σκεφτώ και πολύ. Κατάλαβα όμως οτι μου δημιούργησε έναν προβληματισμό καθώς το σκεφτόμουν για αρκετές μέρες προσπαθώντας να δώσω τη δική μου απάντηση για μένα.
Μετά από διάφορες σκέψεις κατέληξα στο οτι συμφωνώ απόλυτα με την πρωταγωνίστρια. «Να αγαπιέσαι φυσικά».Δεν υπάρχει ομορφότερο συναίσθημα από το να αγαπάς με όλη σου την ψυχή που να σκέφτεσαι μόνο όμορφα. Το να αγαπάς πραγματικά με ανιδιοτέλεια σου δημιουργεί το απόλυτο αίσθημα πληρότητας. Νιώθεις πως σε αυτόν τον τομέα δε σου λείπει τίποτα. Αν αυτή σου η αγάπη έχει αντίκρυσμα τότε λογικά τυχαίνει η απόλυτη ευτυχία. Πόσα αποφθέγματα και τραγούδια έχουν γραφτεί για την αγάπη και πόσα ακόμα θα γραφτούν. Και τραγούδια και ποιήματα και αποφθέγματα και γενικότερα ότι γράφεται για την αγάπη με αγάπη είναι υπέροχο.
«Το να αγαπάς δεν είναι τίποτα.
Το να αγαπάς είναι κάτι.
Το να αγαπάς και να αγαπιέσαι είναι το παν.»
Leo Buscaglia
